Hani öyle kalırsın, hani ne diyeceğini bilemezsin, bakarsın oğlanın suratına. “Etraftan ne derler?” diye çekinmekten çoktan vazgeçmişsindir de böyle bir tepki eşekten düşmüşe döndürür adamı. Bunu hak edecek bir halt ettiğin de yoktur ha!
Dürümünü tam istediği gibi yaptırtmana rağmen masadaki turşu ve elindeki ayran daha cazip gelmektedir cüceye. Bir söylersin, iki söylersin, ı-ıh yok oralı olmaz. Dahası gözünün içine baka baka hüpletir ayranı. Sonunda sabrın taşmıştır. Önünden turşuyu elinden ayranı alır, masanın öte yanına koyarsın ve “yemeğini ye!” dersin.
O n’apar? Gözünü gözüne diker ve “Bir çocuğa nasıl davranman gerektiğini bilmiyorsun!” diye yapıştırır lafı!
Yan masadan kulağı kabartılmaktan böreğe dönen adam, içeceğini püskürtür. Hızlı gonzales garson bir anda senin siparişini masaya kaplumbağa hızıyla koymaya başlar. Ön masadaki kadın kafasını uzatmıştır göz göze gelirsin, gözünü kaçırır. Zaman durur ve lokantadaki herkes bir sonraki hamleyi bekler. Gülecek misin? Bağıracak mısın? “Sus bakim terbiyesiz anneyle öyle konuşulmaz” mı diyeceksin? Hadi bakalım çok okumuş çokbilmiş anne nefeslerini tutmuş beklerken lokanta sakinleri, sen şimdi ne halt yiyeceksin?
“hmm nasıl davranıyor muşum?”
“kötü davranıyorsun!”
“ayranını ve turşuyu şuraya koyuyorum, bu kötü oluyor?”
avazı çıktığı kadar bağırarak, “kötü davranıyorsun!”
hmmm güzel bağırıyorsun, ama...
“Karnım acıktı, yemeğimizi yiyelim, yemekten sonra konuşalım, afiyet olsun Arca”
Ve döndüm garsonun elinden tabağımı aldım, döndü gitti, beklediği aksiyonu alamadı. Ön masadaki kadına kafamı uzattım, “nasıl beğendin mi” gibilerden baktım, oralı olmadı. Yanımdaki adam tabağına gömülmüştü, hiç istifini bozmadı. Ama Arca bağırıp çağırmaya devam etti. Ben de yemeğimi yemeye devam ettim. Neden sonra o da yedi biraz. Benim yemeğim bitince hiç onu beklemeden önünde kalanları toparladım, paket yaptırdım. Çıktık. Kapıdan çıkarken insanüstü sabrıma bir alkış bir tezahürat beklemedim desem yalan olur. Sırtımı sıvazladılar desem kuyruklu yalan.
Birkaç adım yürüdük, sonra tuttum elinden kaldırıma oturduk.
“Ben bir çocuğa nasıl davranılması gerektiğini bilmiyorum”
“Bilmiyorsun!”
“kötü davranıyorum”
“çok çok kötü davranıyorsun"
“sen de bana bağırıyorsun, sen de bana kötü davranıyorsun”
“VHHHHHIIII” (doğru söylediğimdeki sinir olma efekti)
“sen de anneye nasıl davranman gerektiğini bilmiyorsun”
“hmmmmm” (çok pis ters köşe olduk efekti, ardında hihih diye gülmeye başlayacak biliyorum)
“şimdi ben bir çocuğa nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum sen anneye nasıl davranman gerektiğini bilmiyorsun, ee ne olacak? Biz hep böyle didişecek miyiz?”
Gözleri parladı, kahkahayı patlattı.
“EVET!!! DİDİŞECEZ!!!”
Didişeceğiz! hepsi bu!
5 yorum:
ve hikaye böyle devam edip gidecek...Valla Yeliz inan bana:)
Bir film izlemiştim.Ailesiyle hep didişen bir çocuk, ilişkileri çok seviyeli bir arkadaşının evinde yaşamaya başlamıştı... Herşey güllük gülistanlık, düzen,huzur ama bir süre sonra evine zor kaçtı...Ve karar verdi, her ailenin bir tarzı vardır, bizim aile tarzımız da didişmek...Önemli olan birbirimize duyduğu sevgi demiş ve film bitmişti:) Ben de dedimki bundan sonra tufan:)
ayy süpermiş bu! :) yaşarken o kadar süper gelmiyordur eminim, böyle diyenlere de sinir oluyorsundur büyük ihtimal. ama arca hakikaten büyümüş de küçülmüş bi tip ve beni çok güldürüyor :) gülme gülme, senin de başına neler gelecek dediğini duyar gibi oluyorum (benim oğlum henüz 12 haftalık)
Arcanın şu bilmiş laflarına yoksa söylemlerine mi demeliydim , BAYILIYORUMMMMMMMMMMMM:)
ÖZGE
Bu veletler tv'den, kreşten, mahalleden oradan buradan çok uyaran alıyorlar. Bir arkadaşımızın 8 yaşında oğlu var. Sitelerinin bahçesinde arasıra arkadaşlarıyla oynar. Bir gün eve gelip babasına ''Ben hiç küfür bilmiyorum, bana biraz küfür öğretir misin? '' der. Yani şimdi bu baba ne yapsın, bir yandan küfrün cısslığı, bir yandan küfür bilmediği için mahallede eziklenen bir oğul :))) Nasıl davranacağız şimdi ? Pelin/ İzmir
Bayıldım yahu:)) hangimiz nasıl davranmamız gerektiğini biliyoruz ki??
Yorum Gönder