Günün okuyanı

Ve beklenen an... Arca cücesi "Bir Kar Masalı"na kavuşur.

Bu pozu kendisinden özellikle rica ettim. Annesi olduğum için kırmadı sağ olsun, her zamanki "hiiiiii" pozunu verdi.

Tekrar ve tekrar tebrikler sevgili Esra. Hep söylediğim gibi "ilham veren bir insansın" arkadaşım.

Dün nasıl daral bir gündü. Arca hala hasta, evlatlarımız ölümüş intikam yeminleri ediliyor, nasıl da yurdum insanının duyguları sömürülüyor!

Eve kaçmak istedim, erkenden çıkamadım. Akşama doğru bir nefes aldım attım kendimi dışarı. İnkilap Kitapevi'ne uğradım. Evet gelmiş diyorlar ama bir türlü bulamıyoruz kitabı.

Rafın arkalarında buldum, öyle taşkın bir sevinçti ki benimki açıklamak ihtiyacı hissettim, "bunu arkadaşım yazdı", dedi ki "o zaman en önlere koyalım herkes görsün".

Artık Forum'daki İnkilap Kitabevi'nin çocuk kitapları kısmında yüzümü gülümseten genç satış elemanının işbirliği ile arkadaşımın kitabı en önde duruyor! Seviyorum böyle insanlarla karşılaşmayı. Kötü bir güne gülümseten ilk kişiydi.

Evde "Bir kar masalı"nı okuduk birlikte belki de milyonuncu defa, ama bu defa kitaptan. Hep derim Esra'nın yazdıkları ekranda değil basılı halde kucağında olmalı...

Ve dün nedensiz yere defalarca sarıldım Arca'ya. O da anlamadı, koklaya koklaya öpmemin sebebini, tadını çıkardı. Evlatlarını koklayamayan analar için de kokladım oğlumu. Ne olursa olsun, bir saçmalığa yem etmemeye karar verdiğim oğlumu.