bir tespit... bir şikayet... ve ilkler...

Arca cücesinin geceleri sıkıntısının açlık olduğunu düşünüyorum.
Bu tabii tamamen benim görüşüm, bilmeceler ve bilinmeyenler içinde kıvranan bir annenin kaçış noktası.
Bence anne sütü mideyi tıkıyor ama tam doyurmadığı için geceleri acıkıyordu. Biz önce anne sütü sonra yemek veriyorduk geçen haftaya kadar. Yemekleri de çoğunlukla yarım kase yiyip bırakıyordu. Süt stoklarını eritince, cuma gününden itibaren sütü tamamen bıraktık. Sadece yemeklerini yiyor. Akşam sabah ve gece emiyor. Tesadüf mü bilinmez cuma cumartesi ve pazar geceleri sık sık uyanmaları olmadı, akşam yattı, sabah kalktı. Tabii gündüz uykularından birini iptal etmemizin de bunda etkisi olabilir derken dün de benzer bir uyku düzeni olmasına rağmen gündüz çok az yemek yemiş, taze fasulye hastası minik öğlen yememeyi tercih etmiş. Meyva püresini de yememiş, sadece 1 öğünlük anne sütü götürmüş. Akşam niyetim emzirmekti ama yemekten sonra banyo yapınca geceye kaydı öğün. Akşam yoğurtlu çorbayı götürdü ama sanırım yetmedi. Veeee... gece 3 defa uyandı. Şimdi tüm bunlar üst üste gelince insan ister istemez acaba sorun açlık mıydı diye tekrar soruyor. Bakalım bugün nasıl geçecek.

Veee bir şikayet. Tam haftasonundan beridir gece uykularını düzelttik derken şimdi başımıza bu saat uygulaması musallat oldu. Hadi biz saatlerimizi ayarladık, Arcayı nasıl ayarlayacağız? 6:30 dedin mi ayaktaydı, şimdi 5:30 a kaydı, hay ben böyle işin... Gün 5 buçukta başlayınca tabii akşam mortluyoruz. Arca en geç 9 buçuk gibi yatağa yollanınca birer koltukta sızıyoruz. 2 gecedir böyleyiz. Bünye ne zaman alışır, Arca nasıl ayarlanır bilmiyorum. Şikayetler hiç bitmiyor:)

Veee ilkler... Arca çok ciddi ve de bilinçli olaraktan "meme" diyor. Bu sabah gözünü dikti ve resmen talepte bulundu:) ayrıca "mama" da diyor. "anne" yi de bilinçli olarak söylüyor ve muhteşem söylüyor. Ya bunu o minik ağızdan duymak ne harika bişey. Ben duymadım ama Ümit ablaya da "cici, cicim" diyormuş. Suya zaten ne zamandır "bu" diyordu. Bence "baba" da diyor ama İlker bilinçsiz söylediğini düşünüyor, ama baba nerde deyince İlkere bakıyor, demek ki onun baba olduğunu biliyor. Yani artık bilinçli söylediği birkaç kelimemiz var.

bunu saymıyoruz, 2 hafta sonrasını ayarlıyoruz

Cuma akşamı Nazlılardaydık, cumartesiye boyacı ayarlamışlar, boya kokusundan etkilenmemek için cumartesi sizde ikamet edebilir miyiz dediler... ne demek başımızla. ancak benim 5 eylülden beri ertelenen blog buluşmam var, mutlaka gitmem lazım. Sen de gel dedim nasıl olsa cansuyu da blog alemi az çok tanıyor. Olur..
Sabah 8 de bizdelerdi. Bi güzel kahvaltı, sohbet derken Cansu ateşlendi, aşıdan muhtemelen, Nazlılar gelmemeye karar verdi, o arada öğlen hiç uyumayan Arca cücesinin uyuyacağı tuttu. Nazlıları evde bıraktık ama biz ancak 3 te katılabildik. Mekan güzel, dostlar güzel, bebişler şahane. Artık Tunaya bebek demeye dilim varmıyor. Koşan oynayan kocaman bir çocuk!! Hastasıyım o kaşların:) Ela tam da resimlerdeki gibi, nefis bir bebek... Evet sarışınlık hemen göze çarpıyor...ama ortayaşlarında 2 bayanın Elayı erkek sanması ve hatta ısrar etmesi hakketten gıcıktı. Kibar ama itici gülümsememle kışkışlamaya çalıştım ama hanımlara pek sökmedi:) Kuzu Elanın annesi, hani o ne zamandır tanıyormuşum hissiyatını verenlerden. Tunanın cıvıl cıvıllığı, Elanın sakinliği ve tatlılığına tezat Arca tam bir suratsızdı. Tam artık gideceğiz, gülümseyesi tuttu. Ya biz İlkerle güleryüzlü tipleriz bu velet kime çekmiş bilmiyorum. Bir de durmak bilmedi, herşeye saldırdı. Allahtan Hülya nefis bir kek getirmiş de az bişey yedirdik de sakinleşti. Bu arada Arca'dan ciddi şikayetçiyim, içim döktüm rahatladım:)

Evde bi dolu insan bırakıp geldiğim için çok kalamadım, sonra dışarda zor olduğuna ve 2 hafta sonra Elalara gitmeye karar verdik.

Not: kuzuuu & hulyaaa, bende hiç foto yokmuş, ancak bunları çekmişim sizin gibi güzel güzel mail atamadım, buraya ekleyiverdim.

8. ayımızı tamamlarken... Balkabağı Arca

Dün İstanbuldaydım, önceki gecenin uykusuzluğuna rağmen zararsız atlattım gibi:)
Bu arada bu defa gerçekten mahvetti Arca bizi. 4 gibi uyanıp hiç uyumadı.
Ben İstanbuldayken Ümit abla ile parka gitmişler ve balkabağı tadındaki cüceyi arı sokmuş:)
Ümit abla tabii çok telaşlanmış, bilmiyoruz ki alerjisi var mı! Hemen buz ve jel sürmüş, ben geldiğimde birşeysi kalmamıştı. çok çıldırdık birbirimize, deli gibi kudurduk, özlemişiz, sanki hergün aynı saatlerde ayrılmıyormuşuz gibi:)

Artık sorgular olduğum bir doktor kontrolümüz vardı salı günü.
Hani herşey iyi gibi, gerek var mı diyordum ki, meğer grip aşısının 2. dozu verilecekmiş. Zaten Arca yolda uyudu, biz de akşamın o saati doktorla Türkiyeyi kurtaran bir sohbet yapma fırsatı bulduk. Haburdan giren PKK lı teröristlerin salıverildiğini kendisinden öğrendik, hep birlikte köpürdük, hükümetin altından girdik, muhalefetin üstünden çıktık, Arca uyandı, muayenemizi olduk:)

- öksürüğün ilaçla tedavi edilmesi gereken bir durumu yok. Burnumuzu temizlemeye devam, keçiboynuzu pekmezi faydalı birşey ama öksürüğe değil, yani medet ummanın anlamı yok. Ama ıhlamur içirilebilir.

- Hiç kilo almamışız, buna sevineceğimi hiç tahmin etmezdim. Ama artık hımbıllığın üst sınırını zorlamaktaydık. Doktor hala stokta 5 ay yetecek kilonun bulunduğunu söyledi. Ayrıca hareket, uykusuzluk, huysuzluk sebebi ile kilonun artmamasını normal karşıladı. Boyumuz 1,5 cm uzayarak 72 cm olmuş, güzel... büyüyoruz ama artık enine değil boyuna, sevindirici...

- Arca doktordan acayip tırsıyor, doktor yanından uzaklaşsa bile yandan yandan kesiyor, gardını alıyor, yaklaştı mı dudak büküyor.

- Ek gıda öykümüzü dinledi. Yediklerimizi onayladı. Ama eline havuç vermeyin, büyük parçalar koparabilir, riskli olabilir dedi. Sadece ekmek gibi ağzında ıslatabileceği şeyler vereceğiz.

