Neden "fucking" four? Şimdi anladım!

Benim yaş konusuna kafam pek basmaz. Geçenlerde Orçun ile Gül’ün bebeğini ziyaret ettiğimizde Orçun’un annesi Arca’nın yaşını sordu, 2 dedim! Hastane koridorlarında kahkahalar çınladı.


Hele ben? Tam bir “küçül de cebime gir!” modundayım. İlker’le anlaşamadığımız konuların başında bu gelir. Aynı yaştayız (hatta 11 gün yaşlıyım kendisinden :P) ama ona sorarlar 35 der ben hala 33 diye dudaklarımı büzerim. “Siz aynı sınıfta değil miydiniz?” diye soranlara, İlker “Yeliz 3 yaşında okula başladı” diye geyik yapar, pis! Bir türlü anlaşamıyoruz. Şu “gün alma” meselesini benim mantığım almıyor. İşime gelmiyor tabii : )

Ne diyecektim? Hıh geçen gün İlker’e Arca’nın yaşını sordum. “3 bitti, 4’ten gün alıyor” dedi. 4 mü? Ne zaman? Ne ara?
Yaklaşık iki sene önce bir yazı yazmıştım, Almost 1.. Terrible 2.. Horrible 3 ... Fucking 4!
Dalgasına “yok artık fucking four!” demiştim. Sahi bu tantanalar 2’de bitmeyecek miydi?

İlker de Arca'nın 4'ten gün almaya başladığını resmen açıklayınca bütün parçalar yerine oturmaya başladı, evet Arca “fucking four” dönemine girmiş bulunmakta, vatana millete hayırlı olsun.

Uzmanlar “çocuklarınıza etiket yapıştırmayın” der. Ben uzman olmadığıma göre, Arca’nın arkasından burada geyik çevirdiğime göre gayet rahat etiket yapıştırabilirim. Ben çekiyorum veledi senelerdir, uzmanını yemişim!

Şimdi efendim bir tarafıma üç buçuk attıran “terrible 2”, teçhizatını donanmışsan “lovable 2”ya çevrilebilecek bir dönemdir. Vallahi bak, o kadar tırsmaya gerek yok. En kötü ihtimalle bir sene sonra bitiyor. “Horrible 3” ise günün çorbası ailesinde bir geçiş dönemi oldu. Bak nasıl geçti anlamamışım!

Amma velâkin 4 dedin mi duracaksın. 4 adamı çok pis ters köşe eder. (4+4+4 değil, bildiğin 4, yaş 4)

4 mucizeler dönemidir, çocuğun gözlerinden hayata bakarsan tabii. Bir sümüklü böcekte mucizeyi yaşarsın. Dünyanın en ilginç şeyi bir köpeğin soluk alıp verirken burnunun aldığı şekildir. (heyecan yok! Köpek bağlıydı ve uyuyordu, yoksa benim gibi bir köpekfobikin köpeğe o kadar yaklaşması için daha kırk fırın ekmek yemesi lazım.) Sonra masallar dinlersin bacak kadar veletten, kızar, güler, eğlenir, eğlendirir… Bir insan prototipidir!

Nasıl iyi gidiyor değil mi? Nerede bu 4’un “fucking” kısmı diye buraya kadar heyecanla okuyanları öperim.

Fucking 4’un fucking’i yüreğine bir yumruk gibi oturan sözleridir, cücenin!

Sen yağmurlu bir pazartesi sabahı, mutlu geçen hafta sonunun ardından vedalaşmanın zor olacağını hesaba kattığını sanırsın. Yarım saat öncesinden başlatırsın seremoniyi. Çıkman gereken saatten on beş dakika geçmiş olmasına rağmen hala kapının önünde dil döktüğünü idrak ettiğin an...

Sabırlar taşmıştır, “Sen istersen şimdi güzel güzel öp uğurla beni, istersen ağlayarak otur koltukta ben işe gideceğim” diye böğürürken o hala “neden” diye sorar, geriye sadece duygularını ifade etmek kalmıştır. “Ağlayacağım Arca artık, ben de ağlayacağım” dersin. “Neden”siz salıverir seni. Boğazında yumruk, elinde asansörde giyilmek üzere ayakkabıların, kaçarcasına çıkarsın evden.

Pek tabii geç kaldığın işinden ararsın cüceyi, babaannesi çok keyifli olduklarını söyler, yumurtasını reçelli ekmeğini bitirmiştir bile.

Telefonu Arca alır ve “çok korktum anne, ağlayacaksın sandım, çok korktum, özür dilerim” der.

Bitersin. Fuckılmışa dönersin.

İşte fucking four budur abicim! Hayırlı olsun!

not 1 : Fotoğraflar yine bir yazlık inşaatı pazarından, "götüyle başıyla çalışan Arca" konulu sanatsal çalışmalarından...

not 2 : bir başka "fucking four" yazısı için Bevk'imin bloguna tıklayın, bu hızla bu terim literatüre girer şerefsizim!