Altın vuruş

 Her diyet öncesi bir altın vuruş dönemine gireriz. Muhteremle ritüelimiz. Temel olarak diyet süresince yiyemeyeceğimiz besinlerden oluşan bir rejimdir bu. Bugünden yarına diyete girdik diyemiyoruz midemizin ve psikolojimizin buna hazırlanması biraz - takriben haftalar- zaman alıyor. Bu süreyi de en sevdiğimiz yaramazlıklarla geçiriyoruz. Pilav ve makarna ana kaçamaklar. Pizza ve pidenin de bu sürece katıldığı sıklıkla görülür.

Ne yani şimdi aylarca makarna yiyemeyeceğizdir bir spagetti bolonez ile veda etmeyelim midir? Ya da kuru fasulyenin yanına bir pilav katmayalım mıdır? Evde yemek yapmak istememişizdir, bir pizza patlatıvermeyelim midir? Nedir ?

Hani bu kadarla kalsa iyidir de, çiğ köfte, çibörek, içli köfte denemelerine ne demeli? Ayol bizim İzmirli evlerde içli köfteyle mi doğduk ki, kültürümüz mü ki yapıp bir de buzluğa atıyoruz. Ben İzmir’deyken kebapçılarda bu ladar içli köfte yemedim. Neymiş? Altın vuruş yapıyormuşuz.

Hadi benim aylardır ağzıma sürmediğim cips ile birayla bir tür uzun süreli vedalaşma halideyim diyelim...

Peki size sorarım, haribo nedir? Çokomel (Belçika’da adı melocake, yolunuz düşerse buralara aman diyeyim uzak durun) nedir? Biz kırkını geçmiş iki yetişkiniz, ne zaman büyüyeceğiz? Bizim oğlandan fazla tıkınıyoruz bunları. Ama yetti artık! Bugünkü yürüyüşte tık nefes kaldığımızdan beri altın vuruşa bir dur demeye niyet ettik, kısmet. 

Hani diyet kararı verip altın vuruş evresini yaşarken +3 kilo ve bilmemkaç santim genişliyoruz, sonra canımız çıkıyor o kiloları vereceğiz diye... lanet olsun pisboğazlığımıza lanet olsun altın vuruş kararına! 

Ama var ya altından girdim üstünden çıktım, ne yaptım ne ettim, bizim muhteremi evvela IF (intermittent fasting=aralıklı oruç) mantığını denemeye ikna ettim. Sonraki adım düşük karbonhidrat ve her gün tempolu yürüyüş. Bahar geldi, gelecek, yaz kapıda...

Hadi bakalım, niyetimiz kabul olsun, ben totomdaki ilker göbüşündeki yağlardan kurtulsun, amin.