“Bir çocuğa bakamadınız”

Arca ilk ateşlendiğinde doktoru, espri olsun diye, bize böyle demişti, ulen zaten gerilmişim el kadar bebeye enfeksiyon bulaştırdık diye, adamın üzerine yürüyecektim. “Etmeyeceksin kardeşim o lafı etmeyeceksin vallahi tıbbın neferi demem kaşını gözünü patlatırım”… diyemedim tabii kös kös boynumu büktüm.


Bakamamıştık evet. Hala da bakamıyoruz.

Ben kendi adıma kabullendim artık çocuğuma bakamadığımı.

Kolay değil yavrum öyle… Evde kedi köpek beslemeye benzemiyor, yemini suyunu koy, büyüsün. Kaldı ki üç küsür sene oldu, “saldım çayıra…” diyecek rahatlığa kavuşamadım henüz.

Allah seni inandırsın ben bizzat kendim her ne kadar zamane annesi profili çizersem çizeyim, bebemin üstünden yeleğini, terledi mi sırtından ter bezini ihmal etmem. Biz büyüklerimizden böyle gördük, o ter o sırtta durmayacak. Durmuyor nitekim. Zıbardığının saatine yatağı sırılsıklam eden teri katiyen sırtta bırakmam.

Bu bağlamda modernizmle gelenekselliği bir potada erittiğimi düşünüyorum, zira üç kuruş pahalı olsun termal olsun diye el kadar atletlere verdiğim paranın haddi hesabı yok!

Eh karışım balıymış, iki porsiyon meyvesiymiş, sebzesiymiş, etiymiş… O dananın aldığı gıda benim bünyeme girse, bırak Jillian’ı tillahı gelse o dötü yerden kaldıramaz.

Bu girizgahtan anlaşıldığı üzere Arca hasta!

Bu yazın çekilen bir fotoğraf ortam yumuşasın diye..
Katiyen bebemi çorapsız gezdirmem, bu da böyle biline!

Öyle güzel bir zaman seçiyor ki allahsız! Yarın muhterem kocam ile evliliğimizin onuncu yılı şerefine cüceyi anneannesine satacak soluğu otel konforunda alacaktık, oh be baş başa… Nahhhh sana naahhh der gibi akşamı öksürük, balgam kusmuğu, ateş, salya sümük… Suratıma suratıma öksürdü, aksırdı düdük. Biz bunu bırakıp baş başa takılmayalım diye hain planlar mı yapıyor anladım gitti!

İzmir kıştan köşe bucak kaçıyor, kışı bırak sonbaharı bile kucaklamış değil, gel gör ki bizim oğlanın bu bilmem kaçıncı soğuk algınlığı. Hava otuz derece evladım, sen nerden alıyorsun o soğuğu diye sorarlar adama!

“Gece üzerini açıyordur, koruyamıyorsundur çocuğu” diye düşüneni tenhada sıkıştırırım, sonra gücenmece yok. Yavrum gece odası hala 29 derece. Klima açtığım oluyor az nefes alsın diye. “Hah işte çocuğu klimayla üşütüyorsun” diyeni de tepelerim, klimacıyım lan ben kullanma talimatlarını ben hazırlıyorum meretin!

Bu sabah artık Nadire ablaya dedim ki şu kış gelsin gayrı! Gelsin de çocuğun üzerini örtme procesi Vol.1-2-3 devreye girsin. Çok acayip planlarım var. Bu kışa bomba gibi hazırlanıyorum! Ancak an itibariyle ile Arca’nın hortlayan hastalığına feci gıcık olmuş durumdayım, kendimi yazmaya bile motive edemiyorum. (iyi ki de motivasyonsuzum ha, bir de motive olsam roman döşeyeceğim)

BAKAMADIK LAN BAKAMADIK BİR ÇOCUĞA VAR MI ÖTESİ!