10 Ekim 2016 Pazartesi

Dumur diyalog özel : Kedi

Ödevde ne hayal ettikleri sorulmuş.
Biri bisiklet, bayram harçlıkları, yazın kazandıkları ve anne baba katkısı ile sahip olabildi, pek heyecanlı kendisi. 
Diğeri; sarı tüylü bazı yerleri beyaz olan tombalak bir kedi. imiş.
Hedefi, böyle bir kediye sahip olmakmış.
"Hedefine ulaşmak için ne yapmayı düşünüyorsun" sorusunun cevabı: Annemi ikna etmek.


Ödevden sorumlu devlet bakanı İlker olmasına rağmen bu defa bu ödev özellikle bana gösterildi. 
Tabii ki, hayır dedim! Kapının önündekileri sevmesini, beslemesini önerdim. Maşallah bizim sokağın kedileri pek güzel. Mamalarla besleniyorlar, yemek artıklarıyla değil, tüyleri bile pırıl pırıl (bence o mamaların katkısı bu), bir de gerçekten tombikler. 

Ben kedi deyince bile huylanıyorum, bırak dokunmayı, bırak eve sokmayı. Hani dış mekan lokantalarda kediler ayaklarına değmesin diye, ayaklarını toplayan insanlar var ya, işte ben onlardanım. Bak yazarken bile tüylerim diken diken oldu ıyyy... Ayrıca hayvan sever değilim. "Hayvana-zarar-vermez-ama-sevmez"im. Yani bana yaklaşmadıkları sürece bütün evreni kendileriyle paylaşabilir ve fakat katiyen yanaşamam. Köpek fobimden defalarca bahsetmişimdir.

Arca'nın da bana benzemesini istemem. Zira sokak hayvanları sebebi ile hayatım kısıtlanıyor. Kolay değil. Gel gör ki Arca, bu hayvanların hastası işte, özellikle kedilerin. Bütün akşam İlker'le kedi videosu fotoğrafı baktılar. Bana kısa tüyleri sebebi ile şu fotoğraftaki cinsi uygun gördüler. "Asla"dan "18 yaş" sınırına çekildi onayım (şuna bak, harbi sevimli lan:))) Aman sanki benim onayımla olacak iş?


Hadi korkmuyorum, huylanmıyorum diyelim. Bizim evde insan yok, yazık değil mi hayvana? Bütün gün ne yer ne içer? Kiminle gönlünü eyler? (Empatik bir insanım) Evin içine etmesine göz yumsak da, hayvanın psikolojisi bozulmaz mı? Kedi dediğin, evde insan varsa, o evde yaşamalı, yoksa çıksın sokakta arkadaşlarıyla takılsın.

Ben derdimi anlatamadım tabii. Girdik yatağa, Arca bana Pıtırcık kitabını okuyor. Hadi bakalım, Pıtırcık sokaktan bir köpek buluyor, annesi itiraz ediyor, ağlayan Pıtırcık'a babası anneyi ikna etmek için destek oluyor filan... Arca iyiden iyiye özdeşleştirdi kitabı kendi hikayesiyle... Babam cepte diye düşünüyor, bir annesi kalıyor işte. Onu da babasıyla bir olup ikna edebileceklerinden neredeyse emin. 

Sabah çıktım işe gittim. İlker aradı. 
Yer cücesi babasını iyice kafalamaya çalışmış, İlker de "hadi beni ikna ettin diyelim, anneni nasıl ikna etmeyi düşünüyorsun?" diye sorunca, bizimkinin cevabı ne olsa beğenirsin? 
"Google'a ya da Safari'ye yazalım babam: Kedi istemeyen anne nasıl ikna edilir?"

Not: Üşenmedim yazdım soruyu ABOVVV çok fena fikirler var, en tüyler ürperticisi: İkna etmeye kasmayacaksın, yavruyu direkt eve getireceksin. Aman yarabbi Arca'ya arama motoru vermemek lazım:))


25 yorum:

Işın dedi ki...

