29 Aralık 2015 Salı

2016

Rahmetli anneannem, şahsen tanıdıklarım arasında kişisel gelişimin sırrını çözmüş yegane insandı. Daha doğrusu insanmış. Bu yaşımda yeni idrak ediyorum, takdir edememişim.

Her fırsatta kendisine ana avrat küfreden dedeme (evet gün yüzü görmemiş küfür dağarcığımı rahmetli dedeme borçluyum), çocuk yaşta annesini kaybedip, çok zorlu bir hayat sürmesine, dedemin son yıllarına kadar bağda zeytinlikte ırgat gibi çalışmasına, çok sayıda  kavga ve küskünlük görmesine rağmen vefatına kadar gül yüzlü, pembe yanaklı, tonton anneanneydi.

Hayatı geldiği gibi, olduğu gibi kabul etmişti. Kabullenişinde kendiliğinden bir kayıtsızlık vardı, kimilerine vurdumduymazlık kimilerine göre gamsızlık, bana göre eşsiz bir olumlama vardı kabullenişinde, içtenlik vardı. Öyleydi o…

Ve dışarıdan baktığında gördüğün tüm o olumsuzluklara rağmen şükrettiği iyi bir yaşamı oldu anneannemin, çünkü anneannem kişisel gelişimin sırrını çözmüştü. Çünkü anneannem kişisel huzurun, bütünün huzuru ile geleceğine inanırdı.

Duaları bütünün hayrınaydı.

Sınava mı gireceğim, “anneanne benim için dua et n’olur” derdim, “benim evlatlarımın da cümlesinin evlatlarının da sınavı başarılı geçsin” diye dua ederdi. Takılırdım, “yav anneanne ne diye şimdi el alemi karıştırıyorsun, gel anlaşalım, sen bana dua et boşuna gitmesin duaların” derdim, gülerdi, “olmaz” derdi, “cümlesinin de benim evlatlarımın da…” diye başlardı yine…

2015 yılı geride kaldı. Şahsım için nasıl geçtiğinin muhasebesini yapmayacağım. Yazdık işte hepsini, açın okuyun :P Maddi açıdan her zamanki gibi iç güveysinden hallice, manevi açıdan görece iyi bir yıldı. Şükür...

Kendimle çok hesaplaştığım, kendimi daha iyi tanıdığım bir yıl oldu. Belki buraya yazmadım ama o challenge’ların (kotun içine hala giremiyorum ve tabii ki hala düğmeyi kapatamıyorum:))) büyük kısmını tamamladım. O sayfayı kapatabilirim.

Adettendir, yeni yıl için dilekler, listeler hazırlanır. 2016 için benim nedense çok uzun bir listem yok. Belki artık işimle ilgili hiçbir beklentim olmadığı içindir, belki maddi üzüntülerin sadece kendime zarar verdiğini fark etmişimdir ve yine yeni yeniden kendimi motive edecek olanın kendim olacağını evvelden defalarca tecrübe etmenin verdiği bir yılgınlık yaşıyorumdur. Bilmiyorum.

Bildiğim tek şey kendim için bir hedefim var, onu gerçekleştireceğim, o kadar.
Geriye Allahtan sağlık, huzur, barış dilemek kalıyor;

Benim aileme de cümlesine de…

5 yorum:

www.macerakitabim.com dedi ki...

Nefis anlatmışsın Yeliz :) Anneannen nurlar içinde yatsın.
...ve evet haklısın. Cümlemiz için sağlıklı, huzurlu bir yıl olsun.
Sevgiler

Gozde dedi ki...

Ehe ben biliyorum hedefini:) Bir de benim ananem de aynı seninki gibiydi yahu şaşırdım. Bizim anneanne kuşağı böyleydi belkide...

Gozde dedi ki...

Ay bu arada bazen kendimi Amerikan Sapıkları gibi hissediyorum, hedefini biliyorum falan derken özellikle:))))

Öykücü dedi ki...

Gözde bana da yazsana hedefini Yelizin. Büyük meraklıyım öyle böyle değil.

İnşallah tüm dileklerin / dileklerimiz gerçek olur Yeliz. Sağlık, huzur, aşk ve para diliyorum elbette herkese.

Sevgiler

Adsız dedi ki...

Ben de merak ettim şimdi o hedefi:)