Kaçabilirsin ama saklanamazsın! 5 buçuk çok erken yav!

En son pek iyi anladığım ama anlamazlıktan gelmeyi tercih ettiğim yeni kademeli (ne demekse?) eğitim sistemi komedisiyle arama mesafe koymuştum. Vallahi bak, ofiste sohbetlere bile mal mal bakıyordum. Sanki görmezden gelmiş gibi yaparsam bu kötü kabus silinip gidecek ve biz güneşli bir sabaha uyanacaktık. Çocuklarımıza “zorunlu” seçmeli dersler dayatılmayacak, 10 yaşında çocuklar çıraklığa veya evlenmeye yönlendirilmeyecek, beş buçuk-yedi buçuk yaş arası üç ayrı grup aynı sınıflarda okutulmayacaktı. Okul öncesi eğitime önem verilecek, herkes huzurlu olacaktı.

Başta Blogcu anne Elif olmak üzere çok yazıldı, çok çabalandı. Okuyup okuyup beynimin ücra köşelerinde inzivaya yolladım bütün bilgileri, olanı biteni.
Kaç kaç bir yere kadar, buluyor seni kabus ve bir karabasan gibi çöküyor üzerine.

Kayıt zamanları geldi. Çevremdeki anne-babaları aldı bir telaş.

Daha dün devlet okuluna verecek insanlar, birer ikişer özel okul gezmeye başladı. Hop dedik, noluyo böyle? Kreşler koleje dönüşmeye başladı. Sonra köklü kolejlerin fiyatları aldı başını gitti. Garip bir şeyler oluyordu, ama ne? Kenardan izleyeyim aman bulaşmayayım dedim, Hülya’larda toplandığımız gün “seninki kurtarıyor, benimki kurtaramıyor” derken bir de baktım Arca cücesi 5,5 dedin mi okullu olacak, sınıfları dolduracak, yaşasın okulumuz!

Hadi be! Ulen kalmış iki sene! Ben hala şaşkın şebelek iyi bir semtin iyi bir devlet okulu diye bıkbıklaya durayım, bizim cüce ve yaşıtlarının devlet okullarındaki sıfır altyapı kurbanı olarak 7,5 yaşındaki çocuklarla da aynı sınıfta okula gideceğine aydım. Şahane değil mi? Bitmiyor… Göndermezsen de bilmem kaç bin lira cezası var. “Parasıyla değil mi kardeşim? Oturur evinde!” de diyemiyorsun…

Hafta sonu, şirketin motivasyon organizasyonunda tabii ki konu aynıydı. İyi bir semtten ev alarak çocuğunu iyi bir devlet okuluna yazdırmayı planlayan arkadaşım, şimdi çocuğunu 5,5 yaşında ilkokula göndermek zorunda. Baktı ki devlet okullarında ağabeyleriyle aynı sınıfta okuyacak, hoop özel okula çark etti. Daha doğrusu etmek zorunda kaldı. Sistem şahane işliyor!! O çocuk hafta sonu bizimle oteldeydi. Baksan zehir gibi, ama baksan hayır ya ilkokula gidecek çocuk değil! Arca’dan tam 2 yaş büyük. Baktım baktım, ulen bu çocuk benim oğlanı yer dedim. Nitekim bu sene devlet okuluna gitseydi onu da abileri yiyecekti. Şimdi en azından aynı yaştaki çocuklarla okuyacak tesellisiyle avunuyorlar, tabii avuç dolusu paraya kıyarak.

Uzun lafı kısası, bu “benim çocuğum 66 aydan kurtarıyor, oh yırttım” meselesi değil. Hepimizi ilgilendiriyor. Hadi bakalım pamuk eller klavyeye…

Blogcu anne'yi takip etmiyorsanız hala (yuh derim:P) hemen buradan ulaşın ona ve onunla birlikte bu işe emek vermiş kampanyayı hazırlamış olan annelere...

Hadi bakalım, "yine bildiklerini okurlar", "bir işe yaramaz" demek yok.

Hemen şimdi BURAYA tıklıyoruz;
okuyoruz, imzalıyoruz (İmzanızın geçerli olması için e-mail adresinize gönderilen linki onaylamanız lazım. Spam kutusuna düşebiliyor, dikkat edin.), sonra da paylaşabildiğimiz kadar paylaşıyoruz.