Bütün yazını yazlıkta geçiren biri olmak

Metro markette dolanırken Crocs’ları gördük. İlker daha önce bana almak istemişti. Deniz terliğine ihtiyacım var biliyor. Piyasaya göre epey ucuz ama yine de elim varmadı. Dedim ki, hepi topu hafta sonları giyiyorum, şimdi dünya kadar para vermeye ne gerek var, bütün yazımı yazlıkta geçiren biri olsaydım ama, mutlaka alırdım.

Bir anda “bütün yazımı yazlıkta geçiren biri olmak” kulağıma müthiş iyi geldi. Sanki asla gerçek olamayacak bir düş gibi. Düşünsene her hafta sonu haldur huldur gittiğin evde en az iki üç ay yaşayacaksın. Evet yav yaşayacaksın!

En son böyle bir yaşantıyı lise son yazında tatmış ve nefret etmiştim aslında. Ama hadi gerçekçi olalım, kim on sekiz yaşını yapayalnız eğlencesiz geçirmek ister? Hemen hiç arkadaşım kalmamış, ablam muhtemelen bir dil kursuna atmış kendini, benim kaçacak deliğim yok! Bomboş bir Özdere sahili, rahmetli pamuk anneannemi kuma gömmüş, romatizmalarına iyi gelsin diye, uzanmışım yanındaki hasırın üzerine, denize bakıyorum, amaçsız… Son iki yıl boyunca manyak gibi test çözüp ders çalışmaktan öyle bir gına gelmiş ki, kitap bile okumak istemiyor canım. 

Geçen Arca aradı, bir sıkkın ki canı sorma. Bu hafta Duru, Arca ile yazlığa gitmeyince, yalnız kalmış. İki haftada bir gittiği için pek arkadaş sürekliliği de yakalayamıyor. Yaşıtı çok da, arkadaşı yok. Denize de gitmemiş o gün tembel teneke, canı istememiş, yani epey keyfi kaçıktı.

Arca’yla konuşurken lise son yazım aklıma geldi. O sıkılmaktan kurdeşen döktüğüm yaz. Çok iyi hatırlıyorum, bir daha asla ama asla bütün yazımı yazlıkta geçirmeyeceğim diye kendi kendime ant içmiştim.

Hep derim, neyi istediğine dikkat edeceksin, bir bakmışsın, gerçekleşivermiş. Nitekim bir daha asla öyle bir yazım olmadı. Üniversite yıllarda stajlar, sonrasında elimden ekmek bekleyenim varmış gibi iş hayatına atılma, akabinde evlenme…

Bakma sen geçmişteki o burun kıvırmalarıma, ben yazlığı da, yazlıkçılığı da çok severim. 

Şimdi yine o yaza dönebilsem, herhalde tadını çıkarırdım. Gayesiz, bomboş! 

Sabahları erkenden kalkar – el mahkum cüce var! – gevrek almaya giderdim. Uzun kahvaltılar, keyif kahveleri, kitap okumalar, komşuya çaya kaçmalar, bahçe sulayıp gül budamalar, bisiklet binmeler, günde en az iki posta denize gitmeler, öğle uykuları, uzun yaz gecelerinde kaygısız sohbetler, akşam yürüyüşleri…

Üzerimde pazar işi bir penye elbise, ayağımda ucuza alınmış crocs’lar :)