Valla kötü haber vermek gibi olmasın ama durum kritik bence. Ablam aynen senin gibiydi. Hatta o daha da ileri giderek hayvan besleyenlere bile çemkirirdi. Şimdi eşinin bir şekilde eve soktuğu goldenla neredeyse sarılarak uyuyor. En kıymetlisi o köpek neredeyse. Şimdi de köpeğe laf edenlere sinir oluyor. 10 yıl önce kimse bizi inandıramazdı buna.

Zeugma dedi ki...

Yüzde 80 ikna olmuşsunuz bence.
O kedi o eve gelecek!😂😂

Adsız dedi ki...

hayvanlarla ilişki konusunda aynı senin gibiyim, ayaklarını sandalyede toplayan,seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli diyen. yıllarca bizde de aynı konu hep gündemdeydi ama bizde baba da istemiyordu. Biz de 2 şekilde karşı çıkıyorduk. 1) senin de belirttiğin gibi sabah hepimiz evden çıkıyoruz taaa akşam dönüyoruz, evde yapayalnız olmak hayvana eziyet 2) öğrencisin, erken yatıp erken kalkıyorsun, ödevlerin oluyor. bunların arasında bir de hayvanla ilgilenecek zamanı nereden bulacaksın? madem sen istiyorsun, senin ilgilenmen lazım. biz bakamayız dedik. şimdi de evlen, evinde bak diyoruz:D
Çenebaz

CEREN dedi ki...

Bizde de köpek alalım baskısı var,işin kötüsü ben de çok istiyorum aslında ama evde bakım çok zor olduğu ve senin de dediğin gibi bütün gün evde kimse olmadığı için olmaz diyorum..Ama şu arama motoru olayı çok tehlikeliymiş, önlem almak lazım :)

okuyanguzel dedi ki...

Adamım Arca. Hayvanların en güzeline vurulmuş bence. Ne yapayım ben de çok ama çok severim kedileri ve Arca'nın tarafındayım bu kez. Ama akşama kadar evde yalnız olması konusunda da sen haklısın.

Bu arada biz eve bir ara hamster almıştık ve annem çok kızmıştı. Fare beslenir mi ben ona asla yemek vermem su bile vermem. Bir hafta sonra eline almış seviyordu. O yüzden bilemiyorum yani..

gonca keskin dedi ki...

Yaşadıklarınızın çok benzerini yaşadık, ben de hayvanlara ve kedilere karşı sizin gibi mesafeliydim hele ki kediyi evde düşünemiyordum bile. Ancak kızım geçen yaz babasına bir mektup yazdı ve nasılsa hepimiz ikna olduk. Büyü gibi birşeydi, bir buçuk yıl oldu neredeyse kedimiz Wilmer ile hayatı paylaşalı. Şimdi diyorum her şeye değermiş :) bloğumda yazmıştım Wilmer'lı günleri ;) şimdi nerede bir kedi, köpek ile karşılaşsam bakışım değişiyor. Bu, enim yaşamam gereken bir duyguymuş diyorum. Ama son karar sizin ;)

gonca keskin dedi ki...

Bu arada aynı çekinceleri yaşadım, kedi evde bütün gün yalnız v.s. şeklinde , meğer kedilerin isteği buymuş :) kedi insanı değil evi sahiplenirmiş sonradan öğrendim ki biz yokken tüm gün uyurmuş :)

kuzunun annesi dedi ki...

Yeliz bahçe olmayınca hayvan beslemek zor cicim. Bir de bunun tatili vs.si var.Kopekle tatile çıktık ki güya köpek kabul eden bir tesisti, 3.gun kibarca yıl gösterdiler diyeyim sana. Bu bayramda mecburen köpek oteline bıraktık ki hatırı sayılır masraf oluyor cidden. İyi düşünmek lazım hayvan alırken eve

Nil dedi ki...

Ben de bir hayvansever değilim. Ama köpeğim olsun isterdim. Bahçeli bir evimiz olsaydı. Hatta kızlarımın da bir hayvanla büyümesini. Benim gibi tırsak olmazlar inşallah.

