Bir kitabı arayışının amma velakin bulunamayışının öyküsü

---  Not: Bu yazıyı birkaç gün önce yazmıştım. Sonra Gamze'yi duydum ve tekrar okuduğumda ne kadar manasız geldi, anlatamam. Hayatta işte biraz sonra anlatacağım yazıdaki gibi boktan aptal saçma dertlerimiz olsun, e mi! Allah bizi sağlıkla sevdiklerimizle evlatlarımızla sınamasın. Amin. ----

......

Her hikayenin sonu iyi bitmiyor. Bazı hikayeler hiç bitmiyor. En kötüsü ise iyi biteceğinden neredeyse emin olduğun hikayelerin seni ters köşe etmesi.

Mesela geçenlerde epey üzülmeme sebep olan şey, tam unuttuğum “n’apalım olmayacakmış”a bağladığım bir işin olmasına ramak kala, elimde olmayan sebeplerle yine imkansızlaşmasıydı. Biliyorum anlamak kolay değil ama daha fazla detaya girmeyeceğim. Benim de kendi çapımda sırlarım olsun:)

Bugün bir ara hesaba para geldi diye bildiri aldım, aman yarabbi İlkerin bir alacağı vardı, yatırıldı mı acaba diye sevinirken bir de baktım, sağlık sigortasından ilaç tazminatları. Bir başka kalp çarpıntısının hazin sonu…

Neyse, geçen hafta bir gün aylardır aramakta olduğum bir kitap hakkında BDK’ta nefis bir yazı okudum. Ve Kumkurdu takıntım tekrar depreşti. Deliler gibi yine yeni yeniden aramaya başladım. İnternette aramadığım delik kalmadı. İkinci kitap var, üçüncü de var ama ilki yok!

İmdadıma yine BDK okuyucularından Berna yetişti, serinin tamamının olduğu kitabı sipariş verdim. Ama bir taraftan da hala içim rahat etmiyor. Abuk sabuk siteler, bu kitabı nasıl girmiştir, yanlış bir isim yazmış olsalar nasıl yazmışlardır diye düşünüyorum. Evet bu kadar abarttım. Kumkurdu’nu muhtemelen Kum kurdu diye girmişlerdir, dedim, hatta bulursam söz veriyorum artık yazım hatası yapanlara diklenmeyeceğim diye kendime söz verdim.

Hiç gülme bacım abicim! Ben evde kayıp bir şeyi “NA nasıl bir düşünce ve ruh haliyle nereye koymuş olabilir” diye düşünerek, yazlıkta bir türlü bulamadığım bir eşyayı “İlker’in annesi gibi düşün” şeklinde transa geçerek elimle koymuş gibi bulabilme yeteneğine sahip bir insanım. Her insanın müziğe resme yeteneği olacak diye bir şey yok. Bazısının benim gibi saçmalıklara yeteneği olabiliyor.

Ve şaşıracaksın ama yine buldum! İstanbul’un kıyısında köşesinde kalmış bir sahafın sitesinden buldum! ilk kitap. EMİNİM! Adı tamam, kapak resmi tamam! Sipariş verdim, havale gönderdim. Dekontu fakslayamadım, faksları cevap vermiyor. Mail attım kimse dönmüyor, telefonu kimse açmıyor. Bu ısrar döngüsü üç gün sürdü. Yav insan bir cevap verir. Hah sonunda biri telefonu açtı, beni neredeyse dövecekti. Telefonu suratıma kapattı, bilgi verecekmiş. Ben tabii tacizlere devam. Bu arada ne hayaller kuruyorum, bu ilki gelsin, üçlü seriyi birine hediye ederim, ay blogda çekiliş filan yaparım, olmaz mı olur… Hayallere bak sen!

Derken aklıma geldi, ulen o üçlü kitaptan da haber yok, üstelik orası daha ciddi bir site. Aradım, muhtemelen bulamayacaklarını bildirdiler. Peki. N’apalım, adamlar en azından ciddiyetle bilgi verdi. Kaldık mı köhne sahafa! Yine başlıyorum tacizlere. Telefon mail - mail telefon. Birden muhteşem bir şey oldu, bir mail geldi siteden GÖNDERİLMİŞ! Faturasını da göndermişler. Tamam, işte geliyor. Allahım ne şanslıyım.

Sabah heyecanla aldım elime kargo paketini. Allah seni inandırsın kalbim küt küt atıyor. Bir güzel açtım. Anam içinden bir kargo poşeti daha. Matruşka mı lan bu! Dalmama ramak kaldı. Kalbim elimde. Ve kitabımı elime almamla o kalp yerlerde! Üçüncü kitap!

Artık sahaf bozuntusu benim tacizlerimden bıktı, oraya gidip adamın saçını başını yolarım diye korktu da, bana bulabildiği tek kitabı mı gönderdi, hani yersem niyetiyle… Yoksa en başından bilinçsiz birisi siteye yanlışlıkla ilk kitabın kapağını ve adını koymuştu, elinde olan üçüncü kitap yerine?  Sanırım bunu hiç bilemeyeceğim. Zira tezgah.com.tr adresli site müşterisine son derece ilgisiz, saygısız bir site. Dolayısıyla dijital faturamın ekran görüntüsünü ekleyerek gönderdiğim itiraz mailimi dikkate alıp da bana cevap yazacaklarını hiç sanmıyorum. Zaten artık umurumda da değil. Olan oldu, tatlı bir hayaldi ve son zamanlardaki hemen her hikayem gibi, umut verdi ve akabinde elimde patladı.

Çok kitap arama öykülerim vardır benim, hatta “Alüüü”, “Uyuyamıyor musun Küçük Ayı” ile “Picasso”yu anlatmıştım. Tatlıya bağlanmıştı, bundan öncekiler…

Belki bir gün bir yayınevi yine basar, biz de alırız. Belki de bu satırları okuyan ve Kumkurdu’na rastlayan birileri haber eder, seviniriz, kim bilir?

Belki de Degas'nın küçük dansçısı gibi hayallerin her zaman gerçekleşmeyebileceğini öğreniriz.

Ay romantiğe bağlayıp acitasyon yapayım dedim ama olmuyor. Uzun lafın kısası:

Bak bacım, olur da elinde fazladan vardır ya da bir yerde görürsün, derhal kap benim için. Parası neyse vereceğim vallahi bak! Sen bul, bana özelden bir dön, anlaşırız bir şekilde:)