semptomatik tedavi

Sevgili Gülçinim,

Twitter’dan selam etmiş, iyi misin yavrum demiş, teee uzaklardan merak etmişsin. Tek gün iki satır yazmayınca endişelenmişsin.

Nasıl manyak çalışkan bir bilogırım işte gel gör ki bumerang kıymetimi bilmedi, beni ilk bilmem kaça sokmadı : ))

Bizim ipad yalan oldu bacım! yok len küsmedim, yazacağım elbet lakin bu haftanın yoğun gündemi ve buna daha fazla dayanamayan bünyem beni biraz yavaşlattı diyelim.

Fazla uzatmayıp direkt küfredeceğim!

Ben İstanbul’un havasının taaaaa…..


Ulen bir haftadır bünyeye sokmadığım hastalığı bir günde musallat etti ya Allah nasıl biliyorsa öyle yapsın. Canım Gülçinim şu an itibariyle Nil denen hatunun telkinleriyle semptomatik tedavinin anasının kollarındayım, “iyileştir beni tylolhot” diyorum daha da demiyorum. Sinüslerimden çıkan sümüğü görsen bu kadarcık kadından bu miktar sümük nasıl çıkıyor diye şaşar kalırsın.

Kafamın sol yarım küresinin ağrısından gözümü açamıyorum. Diri fücudumun her milimetrekaresi ağrıyor, hayattan nefret ediyorum bacım var mı ötesi?
Diyeceklerim daha çok lakin sorduğuna pişman etmeyeyim, sözlerime burada noktayı koyup gözlerinden salyalı sümüklü öpeyim.

Not: Arca’yı soracak olursan o da benden nefret ediyormuş. onu da bir ara anlatır kafanı şişiririm artık. İlker’i hiç sorma! zaten ipad neyim de almıyor, peh!