kısa #12 : Ağaca bu kadar düşmanlık?

Dinimizin ağaçlarla bir alıp veremediği mi var?

Bilmiyorum da ondan soruyorum. Zira ağzından Allahı kitabı eksik etmeyenlerin elinden kurtaramıyoruz ağaçları. Gezi’de böyleydi, yeni havaalanı inşaatında, 3. Köprü inşaatında da böyleydi. Seksen yıllık zeytin ağaçlarını da bu zihniyette olanların politikaları kıydı, Anadolu’nun her köşesinde yapılacak bir icraattan evvela ağaçlar zarar gördü.

Parçaları birleştiriyorum, hop karşıma yılbaşı ağacı çıkıyor. Yılbaşı ağacı nasıl bir rahatsızlık nesnesi oluyor? Dinimizde yeri olmayan her şeyi yakıp yıkmak zorunda mıyız?

Hem dinimizde olmayabilir ama kültürümüzde var, ceddimizi red mi edelim, ne edelim?

İnsan umuda, inanmaya ihtiyaç duyar. Dindar bir insan olmayabilirim ama inançlı bir insanım. Dini vecibelerimi yerine getirmiyor (bak getiremiyor demiyorum, getirmemeyi tercih ediyorum) olabilirim ama elimden geldiğince iyi ve faydalı bir insan olmaya çalışıyorum. Her şeyi bir kenara koy, saygılı olmaya çalışıyorum.

Ve belki milyonuncu defadır söylüyorum ki; bu ülkenin Noel baba kovalayan yeniçerilerinden, noel baba parçalayan, yılbaşında çerez satmayan “namuslu” esnafından, küçük beyinli “dini bütün”lerinden bıktım artık. Hırsızlıklara, ahlaksızlıklara, vatandaşını sokak ortasında vurmalarına, bakaramakaralara göz yum sonra da Noel bab sonra da yılbaşı ağacı? Oldu canım. Her şeyiniz iki yüzlü, her şeyiniz göstermelik, yüzeysel. Dini inançlarını bile içselleştirememişlerin onun bunun umuduna saldırmasından da bıktım, saygısızlık bu ülkenin en büyük sorunu.

Başka milletlere saygısızlık, başka dinlere, başka ırklara, kendi gibi düşünmeyenlere, kendi gibi olmayanlara… Saygısızlık her yerde.