- Süt stoklarımızın bittiği haberini verdik. Tamamdır artık sadece ek gıdalarla devam edebiliriz. Zaten endişeli değildim, geçişi yapıyor, dedi. Ne yalan söyleyeyim, oh çektim. Süt sağmak gerçekten yıpratıcı bir durum. Buradan 6 ay boyunca meme almayan Nile sadece pompayla sağıp veren kuzen Zühreye selam ediyorum, ablacım çok zor iş!!! Yine emeceğiz ama, onda sıkıntı yok. Ben artık günde 1 defa sağacağım, o da stok olacak, artık bi ara kullanırız. Sabah, akşam ve gece emerek süt yettiği ve olduğu sürece devam... Sağabildikçe stok... Formülümüz böyle. Bakalım sadece ek gıdalarla nasıl olacak, göreceğiz.

- Gece uyanmalarımızı, acaba gündüz çok mu uyuyor şeklinde bir soru işaretine çevirdi. Bence hayır ama belki artık 3 değil de 2 saatlik toplam uyku Arcaya yetecek olabilir. İki gündür 3 uykunun birini iptal ettik, değişen birşey yok. Bence bu tez çürür:)

- Nitekim diş kontrolü sonrası bu tez direkt çürüdü:) Gece uykusuzluklarımızın sebebi büyük olasılıkla o hain pirinç taneleri:) Bütün dişler şişmiş ve alttakiler daha önce gelebilir. Ay gelsin artık bana gına geldi!!! Sabır sabır yaaa sabır çekiyoruz İlkerle:)

Doktor kontrolümüz böyle geçti...

UNUTMADAN... Domuz gribi aşısı hakkında ne düşündüğünü sorduk. Kendisinin de 15 aylık bir kızı var. Dedi ki ben kızıma aşı yapmayacağım. Ama önlem olarak da (diğer önlemlerin yanı sıra) kızımı alışveriş merkezi ve hipermarketlere, insanların yoğunlukta olduğu kapalı mekanlara götürmeyeceğim. Aşı hakkında bildiklerim bana böyle bir karar aldırdı. Bizim de içimize sinmiyordu zaten, konu kapandı.

Arca cücesi napıyor? Bakalım bakalım:

- elindeki aynada kendini öpüyor, sanırım narsist olacağız:)
- en sevdiğimiz oyuncaklar panda ve zuzu, hayvanları seviyoruz.
- oyuncağını alıp "benim olsun" deyince acayip sinirleniyor, paylaşma duygumuz pek yok ama benimseme olayı güzel. (çocuğuna toz konduramayan anne tesellisi)
- suya "bu" diyor!!
- "gel gel" öğrendik... tembeliz ya oyuncak uzağa gidince almaya kasmıyoruz "geh geh" demek suretiyle yanımza çağırıyoruz.
- tüm bunlara rağmen Ümit abla Arcanın geç konuşacağını düşünüyor. Aklıma Özgür annenin bir postu geldi, Einstein da 4 yaşına kadar konuşmamış:)))
- uykudan uyanınca masaja bayılıyor, ve öncesinde, ve ne zaman istersek... anasına çekmiş, illa ellenecek:)
- birlikte karşılıklı oturuyoruz, hooop kolları açıp sarılıyor.. böyle bir duygu tatmış olmak imkansız. defalarca yapıyoruz ve hep aynı mutluluk, etkisi hiç geçmiyor.
- emeklemeye niyet yok. hani olsa sanki becerecek o göbekle:)) hemen hergün idman yapıyoruz, ııhh olmayacak, bizimki oturan boğa!!
- ama ellerini tuttun mu hop ayağa kalkmaya çalışıyor, koltuk kenarında sıralıyor, yardımla koltuğa tırmanıyor. Belki emeklemeden yürüyecek, bilinmez. Ama emeklese de yürüse de öyle kısa vade görünmüyor.
- bazen yemek konusunda kendini aşıyor. geçen akşam 3 kase et sulu tarhana çorbası yedi, hem de 2 memeyi hüplettikten hemen sonra:) bazen imkan yok ağzını açmıyor hem de 1 gün önce yediği yemeğe!! İlginç ...
- kaç kaç oyununa bayılıyor. Şöyle ki... İlker kucağına alıyor, ben arkalarından yakalarmış gibi yapıyorum, bütün evi bu şekilde koşturuyoruz, kahkahalardan katılıyor.
- Oyun istiyorsa illa ki hissettiriyor, bakıyor, tahrik ediyor, ne yapıp edip kendisi ile oynamanı sağlıyor.

daha kimbilir neler var da unutuyor insan...

oooh bugün cuma, yarın buluşma, haftasonu ooooh ne ala

Tatil...

Her yıl tatil deniz kıyısında kaçamaktı, ama heyecanlı atraksiyonlu ama sakin dingin.. Bu yıl başkaydı.

Tatil ... evde yarım kalmış işleri bitirmek ... yatak odası, ayakkabılık, Arca'nın odası... gereksizleri atmak, vermek, rahatlamak hafiflemek

Tatil ... canımı kısa süreli sıkan o iş çözülmesi ile rahat bir nefes almak:)

Pazara gitmek ... İlkerin kardeşiyle sabahın 7:30 unda buluşup Bostanlı Pazarı yaptık. Doğma büyüme İzmirli olan ben ömrü hayatımda ilk defa Bostanlı pazarına gittim. Heyecanlıydım, alışveriş de yaptım ama öyle aman aman biyer değilmiş. Nerde eski Etiler pazarı:) o da kalktı galiba şimdilerde:)

Rakı balık yapmak ... Biz Arcayla olayın sadece balık kısmına eşlik edebildik. Levrek yedi bebişim ilk defa ve somon ile çipuraya göre daha iştahlı yaklaştı:)

Kuaföre gitmek ... Küt bonus kafamdan sıkılmıştım Tina Turner katlı modele geçiş yaptım, yakında sıfıra vurduracağım oh sen rahat ben rahat. Dalgalı saç!! ıııyyy gına geldi valla.

Alışveriş yapmak... Nazlı (cansunun annesi) ve Aslı (cansunun teyzesi) - bu ikiliyi seviyorum:) Beni alıp şirketlerinin yakınındaki Koton outlete götürdüler. Nazlı henüz doğum kilolarını veremediği için alışveriş zevkini üzerimde tatmin etmeye karar verdi, kendisi artık imaj maker'ım!! Hiç sakıncası yok, zira ben alışveriş konusunda çok kötü ve cimriyimdir. O gittiğimiz yer süperdi, İzmirli arkadaşlara şiddetle tavsiye!! 10 liraya etek pantolon bulmak mümkün:) En azından işe giyebileceğim kıyafetlerim oldu.

Evde yayılmak... bilgisayarı açmamak... yemek yapmak... Nazlılarla kahve içmek, çoook geç yatmak, Aylardır görmediğim canım Denizimi görmek, sohbet etmek... Hemen her gece dışarıda olmak...

ve...
Arca ile mutlu saatler geçirmek...

ve de mutsuz huzursuz geceler... Evet Arca yine her gece defalarca uyanıyor. Abartmıyorum çünkü sayamadım kaç gece oldu:)
Diş olduğunu düşünüyoruz. Köpek dişleri iyice kızarmış şişmiş. Ama artık çıksın yaaa!! bize de yazık ona da. Jel filan da kar etmiyor. Sadece geçsin diye dua ediyoruz...

Ayrıca son 1 haftadır öksürüyoruz. Ben de Arca da... Sanırım ben üşüttüm, sıcak yataktan gece defalarca kalkmak beni fena yaptı galiba. Arca'nın burun akıntısı var ve genizden akıp öksürük balgam yapıyor. Doktorla 2 defa konuştum. Ateş, halsizlik olmadığı sürece mevsim geçişlerinden kaynaklanan bu nezlenin 1-2 haftada geçeceğini ilaç kullanmamak gerektiğini söyledi. Burnunu günde birkaç defa temizliyoruz. Zaten keyfi gündüzleri yerinde. Gece artık diş mi tıkanıklık bilinmez - belki ikisi birden - rahatsız. Öksürük için zeytinyağı içiriyoruz arada. Bir de keçiboynuzu pekmezi deneyeceğim, nasıl olsa doğal ürünler, bebişe ilaç kullanmaktansa... Var mı başka öneriler?