Bayansilvia dedi ki...

Merhaba. Arca'yı çok seviyorum. Annesine çok saygı duyuyorum. O yüzden Arca ve annesi için bir yazı yazmak geldi içimden. Arca'ya kucak dolusu selam!

http://egeninlaciverti.blogspot.com.tr/2016/10/spoiler-assr-miktarda-kedili-blog-yazs.html

Hulya dedi ki...

Yelizcim ben dayanamadım eşim ve kızımın kedinisrarina ve evimizde 1p gündür bir kedi var...kedi kopek korkusunun bir şekilde yenmek istiyorum diye düşündüm(hala kovalamaca oynuyoruz bu arada).şu an sadece salonda duruyor,biz alisinca (evet kızım da korkuyor galiba benden etkilendi) tabi ki bütün ev onun olacak.bu da benim challenge im bu yıl için.bu arada kedimizin scottish fold,en munip kedi Cinslerinden biri, dünyalar tatlisi bişey...öyle seviyorum ki onu icime sikalim geliyor ama refleks gibi birsey yaklasinca kaçıyorum.bu da böyle garip bir durum işte. Gelişmeleri bildiririm

Hulya dedi ki...

Yelizcim ben dayanamadım eşim ve kızımın kedi israrina ve evimizde 10 gündür bir kedi var.ben de istedim aslında korktuğum halde korkumu yenmek istedim.bu da benim challenge im bu yıl için.ben aslında hep kitap okurken be elimle de kedi sevmeyi hayal ettim belki bundan.çok munip bir tür olan scotish fold u tercih ettik,ama bi oyuncu çıktı inanmazsın,evde kovalamaca oynuyoruz.hala korkuyorum,ne zaman geçecek bilmiyorum ama uğraşıyorum. (Hatta bu konuda deneyimleri olan varsa benimle paylasirlarsa çok sevinirim).kendim asamazsam yardım da almak istiyorum,hipnoz a kadar gidicem.pişman mıyım,Hayır...o kadar seviyorum ki...Gelişmeleri bildiririm belki sen de cesaret edersin sonra

KirazKahve dedi ki...

Anneyi ikna etmek :)) çok orijinal bir cevap :)

yeliz dedi ki...

ay böyle sarılarak uyuyor dediler mi tüylerim diken diken oluyor:)=))) yok bizde olmaz o iş zor:(

yeliz dedi ki...

tövbeler olsun:)))

yeliz dedi ki...

hala mı unutmadı:( ben arca için geçici bir hevestir unutur umudu taşıyorum. bakalım

yeliz dedi ki...

ya bir de bakamazsak ayrılmak zorunda kalmaktan çok korkuyorum ben. O yüzden ya şartlar uygun olmalı ya da çok ama çok sevmeli o canlıyı. Canlı ya sonuçta çocuk gibi...

yeliz dedi ki...

hamster mı ayyyyyy aman yarabii:)))

yeliz dedi ki...

ne güzel ya sizin için çok sevindim bende hala büyük soru işaretleri, imkansıza yakın durumlar...

yeliz dedi ki...

ya aslında kedinin öyle bir avantajı var. Bir de kedilerdeki o bağımsız özgür halleri seviyorum ben.

yeliz dedi ki...

hadi ya çok üzüldüm hayat:( zor cidden. ayrılmak zorunda kalmaktan korkarım herkes için çok zor olur allah korusun:(

yeliz dedi ki...

aynı hisleri paylaşıyorum, benim gibi hayvanlara mesafesi olmasın istiyorum ama o eve getirmeye kalkıyor:)))

yeliz dedi ki...

tekrar sevgiler, teşekkürler

yeliz dedi ki...

hay allah ya:)) ben de aynı olurum kesin. inşallah her şey yoluna girer, evet gelişmeleri çok merak ederim, haber et lütfen:)

yeliz dedi ki...

hahahhah sorma:) kedinin adı da kedi olacakmış bu arada:)