Saçında Gün Işığı

... Vücudunu kıza göre konumlandırdı. Başı hafif öne eğik, eli kızın yüzünü güneşten korumak için aralarında bir gölgelik oluşturuyor. Nafile bir jest. Sadece sessizlik. Kızın saçında gün ışığı...

Kitabın son satırları…

Bayılırım bir filmin ya da kitabın sonunu söylemeye. Evet pisliğim biliyorum. Ya da şöyle kıvırayım; “mühim olan süreç, sonucun önemi yok, okumanın tadına varmak için sonunu bilmemeye ihtiyaç yok..”

Tamam, boş ver. Yukarıdaki satırlar kitap hakkında hiçbir ön bilgi vermiyor. Cümleten sinirlerimiz yatışabilir. Alıntılamaktan hoşlandığım birkaç cümleyi de yazmış olabilirdim. Ama en hoşuma giden cümleyi yazar sona bırakmış, elden ne gelir:)

Saçında gün ışığı

Yukarıdaki satırlar "Saçında Gün Işığı" isimli kitaptan.

Aşk, aile, töre, gelenek, direniş, başkaldırı, terk ediş, her şey var kitapta. Katman katman bir ailenin üç nesli anlatılıyor. Bir ara yazmıştım sanıyorum, dünya edebiyatını sevmemin sebeplerinde biri de beni başka coğrafyalara ve dönemlere götürmesi. İkinci dünya savaşından sonra belki bir daha bir dünya savaşı yaşanmadı ama hemen her coğrafya kendi iç savaşını, mücadelesini verdi/veriyor. Saçında Gün Işığı Hindistan’ın mücadelesini anlatıyor, sonra Amerika’ya göç edenlerin aile hayatını, bölünmelerini ve kendilerine ait olmayan topraklarda var olma çabalarını.

Çok sevdim.

Hani kitap bir aileyi anlatıyor dedim ama bence merkezde iki erkek kardeş değil, Gauri var. Aşık, çaresiz, akıllı, yalnız, anne, özgür, güçlü... Gauri'nin anneliği çok etkiledi beni, hayatıyla ilgili aldığın kararlarda bu kadar kararlı olması, net olması. Kendini alıp giderken varlığının işe yaramadığını düşünmesi etkiledi, nankör ve bencil bile diyemiyorsun kadına. Yani ben diyemedim. Yükü ağırdı Gauri'nin. Tamam, sustum daha fazla anlatmayacağım.

Yazarın çok sade, net hatta saydam bir anlatımı var. Okurun karakterlere bürünmesini sağlıyor, içine alıveriyor. Diyalogları belirten tırnak işaretleri yok kitapta ama gerek de yok, akıp gidiyor diyaloglar, diyaloglar anlatım içinde bir baloncuk gibi asılı kalmıyor, sahnenin ayrılmaz bir parçası olarak okunup gidiyor.

Yazarın hemen diğer kitaplarına da ulaşmak istedim. “Adaş” çıktı karşıma, basımı tükenmiş ama ikinci el de olsa nadirkitap.com’dan sipariş verdim. Başka kitapları olsa onları da okurum.

Çok uzatmadan, Saçında Gün Işığı içime işleyen, tanıdıklarıma “mutlaka okumalısın” hatta “şalını, çayını al da bir koltuğa kıvrılıp tadını çıkar”, diyeceğim bir kitap.

Keyifli okumalar…