Tatil önceki yıllardan çook farklıydı, yorucuydu ama tatlıydı. Şimdi iş zamanı!

bunu yazmam lazım

dün akşam balık yaptık, Arca tattı çipurayı sevdi gibi ama biraz sulandırıp parçalayayım istedim. Arca mama sandalyesinde, İlker balık ayıklıyor bizim için, ben kasenin içindeki balığı blender ile bızlatıyorum. Önce blender bıııız diyor, sonra durup kıvama bakarken bu defa Arca bıız diyor. Koptuk gülmekten:) en az 7-8 defa tekrarlandı, hani tesadüf mü diye, yok diil... yemekten sonra İlker yine blenderı bızlattı arkasından Arca... taklitlere başladık hadi bakalım:)))

Montessori Eğitimi - 1 : Sürpriz Sepeti

Nerden ilk duydum hatırlamıyorum, galiba bir blogger annenin yazısıydı...
Sonrasında biraz araştırma ile Tim Seldinin "Harika Çocuk nasıl yetiştirilir?" kitabını edindim, yaklaşık 1 haftadır okuyorum. Montessori eğitimi hakkında.
Bu linkten her türlü bilgiye ulaşılabilir.
buraya da sık sık uğruyorum.
Kısaca notlar:
- Maria Montessori İtalyanın ilk kadın doktoru
- Çocukların potansiyellerini görerek doktorluğu bırakıp onları eğitmeye adamış kendini.
- Küçük çocuklar pek çok ufak tefek işin üstesinden gelebilecek varlıklar
- Onlara verilen işlerin altından kalktıkça son derece özgüvenli bireyler olarak yetişiyorlar.
- Aynı zamanda eğleniyorlar.
- Ana fikir kendim yapabilmem için bana yardımcı ol!! Benim yerime yapma!

Tabii harika çocuk çok iddialı bir tanım, zaten her anneye yavrusu harikadır da benim bu eğitimden hoşuma giden çocukların bazı işlerini kendi kendine görebilmeleri, bunu başardıkça özgüvenlerinin artması, bağımsızlaşmaları.. 7 yaşında hala annesinin yemek yedirmesini bekleyen çocuklar, kıyafetlerini giymekte zorlananlar, bir bardak suyu bile annesinin elinden içenler, odasını toplamaya direnen veletler... bunlar hep karşıdan bakıp da üzüldüğüm sahneler.. Elimden geldiğince bunları yaşa(t)mamak istiyorum.

Anne İş'te ile mailleştim, burasına ulaştım ve Montessori mail grubuna üye olmak için davetiye talep ettim. Azimliyim yani :)

Bizim minikler için tabii ki çok erken ama onların bile gelişmelerini sağlayacak bazı oyunlar var.

Biz sürpriz sepeti ile başladık. Bu Arca ile aramızda birbirimize akşam sözümüz gibi oldu. Hani Anne İş'te kitabında çocuğunuzla 15 dakika bile geçirseniz her akşam aynı saatte sözleşerek ve mutlaka söz verdiğiniz gibi davranarak (resim yapmak, masal okumak, bebek dikmek...) birbirinizle çok özel bir bağ kurabilirsiniz diyordu. İşte bizim bugünlerde her akşam yemeğimizi yedikten sonra sürpriz sepetimiz var.
Bu sepetin içine hergün ayrı objeler koyuyoruz. Amaç sepetin içindekileri ses, doku, koku şeklinde algılaması. İlk gün sepeti önüne koyduk, sadece baktı, içinden biz objeleri alıp bakıp yerine koyduk, sonra sepeti tekrar önüne koyduk. İçinden tek tek objeleri alıp incelemeye başladı. Cam kavanoz içinde nohutlarla en az 15 dakika oyalandı. çıkardığı seslere bayıldı. Yün patiğe çok ilgi göstermedi. Kağıt sayfayı epey hışıdattı. Sonunda sepetle işi bitince sepeti ters çevirdi. Bu galiba bu oyunla işim bitti demek:) 3-4 gündür oynuyoruz artık sepeti elimde görünce gülüyor ve biz müdahale etmeden başlıyor içindekilerle oynamaya. Genelde doğal şeyler olması gerekiyor, tahta, cam, metal... Kitapta öneriler var. Hergün de ayrı objeler... Dün akşam metal çay kutusu ve tahta kaşıkla hem diş kaşıdık hem de birbirine vurup çıkardığı seslerle coştuk.

Şimdilik böyle... Büyüdükçe oyunlarımız gelişecek değişecek, sabırsızlıkla bekliyorum.

7. ay kontrolü - nasılız?

Bugün tam 7. ayımızı doldurduk, 8. ayımıza giriyoruz.

Bayram öncesi doktor randevumuz vardı.
Önce özetler...
- kahvaltıya başlıyoruz. Yine önce anne sütü üstüne yumurta sarısı, labne peyniri, anne sütü, bebe bisküvisi karışımı. İlk yediğinde hasta olmuştu, sonraki 3 gün yediremedim:(
- anne sütü öncelikli bunu değiştirmiyoruz. Yine ek gıda kıvamındayız. Stoklar bitiyor diyorum, bitsin o zaman bakarız diyor doktor. İlginç kişilik, ne diyeyim.
- akşam yemeklerinde yoğurdu kaldırıp kendi yemeklerimizden tattıracağız.
- balıkla etlere başlıyoruz. Et tavuk daha sonra ama sularından yemeklerine katıyoruz. Tavuk sulu tarhanaya hasta oldu, yalana yalana yedi.
- Grip aşımızı ailecek olduk, Ümit ablamız da dahil
- bacak ve kol içlerindeki lekeleri gösterdik. Mantar filan değilmiş allahtan, deride böyle değişimler olabilir dedi. Zaten ten rengi biraz açılıyor.
- Kilomuz 10.150 gr (550 gr almışız - normalin yaklaşık 2,5 kilo fazlası var) boyumuz 70,5 cm (2 cm uzamışız) olmuş. Büyüyoruz:)
- üst ön dişlerden biri çıktı diye haber verdik, yanındaki de çıkıyor diye müjdeledi. Haftasonu iyice patlattı zaten artık 4 dişimiz var. Köpek dişleri yolda.
- Arca bu defa çok ağladı nedense... hep kucağımda muayene oldu.
- az biraz konaklar oluşmuş başımızda, yenidoğanken olmamıştı, hayret.

Doktordan çıkınca iftar saatine denk geldik, hadi dedik Alsancakta yiyelim vakit geçsin. Cıvıl cıvıl Alsancakın göbeğinde yemek iyi geldi. Arca biz yemek yemeğe başlayınca mızıldanmaya başladı, beyefendinin yanında yemek yemiceksin gıcık oluyor. Sonra etraftan "yazık karnı aç galiba, biraz yediklerinizden verin bari" diye akıl veren çok oluyor. Arcayla birlikteyken sokakta dondurma bile yiyemiyorsun, yalanıp duruyor, sanki aç bırakıyoruz cüceyi:))

Araya bir Arca fotosu...

