Arca geceleri yanına gidesin onunla uyuyasın diye zırt pırt uyanır, süngün düşer ve kıvrılırsın yanına, nasıl olsa kalkacaksındır üç beş dakikaya…
Öyle olmaz tabii ki sabahlarsın iki büklüm üşümüş kanın çekilmiş. Bıkarsın her sabah üşüyerek uyanmaktan ama yine hemen her gece aynı sahne tekrarlanır.
Sonunda ömrünün en çok hastalandığın yılını geçirirsin. Üşütmek kronikleşir. Ve nihayet sesin kısılır, konuşamaz olursun. Mucize beklersin, o küçük Umca şişesinden medet umar, 30 damla pıt pıt bardağa düşerken “geçen seferi atlattım yine atlatırım” dersin.
Dedim ya mucize beklersin.
Akıllanmazsın ama mucize beklersin.
Daha çok yazmak istersin, daha çok okumak istersin.
Arkadaşlarına daha çok zaman ayırıp ara sıra aramak sormak istersin. Deniz’in yeni evine ziyarete gitmek istersin, karşı komşunun çocuğu yürüyecek, doğum tebriğine gitmek istersin, atlayıp İstanbul’a gitmek istersin ama sadece gezmek için istersin, zamanı ekler toplar tutturamazsın.
Her gece Arca uyuduktan sonra dükkanı açmayacağım, film izleyeceğim, kitap okuyacağım dersin, beceremezsin.
Yirmi dört saatin otuz saate çıkmasını dilersin, mucize beklersin.
Bık bık bık kilo vermem lazım, dikkat etmem lazım dersin, dersin ama yemeklere salata ilave etmekten başka bir şey yapmazsın.
Gecenin bir vakti ex aşkın Nutella ile yasak ilişkiye girersin.
Sonra da baskülde istediğin rakamları görmeyi beklersin.
Mucize beklersin...
Daha çoook beklersin!
10 yorum:
yelizciğim ben degidip gelmekten yorulduğum için nilin yatağının karşısındaki çek yatı açıp nilin yatağına bitiştiriyorum üzerine de ekstra yorgan,çağırdığındaben de orada yatıyorum. Yer müsayitse dene derim. canım yeliz'im neyazık ki kendi hayatımız onlardan sonra geliyor artık ve biz hep bir mucize bekler haldeyiz. allah onları eksik etmesinhayatımızdan yeter ki. ikinizideçok öpüyorum.
yeliz, umcayi birak anacim, ben vitaglucana gectim :)
canim benim, calismasan da yetmiyo yetmiyo, ne zaman bi oh diycez bilmiyorum :S
Bazı cümleler çok tanıdık geldi. Bu hayaller de olmasa bizi ne hayatta tutacak ama değil mi? :))
Şimdi bana çok uzak tabi bu yazdıkların. Artık yanlarına girip yatmak istesem Allah babama sabır versin ne çok dingildiyosun yatakta diyorlar:)) Artık bol bol kitap okuyacağım film izleyeceğim zamanlarım var. Ama Yeliz nasıl özlüyorum o günleri bilemezsin. Nazlı uyurken hep saçlarımla oynardı. Parmağıyla döndüre döndüre saçlarımı düğüm ederdi zor açardım. Gamze bir kitabı belki 50 kez okutup sonra kendi ezbere okurdu. Artık okumaktan dilim damağım kururdu...Bense şu anda yaptıklarımı yapacağım günleri düşlerdim. Şimdi ise onları:))Bir garip şey bu annelik.
İkinize de sonsuz sevgiler
Yeliz, mucizeler hiç beklemediğin zamanlarda birden gerçekleşiverir. İki yaşına kadar güzel güzel yatağında yatan sıpa, bir aydır bizim ortamızda yatıyor, Deniz'de ne değişti bilmiyorum ama her gün tekmeleri yiyiyorum.
bu gidişle bizim sonumuz da o olacak züzecim:)
evet ya zamansızlığın çalışmakla filan alakası yok, evde olsam eminim durumum daha iyi olmayacak kirazım
haklısın Özlem:)
Lale hanım ne kadar benzerlikler görüyorum ben aslında aramızda... hep büyüyünce sizin gibi olacağımın hayallerini kuruyorum:)
aynen Fadiş ne ara böyle oldu bunlar? ve ne zaman eski hallerine dönecekler?
Yorum Gönder