Bu kitabın okunması gerektiğini biliyordum, hani şu
otoritelerin “Ölmeden önce” listelerinde vardı. Ama bu kadar vurucu bir kitap
olduğundan kimse bahsetmemişti bana.
Hmm tamam aslında kitap kulübünden
arkadaşım Deniz bahsetmişti. Yani ben ilk elli sayfalık bölümü “sade ve
yalın anlatım” gibi klişe birkaç sözcükle yorumladığımda Deniz"hey hop o son
derece kült bir kitaptır " diyerek beni şöyle bir silkelemişti. Çok geçmeden o
kült çizgiye vardım. Özellikle Arap’ı öldürdükten sonraki kısım.
Şimdi sen istediğin kadar tasvirle süsle anlatımını,
istediğin kadar ağdalaştır dilini ve varacağın noktaya kulağını tersten gösterir
şekilde var, hepsine tamam, ama bu yaptıklarının hiçbiri “Yabancı” gibi
sorgulatmaz kendini, onun gibi sarsmaz.
Ben tabii öyle varoluşçu yazar yok bilmem ne akımı bilmem ne
öncüsü yazar gibi söylemlerde bulunacak kadar derin bir okuyucu değilim. Ama şu
kadarını söyleyebilirim; “kitabı bitirdiğinizde etrafınıza başka gözlerle
bakacaksınız.”
Okurken bir düşünüyor insan, hayat sana bana ne olursa olsun
umursamaz bir şekilde devam ediyor. Hiçbirimizi çok affedersin bir tarafına
sallamıyor. Peki biz hayatı, kendimizi neden bu kadar umursuyoruz, neden bu
kadar ciddiye alıyoruz her şeyi?
Okuyun abicim, okuyun ve okutun! Dur yav biz bunu kulüpte
okuyalım
Yazarın adı, Alber Kamü diye okunuyormuş, bir de Fransız gırtlağı taklidi yaparsan tamamdır.
7 yorum:
Bu kitap, İstanbul'da işportadan aldığım, ne adını ne yazarını bildiğim, ancak üniversiteyi kazandığım dönem , düşünen ve hayata dair sözleri olan biri olarak aileme, arkadaşlarıma ve etrafımda dönenlere ''yabancı'' olduğumu hissettiğim bir dönemde adı ile irtibat kurarak aldığım bir kitaptı. Çok etkileyiciydi ve sonra kendi paramı kazanıp kitabevi dışında bandrolsüz kitap almayan ben, orjinalini de alıp, Ada'ya bırakmak istediğim kütüphanemin nadide bir yerine onu sabitledim. Sonra tesadüfen mimarlık 1. sınıfta projecimiz muhakkak okumamız gereken bir kitap tavsiye edeceğini, geçmiş zamanla başlayan ama o günü tarif eden etkileyici bir cümle ile başlayan bu kitabın o ilk cümlesini hatırlayan var mı dediğinde, taze okumuş biri olarak ''o ilk cümle'' ile hocanın kalbini fethetmiştim, hiç unutmam, galiba anılarım depreşti, yaşlanma belirtileri.....
Kıs Yeliz okuyalı çook oldu. Yüz yıl kadar falan diyeyim anla. Hiç ama hiç birşey hatırlamıyorum iyi mi?. Şimdi senden göre göre dönüp okuyayım diyorum. Şimdi işin yoksa kitabı bul:))
Okudum Yeliz ben de okudum ve kendimi bu kitabı okuduğum için kendimi tebrik ettim. Evet satır satır ne yazdı hatırlamiyor olsam da ben o kitaptan aldığım tadı belki bi daha almadım
Okudum Yeliz ben de okudum ve kendimi bu kitabı okuduğum için kendimi tebrik ettim. Evet satır satır ne yazdı hatırlamiyor olsam da ben o kitaptan aldığım tadı belki bi daha almadım
Hemen ilk sıraya aldım bu kitabı. Okuayacağım !
Ahu
hep önüme çıkan okumadığım bir kitaptı, kimse de oku dememişti şimdiye kadar , o kadar iyi oldu ki bu yazını okumak :))
okunacak çok kitap var , vakit kısa ;) seçici oluyor insan bu durumda :)
Okunacak kitaplar listeme ekledim.Paylaşım için teşekkürler...
Yorum Gönder