Şimdi devam edelim.
Peki biz nasılız?
- konuşmaya başladık. sürekli tek heceli sesler çıkarıyoruz. bence ciddi ciddi anne diyor ama İlker gıcık oluyor. Maaile Arcaya bababbababa dedirtmeye çalışıyor. Arada çıkarıyor, haksızlık etmemek lazım. Ben uyuturken hep kulağına anne dediğim için (acayip pislğim yaaa) çoğu bebeğin aksine önce anne diyecek MUHAAA (burada kötü adam Erol Taş gülüşü)
- Bu konuşmalardan herkes kendine pay çıkarıyor. birkaç defa anneaanee filan deyince anane diyor diye annem, babababa zorlamalarından ilker, abababa deyince Duru... Hatta babam dede dediğini bile iddia eder oldu. Yeni eğlencemiz bu!
- Şınav çekiyoruz, emeklemeye kasıyoruz ama maalesef göbüş ağır geliyor. Daha en az 2 ayımız var bence. ama ulaşmak istediği oyuncağı nolursa olsun alıyor. Mesela yatakta debelendi ulaşamadı mı çarşafı çekip oyuncağı yanına getiriyor. Uzanamıyor mu basıyor yaygarayı sana getirtiyor.
- İlk defa kabız olduk, galiba ek gıdalardan yoksa hemen her bezimiz kakalı çıkardı. Ve olaylı gecenin ardından Nazlılara ve her daim kabız Cansunun huysuzluğuna hak verdik. İnsan başına gelmeden bilemiyor.
- Sütü azalttık gibi, gündüzleri 190 cc içerken 130 cc lere düşürmüş. Böyle böyle emme olayını bitirecek herhalde.
- Kitap olayına hastayız, ciddi ciddi okuyoruz.
- ceeler en sevdiğimiz
- Yemeklere ilgi günden güne değişiyor, tarhana seviyoruz, şehriye çorbası, sebze çorbası hep götürüyoruz da bazen birkaç kaşıkla bıraktığı oluyor. Ses etmiyoruz, nasılsa stoklu çalışıyoruz, sorun yok.
- Kısacası lezzetli olduğu sürece itirazımız yoksa, bu sebepten önce ben tadıyorum güzelse veriyorum.
- Discovery Channel belgesellerini aratmayan sahnelere şahit oluyoruz. Arcanın emeklemeyi teşvik etmesi için Papsi adında bir köpeği var. Onu bir aslanın ceylanı avladığı gibi yakalıyor, boynundan tutup yan çeviriyor, önce biraz boyun kulak tadına bakıyor, sonra poposundan ısırıyor, en sonunda tıtıklı ayaklarını keyifle kemirmek suretiyle dişlerini kaşıyor.
- Yatakta dönmeye çalışıyor, bu sebepten uyanıp duruyor. Hep yüzüstü yatmak istiyor, ben hala korkuyorum ama yüzüstü yattı mı da çok rahat uyuyor.
- Baharlıklarımızı çıkardık, eksiklerimizi belirledik, bu aralar bir alışveriş yapacak gibiyiz.
- Ayak fetişisti olduğundan şüpheleniyorum sürekli gözleri ayaklarda.
- Artık farklı ortamlarda uyumaya alıştı. Babanenin evi, Zeynepler, ilknurlar... Hiç yadırdamıyor.
- Isırılmaya bayılıyor. İlkerle oynarken ısırsın diye göbeğini açıyor.
- Herkese değil ama yabancılama var. Kızlar ve de sarışınlar tercihimiz, erkeklere genelde dudak bükmenin ardından kopan yaygarayla tepki veriyoruz.
- Somon balığı yedirmeye çalıştık. Bu ne ya şeklinde yaklaştı. Bir de Ümit abla deneyecek.
- Artık hep oturuyor, desteksiz. öyle sağa sola devrilme yok. Böylece çok rahat oynayabiliyoruz.
- Top oynamayı seviyoruz, ne de olsa oğlan çocuğu, ver topu dünyayı unutsun.
İşte böyle... büyüyoruz...

İlk bayramımız

Allah biliyor ya tatili iple çektim. Kötü bir haftaydı, bitti...

Cumartesi Arca ile sabah keyfinden sonra AVM ye gittik, emziklerimiz eskimiş yenilerini aldık. Baktım Arca pek keyifli Starbucksta oturup bi mocha içmeye vakit bulduk, bahçede o pusetinde keyif yaparken ben yeni kitabı karıştırdım
- "Harika Çocuk Nasıl Yetiştirilir?" Bu kitapla ilgili deneyimlerimiz az sonra...

Annemler hala yazlıkta, ablamlar züzeciğim, teyzemler hep orda. Akşama doğru soluğu Özderede aldık. Herşey çok güzeldi. Gece 12 gibi son öğünümüzü coklattık ama akabinde çığlıklarla uyandık. Diş jeli sürdük, diş sanıyoruz ya.. Hemen her saat başı ağlamaların birinde ilker kucağına aldı, baktım bacakları çekiyor. Aklıma geldi, Arca doğduğundan beri ilk defa birgün boyunca hiç kaka yapmamıştı o gün. Karnına masajlar, gaz çıkarmalar... faydasız! sancılar içinde kıvranıyor. Sabaha karşı rahatlamış olacak, 2 saat kadar uyudu. Sabah ilk kahvaltımızı yaptık, yarım yumurtanın sarısı, 1 tatlı kaşığı kadar labne, bebe bisküvisi, anne sütü, kakaya yardım olsun diye bir çay kaşığı zeytinyağını da kattık. Önce kaşığa ağzını açmadı. Babam sevmedi galiba dedi, yok hiç tatmadı ki sevip sevmediğine karar versin dedim. O zaman kaşığa gıcık herhalde, parmağının ucuyla tattırsana dedi, Arca bayıldı bütün kaseyi bitirdi. Akabinde özlediğimiz koku yayıldı. Bayramlaştık, Arca ilk bayam harçlıklarını kaptı, Nil ve Duru ile oynadı, bayram ne de olsa onlar için!!

Akşamına eve döndük, park ederken Nazlılara rastladık, daha çantaları eve koymadan onlara kahveye gittik. Sonra İlkerin annesine bayram yemeğine... Arca orada bi güzel uyudu, eve gelirken de hiç ses çıkarmadı ama gece uyanmaları yine devam etti. Bu aralar hep böyle, gece illa ki birkaç sefer uyanıyoruz. Ya dönemiyoruz, ya diş ama mutlaka uyanma var.

İkinci günü teyzeleri ziyarete ayırdık, önce Karşıyaka, herkes Arcaya hasta oldu, ve İlkerin bebekliğini bilenler "aynı İlker!!" yorumunu yaptılar. Bu bayramın en güzel tarafı ne zamandır ziyaret edemediğimiz doktor teyzemiz... Urlada yaşıyor, o gün 2 oğlu, torunu, gelinleri ve bizler oradaydık, hepimizi birlikte görmek iyi geldi galiba, zaten iyi hissettiği için kemoterapi almamış, son bir aydır 10 yaş yaşlanmış gördüm ama insan konduramıyor, yapacağı öyle çok şey var ki... Muhteşem torun Duru, aynı bizm Durunun küçüklüğü. Şimdi kardeşi yolda, heyecanla onun gelişini bekliyor. Arcanın üzerinde ablalık tatbikatı yaptı, kıskançlıktan uzak anaç tavırları ile hepimizi şaşırttı. Arcayı salıncağında salladı, oyuncaklarını paylaştı, Arca da ona hasta oldu. Kız olsun zaten yaş mühim değil:)


Son günü iyi ki kendimize ayırmışız. Bütün gün Arca ile keyif yaptık, akşam Nazlıların ısrarına ve 3D merakımıza dayanamayarak 10 yıl sonra ilk defa sinemaya gittik. İlker film hastası olduğu için yaklaşık 700 adetlik orijinal DVD kolleksiyonu olunca hiç sinemaya gitmeye ihtiyaç duymuyorduk. Film çok kötü (Final destination) ama sinema atmosferi ve başbaşa takılmaz keyifliydi. Babanemiz seve seve Arcaya baktı yokluğumuzda. Döndüğümüzde kudurmaktan yorgun ama çok mutluydu. Kollarıma alır almaz uyudu.

Nice bayramlar hep böyle mutlu geçsin...

