İnsan sekizinci katta oturunca doğanın kendisine pek uğramayacağını sanıyor. Halbuki doğa bir yolunu buluyor. Karıncalar da son birkaç yıldır bizim evin yolunu ezbere biliyor. Hatta hiç gitmediklerini, parkelerin altında bir şehir kurduklarını, kışın kış uykusuna yatıp yazın bizimle yaşamak için ikametlerini yanımıza aldırdıklarını düşünüyoruz.
Kurtulamıyoruz.
Kışın elinde bisküvi ile gezen Arca yazın ambargoya maruz kalıyor, o da tam anlamıyor çelişkinin sebebini.
Her gece yatmadan önce iki tur atıyorum salonun içinde, bir minik kırıntı, ya da meyva tabağı bırakmayalım aman diyim! Sabah gözümü ovuştururken, karınca ordusu istilaya başlamış oluyor.
Misafirlerin eline bakar oldum, aman kırıntı dökülmesin. Utanmasam "kurabiyenizi lavaboya iki büklüm eğilerek yiyin" diyeceğim. Ya da ayaklarının altına sofra bezi sereceğim.
Daha misafirler gitmeden Arca kırıntı dökmüş bahanesi ile elimde şarjlı el süpürgesi her ikramın ardından süpürüyorum salonu.
İçimdeki gestapoyu dışarı çıkarıyor bu minik yaratıklar!
En fenası beni ısırdıklarında kocaman kabarıyor derim ve deli gibi kaşınıyorum.
Önceden yoktu böyle kaşıntılar, kocaman işçi karıncaları avucumun içinde taşırdım, kedi köpekten hazzetmeyen evcil hayvan sevgisini uğur böcekleri ve karıncalarla dışa vuran bir çocuktum.
Diyorum ki o karıncalara vaktiyle yapmış olduğum eziyetin intikamı torunları tarafından mı alınıyor?
Görseli buradan aldım.
6 yorum:
Çok iyi biliyorum o duyguyu.. Biz de üst kattayken 6. kat yani istilasına uğruyorduk her bahar ve yaz.. ödüm kopardı havaar ısınacak da çıkacaklar diye.. Ve yok etmek imkansız ama o 3 aylık ilaçlar azaltmaya yarıyor.
yuvalarını ya da çıkış noktalarını bulup..Raid sıkın.. bizde bir tek Raid işe yaramıştı.. ne karınca tozu ne de limon..
daha dün okuduğum eviniz için pratik çözümler listesinde kahve telvesi dökün diyordu ama nereye döküleceği yazmıyordu :P
bizim de 7. katta oturduğumuz bir zaman vardı ve her yaz aynı sıkıntıyı yaşardık. eşim karıncalara özel toz bir zehir bulmuştu, yollarına döküyorduk, 1 ay kayboluyorlardı ortadan ama ismini hiç hatırlamıyorum :(
haha görüyorum ki üst katlara daha çok dadanıyor minik yaratıklar:)
arkadaşlar saydıklarınızın yanı sıra böyle beyaz sıvı bir ilaç da kullandık hatta parkelerin arasına enjekte ettik, hiç işe yaramadı. evi değiştireceğiz sonunda:)
biz artik vazgectik sinir olmaktan, yine geliyorlar yine geliyorlar. 3 yasinda bir cocukla kirintinin onune gecemiyoruz ne yaparsak yapalim. bir buyutec aldik. karinca gorduk mu kizimla yere yapisiyoruz elimizde buyutecle incelemeye aliyoruz onlari, ozellikle onlerine kirinti birakip nereye nasil tasidiklarini gormeye calisiyoruz, karinca yarisi yapmaya ugrasiyoruz falan:))
haah süper fikir, tam bana göre!!! tez iki büyüteç alına! madem kurtulamıyoruz tadını çıkaralım değil mi:)))
Yorum Gönder