Daha

Hakan Günday'ın okuduğum ilk kitabı son kitabı yani "daha".

Oldukça gerçek dışı bir hikaye oldukça gerçekçi anlatılıyor hem de bizzat kahramanın kendisi tarafından. Fena halde dağıtan bölümler var özellikle çocuk tecavüzü. Etkilenmemek mümkün değil. Ama açık konuşmak gerekirse beni en etkileyen kısım dünyanın en güzel kızı kısmıydı. 

Tamamlanmak

“Dost nedir?” desen, hiç düşünmeden “yıllar sonra görüştüğünde bile yıkıla yıkıla gülmeyi başardığım insanlar” derim. Çok şükür ki elimde hatırı sayılır sayıda var :) Üç tanesiyle yılbaşından önceki hafta görüştük, Tuba te Hong Kong’lardan gelmiş kaçırır mıyım! Gülayşe ve Elvan derhal dahil oldular ve Midpoint’teki o masa bir anda on beş sene önceki yurt odamıza döndü. Etraf masalardan kulak kabartanlar, kahkahalarımıza cıkcıklayanlar, “susmayacak bunlar, yar bana biraz huzur” deyip başka masalara kaçanlar oldu mu bilmiyorum. Ben dostlarımla kahkahanın dibine vurmaktaydım. Bir de ateş, öksürük, hastalık… bıyyy çekilecek bok değildim de çektiler sağ olsunlar. İçmeden sarhoş kafası ettiler beni yeminle! Akşamın ilerleyen saatlerinde Arca’nın videolarını açıp dalgamızı geçtik, (çocuk istismarında son nokta, kadın muhabbetlerine meze oldu garibim) en son ayrılırken botokstan bahsetmekteydik, mevzu öyle derindi ki bitemedi kaldı öyle…

Dumur diyalog #115

A: Annem artık yılbaşı ağacını kaldıralım

Y: Niye oğlum ya ne güzel ışıl ışıl kalsın biraz daha?

A: Yılbaşı geçti artık hediye gelmez nasıl olsa kaldıralım gitsin!

Pinterest’i nasıl bilirsiniz?

Ya da bilir misiniz? diye sormak lazım belki de.

Ya da bilmeyen kaldı mı diye… Ben bilmeyenler için anlatacağım. Çünkü deyim yerindeyse faydalı bir icat. Ama sadece doğru kullandığınızda. Pinterest bence diğer tüm sosyal paylaşım mecralarından daha fazla zaman hırsızlığı yapan ucu bucağı belirsiz dipsiz bir kuyu. Her gün bakmaya kalksan saatlerini yer şerefsizim. Çünkü görseller nefis, fikirler yaratıcı, bak bak bak bak doyamadım türünde…

"Arca oğlum, senin annen bir salaktı!" Vol.19

Hatta baban da…

Yazacağım unutuyorum. Ter testi konusu.

Yurt dışındaydım, İlker Arca’yı bitmek bilmeyen öksürük şikayeti ile doktora götürmüş. Bunca zamandır devam eden öksürük ya akciğer enfeksiyonu ya da sinüzittir denmiş, sinüs grafisi çekilmiş, sonuç? Tabii ki sinüzit. Samimi söylüyorum, akciğer enfeksiyonu daha çok üzerdi beni. Ama asıl üzüldüğüm kendi mallığım. Zira bende annelik kumaşı yok farkındayım. Bir anne çocuğunun sürekli öksürmesini nasıl sorgulamaz. Ne var bunu altında yeni bir hastalıktan görmezden gelerek mi kurtulacağımızı sanıyorum? Ne yani? Bilmiyorum. Tek bildiğim İlker’de benden daha fazla annelik içgüdüsü var. Allahtan…

Aile Çay bahçesi

Muhteşem bir çocuktan sonra “ay biz bu işi iyi yapıyoruz bir tane daha yapalım” diyerekten ortaya çıkan bir hayal kırıklığıyım ben. Yok lan o kadar değil tabii ama ben öyle olduğumu düşünürdüm. Ablam prenses, hanım hanımcık bir kız çocuğuydu, benim gibi peruk kafalı bir cadı beklentileri pek karşılamamıştır kanımca.

Babababak illa taklit edeceğim kızın oturuşunu, duruşunu... ama tabii serde asalet olmayınca benim gibi bir şebek çıkıyor ortaya.

Okumak güzeldir.

Hani hobilerini sorarlar ve başlarsın “sinemaya gitmek, kitap okumak …” DITTTTTTTT

Hayır yavrum evladım okumak bir hobi değildir bir yaşam biçimidir. 

2013'ü gömdük... Yaşasın 2014!

Arca takriben sekiz defa hasta oldu. Son olarak portföyüne sinüzitin de eklenmesiyle "bitti artık" diyenlere nanik yaptı. Ancak bütün yazı hiç hasta olmadan geçirmesi, "bu çocuğa bakamıyoruz anneannesi ve babaannesi daha iyi bakıyor" düşüncesinin belleklerde yer edinmesini sağladı.