Hoşgelmiş

Dün akşam komşu kızı Cansuya indik. Cansu bütün gün uyumamıştı, gözler şiş, bi türlü de uyumuyor, ama öyle tatlı ki. Saçlar nerdeyse omuzlarına kadar uzamış, Arca önce saçlara saldırdı, cansu cadı tabii bir kaşı havaya kaldırdı, bizimki tırstı, hemen cansunun annesinin boynuna sarıldı. Baktık baktık bunlar büyücek de oynayacaklar birlikte geyikleri çevirdik aramızda. Arcanın uykusu iyice çöreklenince eve döndük, yatağa koyar koymaz uyudu. Gece de bi defa filan uyandı, iyi gibiydik.
Ama bugün bütün gün keyifsizmiş, öyle az süt içmiş ki Ümit abla endişelenmiş bile. Bir oraya bir buraya atmış küçük bedenini, kendini koyacak yer bulamamış. Diş gelmiş üst sol, ön diş, kocaman, gelmiş, hoşgelmiş. Yağmur yüzünden geç gelebildim eve. Keyifsizdi ama yine de sarıldı, gülümsedi. Güzel güzel emdik, yoğurda ısrar etmedim, bıcıları yapıp uykuya yatalım dedim ama öyle yorgundu ki bi türlü uykuya geçemedi. Sonra aldım bizim yatağa, açtım pencereyi, yatakta pışpış yaparken sohbet ettik. Bir sağanak patladı, nasıl yağıyor, yağmurun sesi sohbetimize karıştı, gözleri hafiften aralanınca kaptım yatağa koydum, öylece uyudu.
Rahat etsin diye jel de sürdüm, umarım bu geceyi rahat geçirir. Bu bebeler böyle birer ikişer toplu diş patlatma eylemi yapmışlar da şimdi haberimiz oluyor:)

baldan tatlı haftasonu

Yazlığa gidesim geldi, İlkerin bizi cuma akşamından götürme teklifine balıklama atlamaca:)

Eylül havası gelmiş, yaprak kımıldamıyor ama serin.
Taze sabaha Arca ile uyanmak yatağa almak onu ve bir posta da birlikte şekerleme yapmak... Ohhh yedim Arcayı, gözlerim gözlerinde, Arcayla hep dipdibe, kucak kucağa, bel fıtığına ramak kala...
Arcayı kahvaltı sonrası uyutmanın ardından sahilde 3 km lik bisiklet turu, çeyrek asırlık beyaz Bisan, hala taş gibi:)
Çocukluğumdan beri beni tanıyan komşularla sıcak selamlaşmalar...
Ramazanın etkisi ile sahil bize kalmış, tertemiz sularda yüzmek...
Arcanın deniz sevdası, ayak çırpışı, keyfi, hiç çıkmak istememesi...

Ömre bedel sabah kahkahaları...

Meyve filemizle ilk siyah üzümler...


Şimdi... Balkonda geçirilecek son akşamların tadını çıkarmak gerek, Eylül kapıda!! gelir gelmez buz gibi yıkandı balkon... Arca uyuyunca masaya kuruldum, kulağım telsizde, tüm bloglar tarandı, özlem giderildi blog dostlarıyla, özlem, özgür, kuzu, tekir, günebakan, off daha kimler yazmış hepsine göz atmaca:)

pazar akşamı, haftasonunun tadı hala damakta, gözlerimi kapattığımda dalgaların sesi kulaklarımda... tatlı bir haftasonuydu, bitti.

Haftasonu ve İLKLER

Hayatımın en yorucu haftasonlarından biriydi.
Romanyadan misafirlerimiz geldi. Arkadaşımız Umut Romen Mirela ile evlenip bir de Deniz Martin ortaya çıkınca kapmış onları bize getirmiş. Çok komikler, bütün haftasonu onlara güldük. Mirela, Türkçe anlıyor ama konuşmak zor tabii, ingilizce anlaşmaya çalışıyoruz. Umuta Romence anlatıyor, Umut kızıyor, kızım Türkçe konuş bana tercümanlık yaptırma diyor, arada hem Romence hem ingizlice hem türkçe kelimeler çıkıyor: "Da Mirela, öyle different mifferent değil işte, speak Turkish" çok eğlendik valla:) Arca ilk defa yabancıladı, Umut yaklaşınca bastı yaygarayı, önce dudaklar büzüldü sonra kucağa yapışıldı, birkaç gün araları düzelmedi. Deniz Arcadan 2,5 ay küçük, pek sevimli bişey. Sürekli gülüyor, bizim suratsızdan sonra Deniz epey popüler oldu valla.
Deniz ve Arca cuma ben işteyken böyle resmedilmişler:

Cuma doktor kontrolünün ardından Güzelbahçeye balık yemeğe gittik. Mirela çok ilginçtir, balığın kafasının kopartılarak sofraya gelmesini istedi, gözlerini görünce yiyemiyormuş:) Arca huysuzdu, Deniz uysal, bir güzel uyudu.
Cumartesi nefis bir kahvaltının ardından Arcaya ilk yoğurdunu yedirdik cümbür cemaat. (Bkz bir önceki post)
Denize girelim dedik, hadi Çeşmeye gidelim dedik ama orda ev yok, bebeklerle bir beach club da zor olabilir. Sonra annemler aradı, bize gelin dediler. Toplandık gittik. Yolda kitap okuduk, deniz canlılarını tanıdık:)


Bebişleri denize soktuk. Deniz hiç korkmadı ama Arca mızıkladı. Çünkü;
1. Zaten uykulu deniz kenarına gitti
2. Denize sokmadan önce kıyıda uzun süre simidiyle oynadı, yoruldu

3. Ben yüzünü denize verdim, dalgalarla oynar sandım kıyıda kucağımda oturttum ama dalgalardan korktu, acemi annelik işte:(
Arca suda hiç korkmuyor ama deniz ürküttü sanırım, bir sonrakine sırtımı denize verip sadece arcanın yüzünü karaya vereceğim, bakalım nasıl olacak. Denizin içinden kareleri koymuyorum, surat 5 karış çünkü:(
Bizimki kaptan Deniz de korsan imajı ile sahilde, henüz denize girilmemiş, keyif yerinde:)


Bu arada artık ayak parmaklarımızı emiyoruz. İlker altını alırken "kaldır oğlum bacaklarını, altını temizleyelim" diyor, ayaklar havada, "indir oğlum hadi bezini bağlayalım" diyor hop iniyor. Laftan anlıyormu ne??

Pazar günü Hanedanda kahvaltı yaptık, Arca da meyveli yoğurdundan 1 kaşık yedi, daha bi alıştı sanki, bilemiyorum. Biraz Çeşmede gezindik, Arca acayip huysuzdu, dişe yoruyoruz şimdilik. Misafirleri uğurlayıncaya kadar uyumadı düdük, ne zaman kapıdan uğurladık, uykuya daldık. Diyorum ben misafir ağırlıyoruz.
Romanyaya gitme planları yaptık, ama illa ki kışın olacak, Arca kar görecek, belki seneye, neden olmasın?

Ek gıdalara geçtik - 6. ay doktor kontrolü

Perşembe bebekli misafirlerimiz geldi, cuma ben işe gittim:( öğlen ilker aradı, misafirlerle birlikte Agoraya gitmişler, 3 yetişkin 2 bebek ve 2 bebek arabası arabaya zor sığdırmışlar, iş çıkışı direkt buraya gel dedi. Arabaları bölüşüp eve uğradık, kısa bir emme molası ve hazırlanmanın ardından Alsancak a indik. Misafirleri Sevinç in önünde bırakıp biz doktor kontrolüne gittik. Katı gıdalara geçeceğiz ya nasıl heyecanlıyız, İlkerle soracağımız soruları birbirimize tekrar ediyoruz. Doktorun bizi 20 dakika geç alası tuttu. Neyse bu ay kilomuz durmuş Eh biliyorduk zaten, artık zırt pırt olmasa da haftada bir tartıyoruz hala.
kilo: 9600 gr (hala kiloluyuz ama bu ay az almışız)
boyumuz : 68,5 cm (1 cm uzamış)

öyle hareketlendik ki yine 1 kio kadar alsaydık yuh diyecektim:) Benim yeme düzenimde değişiklik yok, hatta daha fazla yiyorum, Arca aynı emiyor, ama pek çoklarının dediği gibi 6. ay itibariyle kilo alım hızı düşüyor, bence anne sütü ne kadar besleyici hatta benimki gibi şişirici olursa olsun artık bebeğe yetmiyor. Bu sebeple katı gıdalara geçilmesi kadar doğal birşey yok.

Bu arada bazı sorular soruldu yine:
Bir nesneyi bir elinden diğerine geçiriyor mu?
elinden bıraktığı bir nesneye uzanmaya çalışıyor mu?
döndüğünde elini kurtarıyor mu?
elleri ile ayak parmaklarını tutuyor mu?
Kağıt buruşturuyor mu?
Yabancılama başladı mı?

