Okuyoruum diyorum, millet amma çok okuyorsun diyor. Peki, gündemden ülke gerçeğinden kaçmanın başka bir yolu var mı? Varsa önerileri alayım.
Sabah pazarda tezgaha nöbetçi bırakıp oy kullanmaya giden pazarcılar kalbime umut tohumları serpmişti, nasıl da unutmuşum bu ülke gerçeğini? Daha geçen gün blogcuanne elife döşenen yorumları görüp kendi izolasyonumdan dem vurmamış mıydım? Umut ne hafifmeşrep bir mizaca sahip ki, birden oynaşmaya başlıyor ruhumuzda ve en küçük zorda terk edip gidiyor bizi, gösteriyor ama elletmiyor? Umut! Mümkünse bir süre semtime uğrama çok pis küfrederim!
Seçim sonuçlarını izlerken ütü yapayım dedim, allah seni inandırsın bir hırslanmışım, bizim oğlanı komşulara, ütülenecek gömlek almaya gönderecektim, "anam hırsını ütüden çıkarıyor da..." Diye açıklama yapacaktı. Neyse ki sonuçlar daha ütüler bitmeden tamamlandı. Hani bu kadar gelişmiş bir seçim sonucu açıklama sistemi... İnsan gurur duyuyor haliyle...
Üçüncü biradan vazgeçtim, gidip kitap filan okuyacağım, okurken sızacağım ama bugün ruh halim kısaca bu!
9 yorum:
İnanmıyorum Yeliz, ben de bu sabah daha, eğer sonuç düşündüğüm gibi çıkmazda sadece ve sadece deli gübi kitap okuyarak gerçeklerden kendimi saklayacağım diye düşünmüştüm. Bir tek sığınabileceğim kitaplar kalacaktı elimde. Sevgiler.....
bizim ülke cahil işte.
Durum ancak bu kadar güzel özetlenebilirdi, tam da bu haldeyiz maalesef .. Ben de akşam TV karşısında ütü yapıyordum bu arada ve bir ara neredeyse ütüyü TV ekranına fırlatacaktım sinirimden, kendimden korktum ..
bende hırsla Asyanın tüm ütülerini bitirdim :( ne hırsım ne üzüntüm geçmedi :(
Evet bayıldım buna benim ruh halimi de yansıtıyor kesinlikle!
Not: Ben ütü bile yapamadım. Abartmıyorum ağzım açık bakakalmışım sonuçlara. Mal gibi. Ne bekliyordn Ahu. İstikrar kazandı işte.
Cahillik değil bu. Açık yada kapalı olmakla, muhafazakar yada özgürlükçü olmakla da ilgisi yok. Kim kime isterse verir oyunu, hiç kuşkusuz. Ama bütün olan bitene rağmen, ayakkabı kutularına, bakara makaralara, ak saraylara, tehditlere ve dahası ölümlere, savaş söylemlerine, göstermek için aba altına bile ihtiyaç duyulmayan sopalara, tüm açıklığıyla oynanan oyunlara rağmen hala bu sonuca uyanmamız iç karartıcı. "Cahillik" değil. "Aptal bunların hepsi" demek haddime değil. Ama biraz vicdan be. Bir parça duyarlılık..
Cok uzgunum.
DUn kendimi mutfaga attim.
Dedi ki bir sure sadece kitap, tatil, yemek, nakis falan dusunmek istiyorum.
1 saat surmedi bu hal.
Sonra o uzuntu farkettim k hep icimde. Gecmeyecek.
Cok uzgunum be Yeliz. Cok uzgunum
Benim enistemin haylaz bi kardesi var..adam 45 yasinda ama enistem hala umutlu calisacak adam olacak diye..ben de en az onun kadar umutluydum bu sefer secimlerden..tokat gibi carpti vallahi..izmir'de bile yaklastiktan sonra daha ne diyim..
Yorum Gönder