Yeliz zatülcenp olarak on gün yattı ve bir üç gün de anjin olarak yattı. Uzmanlar yelizin artık yaşlandığında hemfikir.

Yılın son günleri

Yılın bu zamanlarını çok seviyorum. Her ne kadar an itibariyle hastalıktan kafamı kaldıramasam da seviyorum. O kadar kötüydüm ki, yılbaşına kadar bütün yıllık izinlerimi aldım. Biliyorum, eşek gibi maillerime bakacağım, beş yüz tane filan telefon gelecek ama yok hasta hasta işe gitmeyi denedim olmuyor, hastanelik olacağıma varsın tatilde biraz çalışayım, napalım.

Dediğim gibi yılın bu zamanlarını seviyorum. Yılbaşı ağacının yanıp sönen ışıkları simli süsleri… romantizm değil lan, insanın içini sevinçle dolduruyor. Bilmeyenler için söyleyeyim, dinimizde çam ağacı süslemek olmayabilir ama kültürümüzde var. 21 Aralık Türkler için günlerin tekrar uzamaya başladığı gün yani güneşin dünyayı tekrardan ısıtmaya başlamasının bir kutlamasıymış. Türkler, akçamları süsler, çaputlar bağlar, tanrılarına hediyeler koyarlamış. Sonra Hristiyanlara geçmiş Türkler üzerinden. Yani gavur icadı filan değil. Dolayısıyla batı özentisi olmuyoruz, sadece yeni bir yılın gelişini kutluyoruz.

Ateş öksürük istifra istifa noel baba aaaa

Bu defa ben!

Gözümü açamıyorum yeminle pert oldum! Ama son nefesimi vermeden iki satır yazacağım.

Ne lan bu memleketin hali? Kokuşmuşluğun kokusuna tıkalı burnum bile direnemiyor.

Dumur diyalog #114

A: Anneannemi çok seviyorum

Y: Anneanneler çok sevilir.

A: Hayır ondan değil. Hep istediklerimi yapıyor.

Y: Ne yapıyor mesela?

"Arca oğlum senin annen bir salaktı!" Vol.18

Eveeett nerede kalmıştık?

Yavrucuğum senin bu anan son bir senedir salaklıklarını yazmıyorsa, bittiğinden değil evladım, satır aralarında oku bulursun, başlık atmamış demek ki... 

Ah evladım, senin bu anan seni ter testine götürmeden önce bir güzel laboratuarı aramıştı da ne yapılmasını gerektiğini öğrenmişti ya... Hani önceden banyo yapılacaktı, bol su içirilecekti, sağlam bir kahvaltı ettirilecekti sana, hatırladın mı? Hah her bir şeyleri öğrendi. Anneannen pek güzel yıkar seni bir de gözeneklerini bir güzel açar diye önceki gece oraya sepetlenmiştin. Hatırlamıyor olamazsın hani o gecenin bir vakti mantının üzerine sucuk ekmek pişirttiğin akşam. 

#beyazyakalı : yazarı bilinmiyor ama çok komik yav:)

Esnaf lokantasına giden harbi adamsın

Köfteyi pul bibere en çok banansın

Plazada real genius, sokakta yamansın

Zekanla bizi yak #beyazyakalı

Bodrum apaçi doldu, Olimpos bitti

Senden duyan yüzbinler hep Kaş'a gitti

Bozcaada on yıl önce pek yiğitti

Tatil trendlerini yaz #beyazyakalı

Eyçar, faynens, edmin köpeğin olsun

Yıl sonu cebin bonusla dolsun

İnternal meetinglerde sen bir idolsün

Bunu dayına anlat #beyazyakalı

Sünnet çocuğu gibi kol düğmelerin

İşi gücü bırakıp Kaş'a gitmelerin

Staj için gelen yeni yetmelerin

Beynini business planla ye #beyazyakali

Kahve bağımlılığıyla övüneceksin

Kimsenin bilmediği balığı sen bileceksin

Ölürsen Alaçatı'ya gömüleceksin

Toplantı schedule et #beyazyakali

Bebek, Arnavutköy, Mangerie, Lucca

Erkek AcetoBalsamico'cu kızlarsa Pucca

Cabarnet Savignon'a yeter mi cukka

Hesabını bilmedin #beyazyakalı

Limonata 13 lira, adres House Kafe

Şarap dev kadehte, önce kokla sonra şerefe 

Kız olursa Ada, erkekse Efe

Fena klişesin #beyazyakalı

Aaa o mekanın fajitası çok güzel

Baban o paraya depo fuller (dizel)

Herkes sana vurgun, herkes seni süzer

Hortumla dövülesi #beyazyakalı

Arkadaş arasında mekan översin

Sonra mekana gider garson döversin

Dev salatayı nar ekşili seversin

Ciddi bir problemsin #beyazyakalı

Hendıl edersin İngilizcen çoktur

Skecyul işinde üstüne yoktur

Maaşın yarısını fitness'e kaptır

Ömrünü forvırdla #beyazyakal ı

GYM'ler, SPA'lar salaklığına minettar

Stajyere gider yap, vendor'a atar

Bizde maaşlar 29'unda yatar

Kölenin dibisin #beyazyakalı

Kadınsan dev çanta, erkekte pabuç parlak

Günün yarısı goygoy, yarısı laklak

Bir akşam hep birlikte fasıl mı yapsak?