Hepsine EVET!! Hadi katılara geçelim:)

Aslında bu kontrol bazı açılardan benim için hayal kırıklığı oldu. Çünkü katı gıdalara geçmekle bazı anne sütü öğünlerimizi atlayacağımızı sanıyordum. Evet Tuğçe anlatmıştı, anne sütü aynen devam sadece gıda eklemesi oluyor diye ama hani artık 6 ay bitmiş oluyor ya ben nedense kendimi öğün atlamaya odaklamışım.

Kısaca;
sabah emiyoruz,
ara öğünde yine emiyoruz üzerine ek gıda
öğlen emiyoruz
ara öğünde yine emiyoruz üzerine ek gıda
akşam emiyoruz
ara öğünde yine emiyoruz üzerine ek gıda

Yani emmek bitmiyor, ek gıdalar ekleniyor, öğün filan diil. Ben sabırsız kulum ya çocuğa yumurta yedirecem:)
Ek gıda olarak ilk etapta yoğurt yiyoruz. İlk gün kaşığın ucu ile, ikinci gün her öğün 1 kaşık, üçüncü gün istediği kadar. Sonra başka bir gıdaya geçebiliriz. Malum alerji tepki kontrolü.

Doktor yemek listesi vermedi. (kuzucuğum bu sebepten sana yazamadım:() Amaç herşeyden yedirmek, 1 yaşı itibariyle bizim yemek düzenimize ve adabımıza uyan bir çocuk yetiştirmek. Çorba tarifi vermesini beklemiyordum ama ne biliim insan bi bilgi yüklemesi bekliyor.
İlginçtir daninolara karşı değil hatta çalışan insanlar için destekliyor. Kesinlikle doğal niye yoğurt mayalamaya kasacaksınız görüşünde. Ümit abla yoğurt yapabiliyor, arada ev yapımı, arada danino, neden olmasın? Anne sütü ile yoğurt yapalım mı? isterseniz peynir yapın DA gerek var mı?
Vitaminleri gitmesin diye cam rende olayına da çok hevesli değil, hergün multi vitamin veriyoruz, az biraz vitamin kaybı için kendinizi yıpratmayın diyor. Burada amaç bebek için öncelikle protein!!! Laf aramızda ben cam rende olayına gireceğim:)
Bu arada anne sütleri ne alemde dedi, biz dedik ki artıyor stoklar. Çüş!! oldu doktorcum, dedik bizim mandıra iyi çalışıyor, epey güldü, adamın cuma neşesi olduk:) Nasıl oluyor diye açıkça sordu. Gece emmeyince sabah memeler kafam kadar oluyor, sağmasan ayrı dert, dolayısı ile sağmaya üşenmeyince çıkıyor bişeyler. Ama işe tam zamanlı başlıyorum yani Allahın emri süt stokları azalacak, bir resimleyelim de arşivimizde olsun, bir daha bu kadar yüklü stoğumuz olmayacak:) Doktorumuz, stoklar tükeninceye kadar anne sütüne devam, bitnce başımızın çaresine bakarız görüşünde.

Yine rotavirüs aşımızı olduk, hatta Arca öyle yaladı yuttu ki aşıyı, doktor korkmayın işiniz kolay olacak, sadece biraz sabır diyerekten uğurladı bizi, haftaya sebze çorbaları için telefonla konuşuyoruz, yavaş yavaş adım adım...

Efendim ek gıda yoğurt için plan hazırladık:
Ben 11 öğünü için Arcayı emziriyorum, bu arada İlker mama sandalyesini ve kamerayı ayarlıyor, Umuta anlatıyor. Sonra "kaşığın ucu ile" veriyoruz. Hadi bakalım.
Arca yüzünü buruşturdu. Bu ne yaaa? dedi. Eğer geçen post ve tecrübeli annelerin uyarıları olmasa epey hayal kırıklığına uğrardım. Yoğurdu iştahla yemedi. Ama püstkürtme, kusma, öğürme de yapmadı. Arada yüzünü ekşiterek yalandı. Yani hem yiyor hem ıııy yapıyor, çok komikti:) Video çektik ama çok uzun olunca buraya ekleyemedim, onun yerine bir foto ile postumuzu noktalayalım. Arcanın diğer ilkleri pek yakında burada:)


Not : Tuğçenin ve Tekirin önerdiği Chicco Polly Magic ısmarlamamış olmamıza rağmen sadece Polly de karar kıldık, çünkü artık 6. ayı geçti ve polly daha geniş gibi geldi. Şimdilik memnunuz, Arca rahat oturdu, sevdi.

6. ayımızı bitirirken....

süt iznimiz de bitiyor. Artık anne yeliz sabah 8-akşam 18:30 arası evde olmayacak, mutlu öğleden sonraları bitiyor... bu durumu idrak ettiğimden beri yani yaklaşık 2 haftadır, kendimi telkin ediyorum ve şimdilik iyi gidiyor. Yarım günden 3 ay olarak belirlediğim süt izni "6 ay sadece anne sütü" şeklindeki hedefim için bir araçtı. Şimdiye kadar hem çalışıp hem Arca ile öğleden sonralarını birlikte geçirip hem de emzirebildiğim için şükrediyor ve önümüze bakalım diyoruz:)

Sonuçta ben çalışan anneyim, bunu öncelikle benim kabullenmem ve doğal karşılamam lazım ki Arcaya da aynı elektriği verebileyim. O da - aklı ermeye başladığında - umuyorum bunu doğal karşılayacak. Nasıl babası sabah gidip akşam geliyor, annesi de öyle olacak. Haftasonlarımız, akşamlarımız, tatillerimiz hep birlikte geçecek. Yeni becerilerine gelişimlerine tanık olacağım, belki sürekli evde olduğumda farkedemeyeceğim güzelliklere "kaliteli zamanlarda" daha çok dikkat edeceğim. Bu haftasonu olduğu gibi...

Efendim bu hafta Romanyadan bebekli misafirlerimiz geliyor. Umut benim üniversiteden sınıf arkadaşım, İlkerin de kankası, hem kız hem erkek tarafı yani:) Senelerce yurtdışı şantiyelerinde çalıştıktan sonra Romanyaya kök saldı, bir güzel evlendi, bir de bebek yaptı. Deniz Arcadan 2 ay küçük, Arca abi bebek yani. Kendimizce program yaptık, çarşamba temizlik için yardımcımız gelecek ama öncesinde çarşaflar, çamaşırlar hep halolmalı yoksa zor. Hem iş yapalım hem de dolu dolu haftasonu geçirelim dedik ve Arcayla güzel bir program yaptık.

Cumartesi 8 gibi emdikten sonra sahile indik, anne tost çay kahvaltısını yaparken Arca pusette uyudu, sonra birlikte yürüyüş yaptık. Taze yaz sabahının tadına doyum olmuyor, cümle İzmir sayfiyeye taşındığından tek tük arabalar caddelerde, esnaf yeni yeni dükkanının önünü temizliyor, dinginlik, yavaşlık, sakinlik hüküm sürüyor. 11 öğünü için eve kaçtık, bir güzel oyunlar oynadık, yeni keşifler yaptık. Evet Arca cücesi oyun halısında artık sadece sırt üstü yatmıyor, hatta hiç yatmıyor, sürekli fır fır dönüyor.

Yorulup da uyuyakalınca ben de ütüleri bitirdim. Sonra İlker geldi, Jokere gittik. Arca için mama sandalyesi ısmarlamıştık, Tuğçenin önerdiği, Durununkinden ama henüz gelmemiş, sadece Polly modeli vardı. Arcayı oturttuk, önüne çatal kaşık koyduk, bardaklara saldırdı, galiba mama sandalyesinde duracak, umarım sıkılmaz.
Farkettik ki artık bizim Arca anakucağına sığmıyor. Biz de pusetinin kendi oturağını kullanmaya karar verdik. Pazar alışveriş için Foruma gittiğimizde denedik, acayip rahat etti, zavallı bebişimi boşuna iki büklüm ana kucağında taşıyormuşuz:)
Bu otururken....

bu da yatarken.... hatta bir güzel uyudu düdük:)


biraz da 6. ayımıza ait notlar...
- herşeyi ama herşeyi kemiriyoruz. Oyun halımızda fır fır dönmekle kalmıyoruz, sağını solunu dişliyoruz.

