Arca ile akşam yemeğinde sohbet ediyoruz. Okulda yüzme dersi
olmayabilirmiş. Ama olsa keşke kollukları çıkarsan… diyorum. Evet teknenin
altından babam gibi dalarak geçebilirim diyor. Ne güzel işte motivasyonun da
var be evladım gir şu yüzme derslerine… Yok geçen sene çocuğun bir su
sıçratmışmış, o veledi bi yakalasam kafasını suyun dibine dibine sokacam bak
bakalım bi daha benim evladımı yüzme dersinden soğutuyor mu!
(ay ciddiye alana da dalarım, latife ediyoruz şurda adamın tepesini attırmayın!)
Bizimki hala kendi kendini motive etmeye çalışıyor “belki
büyüyünce dalgıç olabilirim”
“elbette! Ne istersen olabilirsin”
“okulda mı öğrendin sen mühendis olmayı?”
İçimden okulda bi bok öğrenmedim, nasıl oldu da bitirdim o
okulu hala anlamıyorum. Demek zevk almadığım ve hiç ama hiç sevmediğim konularda
mücadele etmek ve başarılı olmak gibi bir meziyetim varmış.
Demedim tabii ki… Çocuk bilim adamı olmak istiyormuş. Ne
yapmak lazım dedi. Hangi alanda bilim adamı olmak istiyorsan önce onun
üniversitesini bitireceksin, mesela doktorluk (tıp deyince bir gülme geliyor
cüceye iyice gevşiyor mevzu, o kelimeyi çıkardık hayatımızdan) veya kimya ya da
mühendislik … sonra da o konu üzerinde üniversitede çalışıp, uzmanlaşman
gerekiyor.
Düşündü. “Peki taksici olmak için?”
“Bunun için de liseyi bitirmelisin ve ehliyet sınavına
girmelisin. Ehliyetini alınca olabilirsin sanırım.”
“Yani üniversiteye gitmeye gerek yok mu?”
“Taksici olmak için üniversite okumana gerek yok”
“Tamam ben taksici olucam”
Ara sıra biz bu çocuğu bir sene geç okula gönderelim
dedik, yanlış mı ettik diye soruyorum, sonra böyle sohbetler yapıyoruz, ve ben
kararımızı ayakta alkışlıyorum. Sen kim okumak kim peh!
5 yorum:
:)))) Çok zeki bence.Hayata kısa yoldan atılmak istiyor.
Kardeşim çok zor bir çocuktu.Okula gitmek bile istemiyordu.Annem korkutmak için seni okuldan alıp kahveye çırak vereceğim dedi.Ay bizimki bir sevin bir sevin.Annem şok oldu tabi.Kahvedeki tuvaletleri de sen temizleyeceksin diyerek bu fikirden zor soğuttuk:)
Kardeşim şu an tıp doktoru, ben bile inanamıyorum:P
Sevgiler.
Çocukların ilgi alanları dönem dönem değişir. Benim yeğenim de 3-4 yaşındayken boyacı olmak, evleri boyamak istiyordu. Biri hastalanınca doktor olmak isterdi, 5 yaşında araba yıkayıcısı olmak istedi. şimdi 6,5 yaşında 1. sınıfa başladı, 6 yaşının başlarından itibaren bilim adamı olmak istediğini söylüyor. ''Ne yapmam gerekir, nerede okumalıyım?'' diye bana sordu. Ben de ''Üniversite ya da daha yükseği için Amerika'ya gitmelisin.'' dedim. Amerika hakkında biraz sorular sordu. Dünya haritasından yerini öğrendi. Ve kararını verdi, bilim adamı olacak. Yıllar sonra fikri değişmez, buradaki eğitim sistemi onu öğütmez ve kapasitesi yeterse inşallah :))) Pelin/ İzmir
Kardeşim de hep çöpçü olmak isterdi, kamyon kullanıyorlamış bir sürü süpürge vs aletleri varmış falan, sebep buydu yani. Ne zaman ki bizim eve bir su tesisatçısı geldi, koca alet çantasını açtı kardeşim gözleri işıldayarak çantaya bakakaldı. O günden sonra tesisatçı olucam diye gezmeye başladı evde. Annemin zoruyla ite kaka çalıştı hep derslerine, üniversiteyi ilk sene kazanamadı ama sonuçta Türkiye'nin sayılı 3D animasyon yapabilen adamlarından biri oldu çıktı. Daha kim bilir kaç şekle girer Arca da sen sakin ol :)
heheeee ama pek keyiflendim kiiii :)))
ay ben de dansöz olmak istiyordum çocukkene:)) babam eskişehir halk dansları bölümü öğrencilerinin danslarını izletirdi, taam ol da bak bunlar nesrin topkapıdan daha güzel dans ediyorlar derdi. karambolde filoloji okudum:))
Yorum Gönder