“Arca oğlum senin annen bir salaktı!” Vol.2

Biliyordum, “senin annen bir salaktı”dan bir serilik malzeme çıkacağını adım gibi biliyordum.

Gün geçmiyor ki salaklarıma bir yenisini eklemeyeyim.

Arca’da bazı hoşlanmadığım davranışlar var. Mesela sinirlendiği zaman bir şeylere vuruyor. Örneğin duvara, yere… elinde bir şey varsa onunla vuruyor. Vurmanın her türlüsüne tepki veriyorum ama özellikle birine (bu çoğunlukla ben oluyorum) vurduğu zaman çok sinirleniyorum.

Ceza yok ama yaptığının bir şekilde farkında olması lazım, yani gerekirse bir şeylerden mahrum olarak, sıcağı sıcağına üzerine düşünerek, benim hangi davranışa kızdığımın farkında olması lazım. Bazı kitaplarda buna mola yöntemi diyorlar. Ben diyemiyorum çünkü oradaki katı yaklaşımları bize iyice adapte ettim, böyle modifiye bir şey çıktı ortaya.

Mola yönteminde çocuğu güvenli bir yerde sandalyede oturtun, yaşına göre (mesela 2 yaş için 2 dakika) süre verin, siz odadan çıkın diyor. Biz ne yapıyoruz? Bizim odadaki veya Arca’nın kendi odasındaki yatağının üzerinde oturmasını sağlıyoruz. Odadan çıkmaya henüz hazır değilim, köşede ve göz göze gelmeyecek şekilde ayakta duruyorum. Aklım sıra onunla ilgilenmiyorum. Bu dünyada en çok mutlu olduğu şey onunla ilgilenmem olduğu için bu ilgisizlik sonucunda onun yaptığı davranış hakkında düşünmesini umuyorum.

İşe yarıyor mu? Bilmiyorum, onu zaman gösterecek. Ancak bu iki dakika sonunda belli bir diyalog geçiyor aramızda:

Y: Hangi davranışına annenin kızdığını düşünüyorsun? Ne için kızmış olabilirim?

A: Vurduğum için.

Y: Vurmak yok Arca, bir daha vurmanı istemiyorum.

Bazen ne için olduğunu anlamadığını ya da bilip de söylemek istemediğini hissediyorum, kısa açıklama yapıyorum, öpüşüyoruz falan filan.

Neyse kasıyorum ya cüceye bir şey öğreteceğim diye, pek tabii salaklıklar yakamı bırakmıyor.

Misal geçenlerde bir türlü alarm çalmıyor. Bekle bekle, ulen kurduk alarmı niye çalmıyor. Bu arada Arca da garibim oturuyor, bana bakıyor. Meğer iki dakika yerine yedi dakikaya kurmuşum. Olayın sonunda Arca orada niye bulunduğumuzu bile unutmuştu!

Başka bir akşam, yatağa koydum, bakmıyorum yüzüne. İki dakika içinde dalmış, alarm çalınca bir boy sıçradı, kıyamam.

Diyorum işte, bu salaklık serisi dumur diyalogları pek yakında sollar!