- Ayrıca memeleri de dişliyoruz, özellikle de karnımız doyunca memeler dişlik oluyor.

- Yemeklere saldırıyoruz. Anne ile babaya yemek haram bu aralar.

- Oyun çocuğu olduk, illa ki kuduralım istiyoruz. İlkerle yastık savaşı bile yapıyorlar.

- Emmeyle işi bitti mi, hemen kahkahalara başlıyoruz.

- Banyo delisiyiz. dolu küvetine oturtunca her taraf su oluncaya kadar şap şup oynuyoruz.

- Arada anne diyor gibi ama bence bana öyle geliyor.

- Yalnız kalmaya tahammülümüz hiç yok, illa ki birileri etrafta olacak.

- Eve geldiğimde arkası kapıya dönük bile olsa sesimi duyduğunda çıldırıyor.

- Acıkınca kulaklarıma kadar kemiriyor, hatta öyle kuvvetlendi ki nerdeyse beni devirecek.

- Eğer karşısında yüzünü asıyorsan güldürünceye kadar gülümsüyor.

- Hala desteksiz oturamıyoruz ve emeklemeye dair hiçbir sinyal yok, bizimki epey hımbıl olacak gibi:)

......

böyle böyle büyüyoruzzz.....

küçük tatil

küçük bir tatil yaptık miniğimle...
daha doğrusu KAÇTIK susuz İzmirden. Olmaz ki yaz sıcağında 4 gün susuz kalınmaz ki!
Zaten Ümit ablaya izin vermiştik, biz de kaçalım dedik.
Salı akşamından hazırlıklar başladı, öğlen geldim mi kaçacağız çünkü, plan bu:)
İlknur pazartesi Arcayla hiç oynayamamıştı zira veletin erkenden uyuyası tutmuştu, halamız azmetti salı akşamı da geldi, neyse ki Arca bu defa uyanıktı ve coşmaya hazırdı. En sevdiği şarkılar Begging - biz Begüm huuu versiyonuna da takılıyoruz - ve Yalının o hareketli parçası. Arca İlknurun kucağında biz İlkerle karşısında dans ediyoruz, Arca kahkahalardan katılıyor, tabii biz de... Acayip coştuk, sonra Arcanın yorgun düşen minik bedeni kendini yatağa bıraktı. Ben de biraz eşya topladım, İlker Arcaya park yatak aldı. İki aylığa kadar odamızda uyuturken kullandığımız sepet yatak artık Arcaya küçük geliyor. Bizim bambam ayağını keyiften atınca beşiğin üzerine çıkıyor, yatak sallanınca korkuyor, sıkı sıkı tutunuyor kenarlıklara. Acayip komik:) Zaten kollarını 180 derece açamıyordu içinde. Neyse iyi oldu, çok detaylı birşey değil ama Chicco aldık yine de.
Kuzucuğumun annesinin tatil listesini çıktı aldım, epey işime yaradı. Yalnız tabii o liste bütün yaş gruplarına hitap ediyor ve beslenme kısmındaki listeyi görünce emzirmekle ne kadar şanslı olduğumu bi defa daha görmüş oldum, tabii bundan sonra yaşayacaklarımı da:) Bu liste sayesinde İLK defa bişey unutmadan yazlığa gitmiş olduk. Salı gece Cansuyu ananeye teslim eden Nazlılar da uğradı bize, 1 buçuğa kadar oturduk, sohbet sohbet... Cansu yoruyor onları ve bir türlü düzene giremiyor, sürekli ağlıyor, yani Arcanın tam tersi. Biz yaptıklarımızı anlatıyoruz, naçizane önerilerde bulunuyoruz ama mizaç farklı tabii ki. Şimdi 3 aylık belki yakında huyu değişir, umuyoruz:)
Çarşamba hemen herşey hazırdı, Arcayı da kapıp yazlığa gittik, yatağımızı kurduk. İlker arada bir gece İzmirde kaldı, sonra hep bizimleydi. Emme saatlerimizi ve düzenimizi hiç aksatmamaya çalıştık, sadece temiz hava Arcaya iyi gelince akşam üstü uykularını almak istedi, yoksa biz en geç 9 da yatsın diye 5 ten sonra uyutmazdık, yazlıkta 10:30 a kaydı saatimiz. Ama sonrasında hep gece deliksiz uyudu. Biz de okey oynadık, malum yazlık eğlencesi... Ben genelde okeye 4 modundaydım, ama eğlendik yine de:)
Bol bol denize gittim, hiç üşenmedim, hemen her emzirme sonrası anneme satıp Arcayı yüzdüm, özlemişim. Önce deniz dalgalıydı, sonra da rüzgar çıkınca tırstım Arcayı denize sokmadım. Halbuki bu tatilin en büyük amaçlarından biri buydu. Sanırım geçen haftaki ateş caydırdı beni. Ama her sabah güneşlendik, bakkala birlikte gittik. Her öğleden sonra banyomuzu yaptık, maşrapayı Arcadan zor kurtardık:)ama denize yanaşmadık, inşallah eylüldeki tatilimizde.
Anane dede doydu Arcaya, artık bir süre onlara yeter bu tatil:)

Arcada bazı ilkler gözledik. Yastığa yatırınca hiç ellerine destek olmadan kendi kendine doğruluyor ama 10 sn sonra öne düşüyor. Oturma konusunda hevesli ama hımbıl olduğu için zor. Yüzüstü yatırırken bile bi süre sonra vücut ağır gelip kafayı yere gömüyor. Dişler iyice çıktı ve 2 defa meme ısırdı. Nasıl can acıtıcı bişey bu!!! İlk emzirme zamanlarım aklıma geldi. 5,5 aylık bebişe nasıl anlatırsın ki ısırma diye:) Zaten kızdın mı gülüyor, sen de gülüyorsun:) Biraz da emeklemeye kasıyoruz ama pek gelişme yok. Arcanın hımbıllığı ile örtüşmeyen davranışları da var. Mesela ben de kuzu gibi elleriyle ayaklarını tutamaz diyordum ama tutuyor,sadece henüz ağzına götürmüyor.
Füreyya yı bitirdim, gözlerim doldu, iyi ki bu günleri görememiş bi defa da kahrından ölürdü diye düşündüm. Güzel insan, güzel hayat... Aşk a başladım ama çok yeni... Öyle çok kitap okuyasım var ki... Ah zaman ah!!!
Ben de dinlendim yada işten güçten uzaklaştım demek daha doğru olur. Yoksa Arca ile dinlenmek kolay değil. Annem beni besiye çekti. Hergün taze şeftali suları, homini gırtlak pufidi kandil, tumba yatak bir tatil sağladı bize kısacası. Dün öğlen gibi döndük çünkü akşam Arcayı dünyaya getiren doktor teyzemizin oğlu kuzen Serhat evleniyordu. Benim kuaförde gelin başı varmış, dımdızlak kaldım ortada. Sonra İlkerin annesine sordum nerde yaptırıyor saçını diye, hemen yanına koştum. Ablam Arcaya bakmak üzere eve geldi, tüm düzenimizi anlattım ona. Biz gittikten sonra uyuyup sonra da hiç uyanmamış, biz de 12 rüya öğününe yetiştik zaten. Düğün çok güzeldi, iyi bir organizasyondu. Teyzemizin kanseri yine nüksetti. Aslında iyi değil hem de hiç!!! Bu düğün sanki onun hayatındaki son göreviymiş gibiydi. Eğer sonuçlar iyi çıkmazsa kemoyu da tamamen bırakacaklar... Aldırma gönül şarkısını söyledi düğünde, hiç ağlamadım önce, halbuki nasıl dolmuştu gözlerim, akabinde eve gitmek için dışarı çıktık, İlkerle dayanamayıp ağladık. Hadi ben sulugözüm de İlker hayatında toplam 5 defa ağlamamıştır, çok dokundu ve ödüm patlıyor ölecek diye, gerçekten korkuyorum, o kadar tatlı bir insan ki... Düğünde sapsarı peruğuyla hep dalgasını geçti, hep güldü ama akşam İlkerin annesinde kalmış ve çok ağrı çekmiş. Nedir bu lanet hastalık yaaaa, sevgili Aslı Cinin kardeşini de alıp götürdüğünü öğrendiğimden beri daha bir hınçla doluyum, kimseye vermesin, uzak dursun, canlar yakmasın artık!!!
derin bir iç geçirdim, şimdi devam edebilirim, Arcadan bugün ayrılmak zor geldi, tek tessellim öğlen görüşecek olmamızdı. Ama birden dank etti, tam 2 hafta sonra tam zamanlı işe başlıyorum!!! Kendimi motive etmek için önümde tam 2 haftam var. Napalım buna da alışacak bünyemiz...

