hepimiz ölecek yaştayız

Arca’yı dokuz buçuk civarı ite kaka yatağa soktum. İkimiz de öyle yorgunduk ki, tek kitapta anlaştık. Üstelik de kısacık bir iki yaş civarı kitabı, Tübitak Erken Çocuk kitaplığından “çiftlikte”. Paylaşım bilinciyle fotoğrafını çektim, tüm sosyal hesaplarımda paylaştım. Artık bana kalan zamanlar başlayabilirdi. Başladı. 

Ne yazsam diye düşünüyorum, daha doğrusu önce aklımdaki hangi konuyu yazıya döksem… Okuma köşesine ki artık biraz da yazma köşesi, sindim. Biraz maillerime baktım, biraz facebooka takıldım. 

Bir anda can arkadaşım Deniz’in uzun yazısına denk geldim. Face’te uzun uzun yazmaz Deniz. Dikkatimi çekti, Togan’a yazmıştı, onsuz hayatının ilk günüydü bugün, Deniz Togan’a bir ağıt yakmıştı, kıymetlisine. Togan, benim ortaokuldan bir arkadaşım, iyi huyu kibar yüzüne yansıyan kendi halinde özel bir çocuktu. Deniz’in canı, aşkı, dostu, bir tanesi, her şeyi… Liseden sonra Togan hakkında haberleri hep Deniz’den aldım, hemen hiç yolumuz kesişmemişti.

Bugün Togan gitmişti, ölmüştü.

Birer ikişer gidiyorlar, hayatımıza dokunanlar, akranlarımız gidiyorlar.

Daha iki hafta önce ilkokul arkadaşım (İlker’in de ortaokul arkadaşı) Mete’nin ölüm haberiyle sarsılmıştım. Annem haber vermişti, en yakın arkadaşı Murat'ın annesinden öğrenmişti, Murat ne hissetmişti acaba? Mete yeni evliydi, küçücük çocuğu vardı, geride kalanlara ne olacaktı?

Ben gidenlerden ziyade onların geride bıraktıklarına yanıyorum. Deniz’e yandım mesela, hala görüşürler miydi, nasıllardı bilemem, benim için onlar lisedeki halleriyle kaldılar. Togan’ın son fotoğrafları, o fotoğraflardan bana yabancı bir adam bakıyor, benim Togan okul koridorlarında mızıka çalan, kravatı her daim biraz gevşek, gözlüklü bir oğlan çocuğu, bıraktım öyle kalsın…

Öyle kalsın…

Hani demiş ya Şems-i Tebrizi, “her insan ölecek yaşta”, akranlarımız birer ikişer gittikçe, fark ediyoruz ki, nafile bu çaba, hepimiz ölecek yaştayız.

Bir şey yap, güzel olsun. Çok mu zor? O vakit güzel bir şey söyle. Dilin mi dönmüyor? Güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz. Beceremez misin? Öyleyse güzel bir şeye başla. Ama hep güzel şeyler olsun. Çünkü her insan ölecek yaşta..