Sosyal medyanın bana iyi gelmediğini fark ediyorum. Epeydir uzak hissediyorum, mesela instagramdan. Belki de algoritmanın beni sürekli perimenapoz, iyi beslenme, spor, yemek tarifi gibi hesaplara taşımasındandır. Manipüle ediliyormuşum gibi hissediyorum. Birbirimizin tatil fotolarına yorum yaptığımız günleri arıyorum ama bilmem hangi influencer tarafından bilmem ne linkine ışınlanıyorum ve hop demeye kalmadan birkaç alışveriş sitesinin içinde buluyorum kendimi. Bu kadar mı müşteri olduk ? Ayol ne olduk biz?
İstediğim şeye istediğim zaman ulaşsam, hangi burnuma sokulmasa?
Günlerce instagramı açmadığımı, günler önce gelen mesajlara cevap vermediğimi fark ettiğimde anlıyorum. İyi mi? İyi. Ama mesaja cevap vermediğim insan alınıyor mu? Belki… Vallahi bilmiyorum.
Sosyal medya bir nevi ihityaç duyulursa diye yamacında tutulan tanıdıklar gibi. Bugün faydası yok ama ya yarın olursa diye zaman yatırımı sanki. Bilemedim.
Bugünlerde…
Yazı bitiriyoruz demeyi çok isterdim ama kartlar daha yeni dağıtıldı gibi, en azından bizim düdük coğrafyada.
Sıcak hava tüm günümüzü esir alıyor, neyse ki serin akşamlar bizim mis… Yakındır sonbahar rüzgarları eser, yapraklar savrulur ve bitmeyen serinler, döt dondurucu soğukları kovalar…
Bugünlerde…
Bilmiyorum ki, bir motivasyonsuzluk var üzerimde. Evden çalıştığım günler erkenden başlıyorum, taze bir beyin ve nefis fikirlerle. Üst üste bambaşka konulara ait toplantılarla bölünüyor zihnim. Bugün mesela ancak üçte toplantıları bitirip gerçek anlamda maillerimi okumaya başlayabildim, gerçek anlamda çalışmaya ise ancak beşte. Sonra Yeliz neden akşamın yedilerinde hala mail atıyor, neden acaba? Ancak güne başlıyor olabilir miyim?
Evdeysem yine iyi, en azından toplantılar bitince 15 dakikalık şekerlemeyi müteakip bir çay ve sahalara dönebiliyorum. Ofiste uyuyamadığıma göre kaçmam gerekiyor. Gizli kaçamak yerlerim var. Kimsenin bilmediği minik yeşil alanlar, terasa arkalardan kaçmalar… Ofis binasının açık alanlarında volta atan birini görenler bilsinler ki o benim!
Bugünlerde…
Öyle işte… hatırlayayım diye yazmak istedim. Öyle işte…
2 yorum:
Instagramın geçici kapanmasının ardından, birbiriyle takipleşen insanları değil “sosyal medyadan ekmek yiyenlerin halini” konuşmuştuk. Sosyal medyalar artık bir iş sahası.
Instagramı takip ederken yüksek takipçilerden kaçmaya çalışıyorum ama bu defa keşfette algoritmaya takılıyorum.
Kâr amacı gütmeyen yeni bir uygulama şart.
Ben artık instagramdan keyif almadığımı farketmiştim ama neden keyif almadığımı anlamamıştım, üzerine düşünmemiştim. Yazını okuyunca kafamda her şey netleşti :)
Yorum Gönder