Nereye kadar #beyazyakalı

One shot espresso, latte, moccha

Kızlar kurşun kalemi yapıyor toka

Sözde büyük alemcisin meze, rakı, roka

Dengen izanın yok #beyazyakalı

Business, smart casual, free friday

Giysiye harcadığını duysa dövecek peder

Raporu görünce yönetim ne der

Küçük dünyada kaldın #beyazyakalı

Makarnaya vermişsin 23,5 lira

Maaşın yarısı kredi kartı, yarısı kira

Mojito çıktı çıkalı içmez artık bira

Ömrün geçti triple #beyazyakal ı

Karaköy'de yeni bir mekan açılmış

Menüsünde ahtapot taşşağı varmış

Makarnalarını Şiliden ısımarlarlarmış

Hayatın antin kuntin #beyazyakalı

Sen de bi gün yapacaksın kendi işini,

Senelerdir kuruyorsun bunun hayalini,

Sermayen olsa affetmezsin tabi

Yoksulluğunu seveyim #beyazyakalı

Mailler birikmiş deyu ağlarım

Haftasonu trekking scuba bağlarım

Junior eleman görsem döver çağlarım

Naçar yakam beyazdır dostlar

Tatilden sonra ada överim

Pazartes'leri benden bekleme verim

Müdüre head, toplantıya meeting derim

Naçar yakam beyazdır dostlar

Kim lan büyücü?

Şu sol taraftaki Goodreads şeysini ihmal etmiş değilim. Hatırı sayılır bir süredir “Büyücü” isimli kitabı okuyordum. (Yazar: John Fowles Ayrıntı yayınları) 670 sayfa yav!

Aslında her şeyi ama her şeyi anlatmak istiyorum ama okumayanlar için çok büyük pislik olur, insan olup susacağım. Ama okuyun yani, korkmadan…

Şu kadarını söyleyeceğim, yazar ilk ağızdan yazmış ve ben okurken kendimi bu kişi ile özdeşleştirdim. Ki o salak herifle hiçbir ortak yönüm yok, yazarın başarısı diyelim, saygıda kusur etmeyelim. Dolayısı ile başına gelenler benim başıma gelmiş gibi sürekli bir beyin jimnastiği içine girerek çözmeye çalıştım. Sürmenaj olacaktım şerefsizim.

Kitabın bitmesini hem istiyorum, insanım merak ediyorum sonuçta hem de istemiyorum, zira bu çapta bir beyin mıncıklamasını tedarik edecek başka bir kitap bulabilir miyim, bilmiyorum. Öyle deli manyak bir hal içerisindeyken…

Allahıma şükürler olsun ki, edebiyatta aradığımı gündemde buldum.

Bratislava

Bir şeyin olacağı varsa oluyor. Nitekim onca aksiliğe ve aceleye rağmen Bratislava’ya sorunsuz gittim, inanılır gibi değildi. Vize çıkmasını bir kenara bırak, uçuşlarımı son anda değiştirmem, aktarma havalimanının Atatürk değil de Sabiha Gökçen olması bile işlerin tıkırında gitmesine yetti. Tüm evren ve ilahi güçlerin tamamı güçlerini birleştirmişti, o eğitim o insanlara verilecekti.

Dumur diyalog #113

A: aa annem bişey oldu ağaca

Y: noldu

A: yanıp sönüyor ışıklar

Y: evet ayarını değiştirdim

Bizi biz yapan seçimlerimiz

Der özlü sözün dibine vururum.

Ama yok hayır, ben böyle kısa cümlelerle vurabilseydim, twitter fenomeni olurdum. Blog dediğin kısa olmuyor bacım bir gevezelik bir sohbet ohooo…

Vize

Tarih yazmak üzereyim.

Eğer 3 gün içinde vize çıkarsa tarih yazacağım, sonra da ekmekte soğan çorbamı yudumlarken Bratislava’dan bir post girerim artık, eşek değilim ya:P

Çocuklar hayatı hafifletiyor

Pazar günü, miskinlik diz boyu. Al şu çocuğu bir etkinliğe götür bir faaliyet bir sanatsal aktivite değil mi ya? Yok! Yaymış oturuyoruz. İlker bir kanepeye uzanmış, elinde ipad, ben karşısındakine konumlanmışım, elimde ne var hatırlamıyorum vallaha, kitap da olabilir, telefon da. Ama salep olmadığı kesin. Zira az önce balkona çıkıp da içmiştim.

Hafıza kartları ve Matematiğin büyüsü

Arca artık hezimete uğratmanın ne anlama geldiğini biliyor. Sık sık ana babasının ve hatta bu oyun kartlarını kendisine hediye eden Nadire teyzesinin üzerinde tecrübe ediyor. Hangimiz daha az hezimete uğradığımızın çetelesini tutuyoruz. Yani Arca ve diğerleri şeklinde bir rekabet söz konusu.