Hafta sonu Vol.2 : İktisadi İlimler Akademisi

"Selam ayaz mı ne varmış dışarıda, tıkıldık eve! Annem iktisat ekonomi tasarruf filan diyor. Koydu cüzdanı, kumbarayı önüme, maksat muhabbet"

Hafta sonu Vol.1 : Chocolate chip cookies activity

Arca : "of kurabiyeleri de koyduk fırına, bekle şimdi işin yoksa! Ege'nin annesi Elif teyzeyi yakaladığm yerde öpmeli, süper yapboz yav!"

“haydi oylar Yeliz’e, Yeliz gelsin meclise”!!

Yaşım 33.

25 sene bu şekilde çalışırsam emekli olacağımı düşünüyorum.

Allahın biçtiği ömür bilinmez lakin bu hayat şartlarında 25 sene yaşayabileceğimi sanmıyorum. Dolayısı ile emekli maaşımı muhtemelen hiç göremeyeceğim.

Eğer milletvekili olursam;

Evde bir çocuğun olması demek…

Evin mütemadiyen savaş alanı olması demek.

Buzdolabında bolca süt, meyve, yoğurt demek, sağlıklı beslenmek demek

Kaz ayaklarımın müsebbibi bulundu

Hayır pek çok sırıtmak değil sadece. Tamam o da var. Tamam cidden sürekli sırıtan bir suratım! Lakin sadece o değil. Asıl sebep lensler! Daha doğrusu kuruyan lensler!

HAYIR, yalnız değilim! : Bu bir TO DO LIST postudur!

Geçenlerde Gamze ile yazışırken ikimizin de sadece kendimizde var olduğuna inandığımız, bir benzerimizi bulduğumuz için ölümüne sevindiğimiz bir yönümüzü keşfettik. 

LİSTELER!

Hiç bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum, benden bir tane daha var, üstelik neslimin tükendiğini sanıyordum. Evet biz Gamze ile “to do list”lerin bile listesini tutan kadınlarız. Hayata ne gibi bir katkımız var bilmem ama biz böyleyiz, bizi seven böyle sevsin!

Yeni yıl yaklaşırken fark ettim ki ben – tatil günümde yapılacaklardan, menüye kadar, market alışverişinden, yılbaşı hediyelerine ve hatta “okunacak” “alınacak” “daha sonra alınacak”, “alınsa da olur alınmasa da olur” kategorisindeki kitaplara kadar liste hazırlayan – ben, hayatımda hiç yeni yıl listesi hazırlamamışım.

Hay bin kunduz!

Dün saat dedim çıkarmıyorum dedim ya, hay eşek arıları sokasıca dilim! Akşama doğru klik diye bir ses, saati elimize aldık. Var bir gudubetlik hadi hayırlısı : )

Hafta sonu dötümüz donacakmış. Ayaz olacakmış. Ayaz bir hava koşulu değildir, hiç haz etmem kendisinden! Ilık olsun yağmur olsun. Ha illa ki soğuk yapacaksa kar yağsın, bir anlamı olsun.

Uzun lafın kısası umumiyetle evde ikamet edeceğiz cüceyle.

“Bebekten sonra hayatınızda ne değişti?”

Hani klasik anket soruları vardır, “bebekten sonra hayatınızda ne değişti?”

Ulan hayatım değişti dalga mı geçiyorsun!

Dün şu ZAZ ileilgili yazıyı okuyan Emre, kahkahalarla beni aradı. Evet “okuyucularımdan beğeni telefonları alıyorum” alt metnini işte tam bu noktada yazıya enjekte ediyorum! Çiçek göndermek isteyen olursa adresimi verebilirim:P

Emre kim diye merak edenler yazının sonundaki dip notu okusunlar. Burada bana uzun uzun şahıs tasviri yaptırmasınlar.

Neyse biz telefon sohbetine dönelim.

Taktik taktuk tiktak tiktak

Dün akşam annemlere gittik, balık alkol. Maçın bitimine doğru benim gözler kaymaya başladı. Arca bir cin. Ufak tefek uykusuzluk arızalarını müteakip uyudu eve gelince… Ben de o miskinliğin üzerine dört gündür kıyamadığım fönlü kafamı yıkadım, biraz miskinlik daha… 

Dumur diyalog #34

Hazzın ertelenmesi ile ilgili olan oyunu yeniden oynamak konusunda konuşurken...

A: Noel Baba’ya kızıyorum.

İ: Neden babacım?

A: Hep kitap getiriyor, hep kitap getiriyor, hiç oyuncak getirmiyor.

---------------------------------------------------------------------

A: Annem seni seviyom.

Y: Neden beni seviyorsun?

A: Anne olduğun için seviyom.

Magandalık sana mı kaldı kadın!

Yağmurun şehri esir aldığı o gün, sabahın beşinde İstanbul’a gitmek için yola çıktım. Bu aralar taksi kullanmıyorum, otoparka bırakmak daha ucuza mal oluyor.

