--- Haftalık çocuk kitapları yazıları artık sadece blogda:) kahrolsun bağzı satılmış medya :P ---
Önce çocuğumuzun yaşına uygun olmalı. Üç yaşındaki kızınıza “Bir genç kızın gizli defteri”ni okuyamayız. Sonra illüstrasyonları ilgi çekici olmalı. Çocuk deyip geçme, son derece seçiciler ve iyiden güzelden anlıyorlar. Eh bilinçli ana babalar olarak hikayenin de eğlendirirken (yani sıkmadan) eğitmesini isteriz değil mi? İsteriz isteriz!
En önemlisi de ne biliyor musun? Çocuk kitabı dediğin, mesajı “sok gözüne” şeklinde vermemeli (o kadar zekiler ki senden benden iyi anlıyorlar her şeyi) alttan alttan yedirmeli vereceği mesajı ve her okuduğunda farklı bir tat bırakmalı.
Yetişkin kitaplarından da bunu beklemez miyiz? Aksi halde okuduğumuz tüm kitaplar ders kitabı üslubunda yazılmış olurdu, kitap okumaktan hiç de keyif almazdık.
Pezzettino, kendi varlığını sorgulamayı anlatıyor. “Bir parçam eksik olsa ben, yine ben olabilir miydim” sorusunu sorduruyor. Kimsenin bir parçası değil, kendin olmalısın, diyor.
Üstelik bunu öyle yalın öyle sakin anlatıyor ki, cilt cilt kitaplar bitirmiş yetişkinler bile durup bir daha düşünüyor üzerinde. Dolayısı ile yazının sonunda belirttiğim, “4+”nın “+”sı epey geniş bir yaş aralığını anlatıyor, benden söylemesi.
Yazarı, Leo Lionni aslında bir grafik sanatçısı. Torunlarına masalları resimler çizerek anlatırmış, sonra bir gün kolaj tekniğinin çocuk kitaplarına uygulandığında harika sonuçlar ortaya çıktığını fark etmiş.
Pezzettino’nun sonsuzluk hissi veren beyaz zemin üzerinde karelerden oluşan grafik çizimleri ve ebru tekniği ile kolajlanmış her biri ayrı bir sanat eseri, nefis sayfaları var. Çocuğunuzla birlikte okurken grafik çizimlerin neleri ifade edebileceği üzerinde uzun sohbetler yapabilirsiniz.
Kitabın evimize girdiği günler, Arca’da bir sayı sayma takıntısının peyda olduğu günlerdi. İlk yaptığı grafik çizimlerdeki kareleri tek tek saymak oldu. “Bir derine in evladım, bir kendi varlığını sorgula” yok bizimki sadece saydı : )
Sonsuz hayal gücü ve keyifli okumalar dileğiyle…
Yazan ve çizen: Leo Lionni
Çeviren: Kemal Atakay
Yayınlayan: Elma Çocuk
Yaş: 4+
3 yorum:
Kitap alırken genellikle Arca'ya okuduklarınızı referans alıyorum.Ama oğlum baştan sona dinlemiyor maalesef.Her kitapta sevdiği belli sayfalar var.onlara takılıp kalıyoruz.ben mi eğlenceli okuyamıyorum,dinlemesi için erken mi bilemedim valla.oğlum 1,5 yaşında,ne dersiniz:))
Bence bu yaşında bu kadar bile ilgi göstermesi süper bir şey:) bildiğim kadarıyla dikkat süreleri 1,5 yaş civarında çok kısa oluyor. Hiç vazgeçmeyin bence, kitap bir alışkanlık haline gelsin. Mutlaka sonuna kadar okutacaktır hatta bir kitabı defalarca okutacağı günler gelecektir.
sevgiler
UE'nin de bayıldığı bir kitap bu. NE sabah kaptı kleşe götürdü:)
Yorum Gönder