Neyse… Gece gök yere inmiş, sokaklar Venedik’ten hallice… Arka sokaklardan kestirmeden gidiyorum. Zira velet sabahın köründe naz yapmaya karar vermişti. Önümde tıngır mıngır bir beyaz Şahin. Ne sinyali belli olur, ne freni. Sollayayım şunu dedim. Hiç huyum değildir, tin tin takılırım önümdekine, şeytan dürttü kanımca. Magandalık şeytanı. Gaza bastım, tam yanından geçerken bir su birikintisine – su birikintisi pek mütevazi bir tanım oldu, Tahtalı barajından hallice demeli – girdim, bütün su beyaz Şahin’in üzerine…

Karışık kaset

Yağmurun İzmir’le işi bitmiş, bulutlarını da alıp gitmiş bu sabah. Geriye yıkanmış, temizlenmiş bir şehir kalmış. Öpesim geldi, hani çocuklar banyodan sonra mutlaka öpülür ya …

Bizim gençliğimizde (hey allam yaşlanıyoruz) “karışık kaset” diye bir kavram vardı. Hatta bunun için dükkanlar vardı, resmen sektördü yav! Misal Göztepe’de bir Murat vardı, karışık kaset hazırlardı. Yasemin Hediyelik eşya dükkanının yanında. Birkaç basamak ile inersin, her yağmurda su basar. Listeler vardı, seçerdin. Sevgililer birbirlerine mesaj kaygılı karışık kasetler hazırlardı. Hah işte muhterem kocam dün gecesini buna ayırdı. Tabii devir değişti, şimdi karışık MP3 CD’si hazırlanıyor.

"Bebenizle vedalaşıp öyle evden ayrılın" diyor...

ben değil uzmanlar... işe giderken çocuğunuzla vedalaşarak evden ayrılın, böylece gittiğinizi bilsin. En doğrusu buymuş. Biz de uzmanların pek değerli görüşlerine riayet ettik ve bu yaşına kadar hiç uyurken bırakmadık Arca’yı. Çok bilirim sabah sekizde melek gibi uyurken dürtüp, "kalk len anan gidiyor, öpüş koklaş sonra arıza yapma" dediğimi.

Yalnız küçük küçücük bir detayı atlamış uzmanlar…

Salyangoz ailesinin pazar gezmeleri

Yağmur yağdı mı duramıyorum evde, salyangoz muyum neyim:)

Yürüyüşe çıkamıyorsam, balkona çıkarım mutlaka o yağmur kokusunu duymam lazım. Misal dün akşam korkunç geçen İstanbul seyahatinden ve Arca’yı uyuttuktan sonra montları giyip balkona çıktık İlker’le. Yıllar sonra ilk defa iki fırt sigarasından çektim, içime çekmeden ama : ) 

Hey gidi eski dost hey gidi ezeli düşman!

Neyse yağmur en güzelinden Pazar günü yağmıştı. İlla ki dışarı çıkalım diye tutturdum İlker’e. Güzelbahçe mi Alsancak mı derken Alsancak ağır bastı. Üç yedek kıyafet ve hatta içlik tayt Arca’nın nazik totosu üşümesin diye. 

Kıbrıs Şehitleri, Kordon… 

İlker'e diyet bozduran kurabiyeler

Son bir taneyi, yalvar yakar kaçırdım İlker'den. Bayıldı!!

Tarçınlı, zencefilli, ağızda dağılan kıvamda... Yani tam kıvamında...

Tarif veriyorum.

Arca bu aralar...

Çorabını çıkardıktan sonra ayak parmaklarının aralarındaki pislikleri temizliyor. İnce motor gelişimi açısından olumlu buluyoruz.

Hala ana babasının aksine tavuklu kereviz ve kıymalı kabak yemeklerine bayılıyor. Arca’nın gastronomisi ile ilgili yorum yapmaktan çekiniyoruz.

Günün çorbası : Köfteli çorba

Bloğun isminden kaynaklı bir çorba tarifi beklentisi her daim vardı, biliyorum. Özellikle katı gıdaya geçildiği dönemde takipçiler, Arca’nın sebzeli çorba tariflerini buradan yayınlayacağımı sandı, avucunu yaladı.

İki sebebi var;

Dumur diyalog #33

Uyku monologları:

Umidim gelsin! Umidim gelsin! (Çok özlüyor garibim)

Sarp benim makarnamı yemesin! Yemesin! Yemesin! (Sarp tombul ve çok tatlı bir çocuk, belli bizimkinin de yemeğine sulanıyor)

Bal yiycem bal yiycem (getiriyorum gecenin bir vakti yemiyor eşek herif:P)

"Yeliz, yeni yıl akşamı cezbedici ol."

Puhahahahah

Bugün mailimin gelen kutusuna teşrif eden postalardan birinin “konu” kısmındaki emir cümlesi bu idi.

“Yeliz, yeni yıl akşamı cezbedici ol.”

PEKİ!

Günün çorbası production gururla sunar: Yazdı, yönetti, oynadı... Arca'nın tek kişilik gösterisi

Arca günlerdir babasını birlikte uyuma vaadiyle kandırmakta, her seferinde son anda çark etmektedir.

Evvelden birlikte uyuyacakları tarihi "ayın on beşi" olarak belirlemişti, bugün ayın on beşi diyerek ona laf bırakmadığımız için yeni taktikler geliştirdi.