Ne güzel bir haftasonuydu halbuki...

Arca cuma akşamı ilk kez hiç uyanmadı, sabah 7 ye kadar... En az 1 defa kalkardı mutlaka. Hatta İlkere sordum sen mi gece uyuttun tekrar diye. Ben de doğumdan beri ilk defa yaklaşık 7 saat deliksiz uyumuşum, inanılmaz bir duygu:) Öğlen uykuya özellikle yatırmadım, Tuna ve Hülyaya giderken arabada uyusun diye. Ben, yön duygusu sıfır kadın, doğma büyüme İzmirli kadın ve hatta 1 gece önce kocasının GPS li telefonundan evi kuşbakışı görmüş kadın, Buca Şirinyerde kayboldum. Gürçeşme taraflarına yönelmişim. Defalarca Hülya ile telefonda konuştuk, sonra en merkezi yer - vergi dairesinin önünden- gelip bizi aldı:( Arca da yenidoğanken memeyi bulamazdı, yanaklarını okşardık meme yönünde, bana çekecek sanırım, halden anladığı için hiç sesini çıkarmadı arabada, hatta ben uyuyor sanıyorum meğer öyle oturuyormuş. Neyse Tunanın yaşgünü partisine yazlıkta olacağımız için katılamayacağımızdan 1 gün önce ziyaretlerine gittik. Tunanın tüm sevimliliği üzerindeydi, Arcayı okşadı sevdi, bizimki pek oralı olmadı, hala anlamıyor akran olayından. Hem ben 1 saatte evi bulamadığım için hem de yazlığa kaçacağımız için fazla oturamadık. Ama sohbet etmeye vakit oldu, Arca dönüşte uyudu, zaten işin macera kısmı bitmişti. Bir daha gitsem bulabilr miyim? Hiç sanmıyorum:))
Yazlık iyiydi yaaa... O yavaş hayatın içinde kaybolmak istedim. Arca bol bol gündüz uykuları aldığı için gece 10 buçuğu etti ama yine 7 ye kadar uyanmadı, allahım yeni düzenimiz mi oluşuyor? (HAYIR, ayrıntılar az sonra...) Sabah uykuyu almanın verdiği bir dinlenmişlik vardı üzerimizde. Erkenden İlkerle denize gittik, 1 saat kaldık, yüzdük. Sonra Arcayı bahçede havuza soktuk. Bu defa dahasoğuk suya ve daha uzun süre. Çok keyifliydi, ayak çırptı, hatta bir ara güldü bile. Deniz suyu biraz daha ısınsın, Arcayı yüzdürmek yakındır. Arca bütün gündüz uykuları mis gibi uyudu, gece uykusu saatinde yola çıktı, kıyamet gibi. Farklı bir yoldan yolu epey uzatarak ama hiç dur kalk yapmadan eve vardık. Rüya öğününü verip yattım ben de. Hmm diyorum ki artık sabah kalkar. Yok 2 den itibaren her saat balı uyandı yine. bir defa emzik verdim uyudu, sonrakinde su verdim uyudu ama 5 te artık tek meme de olsa emzirmeliyim gerçekten aç galiba oldum. Bir güzel emdik, klima çarpmasın diye pufu Arcanın yatağına dayıyorum oradan emiyoruz, sırtım karyolanın korkuluklarına dayanıyor yani. Emdikten sonra gazını çıkarayım diye omzuma alınca güm diye bir ses, Arcanın kafasını çarptım korkuluklara!!!! Korktu ağladı ben de kaptım, İlkeri uyandırdım. Yatırdık yatağa bakıyoruz, evet sağ şakak üstü kızarmış ama şişlik yok gibi. Arca da gülüyor ama yok hastaneye gidelim diyorum. İlker soruyor nasıl bir hızla vurdu diye, ya işte güm diye ses geldi. Tabii çocuk dediğin düşe kalka ama hani emekler, ne biliyim taytay yaparken kafasını çarpar o ayrı, yani o zaman kendi gücüyle çarpıyor, ama benim çarpmam öyle mi ya... belki sert vurdum hatırlamıyorum ki, uyku sersemi!!! sabahın 5 buçuğunda doktoru aradım. Nereye vurdu diye sordu, o zaman hastaneye gitmeye gerek yok dedi, kaldık ama benim gözüm Arcada. Sabah oldu bişey yok keyfimiz yerinde gibi, öğlen geldim, kızarıklık da geçmiş. Bu arada İlker benimle dalga geçmeyi ihmal etmedi tabii. Kafasını arabaya vurmuş, bir doktoru ara sor bakalım diyor, olmazsa acile gidelim diyor, bütün gün gıcık etti beni telefonda.
Öyle de uykusuzum ki eve de iş getirdim, Arca uyurken uyuyamadım, artık bu gece uzun uykular uyumasını diliyorum, gece kalkarsa tabii artık klima kapatılıp koltukta emilecek.

Huysuzluğumuzun nedeni anlaşıldı!!!

Salak bir fiyat iskontosu beklemek zorunda kalınca yarım saat geç çıkacağım tuttu bugün. Allahtan sabah 50 cc sağmışlığım vardı. Açtım eve telefon, aman Ümit abla gecikebilirim, Arca mızırdanırsa o sütü ver, dedim. Dedi ki sürprizimiz var. Heyecanla eve geldim, neyse ki acıkmamış, ya bu sürpriz ne? yoksa Arca tel sarar mı yapmaya başladı? (bir bunu öğrenmeye direniyoruz, Ümit abla da yaptırmaya çalışıyor) Yok dedi, aaa aklıma geldi DİŞ mi? Eveeeett. Çığlık kıyamet!!! Ümit ablanın parmağını bütün sabah ağzına sokmuş, o da eliyle kontrol etmiş, yetmemiş çay kaşığı ile tıklatmış, tamam, diş bu. ön alt sağ taraftaki... Ben de parmakladım , evet işte burda. İlkeri aradım hemen, heyecan... Anane babane hep arandı. Babane başından beri diyordu da biz daha küçük diyorduk, İlker de 4,5 aylıkken çıkarmış. Gerçekten büyümüş gibi geldi bize Arca. Huysuzluğu kök söktürdü ama en azından ateş filan yapmadı buna da şükür...
Bugün bir ilk daha yaşandı. Diş meselesini duyunca İlker hemen eve geldi. Akşam Orçunla Gül yemeğe gelsinler dedik. Neyse ben yemeği hazırlarken - Arcayı hiç uyutmadığımız 5-8 arası saat - İlker Arcayı yere yatırmış, müziği de açmış Sıla filan dinletiyor, kendi de söylüyor. Hooop bizimki yerde uyuyakaldı. Hep de yarım saat. Hiç böyle şey görmemiştik. O sert zeminde resmen horul horul uyudu.
Veee bu uykunun akabinde Orçun ve Gül ile oynamak düdüğü iyice aktive edince uyumak bilmedi. Tam 1 saat uğraşıp pes ettim. Sonra canı 10 buçukta uyumak istedi de öyle uyuttuk cüceyi.

Ne güzel ilkler... Hiç bitmesin...

Pazar kahkahası

O nasıl sıcak haftasonuydu öyle.... Günlerdir dışarı çıkmayan Arcayı pazar sabahı sadece kahvaltılık almak için - 9 civarı - Göztepeye çıkardık. Temiz havaya ve pusetine hasretmiş meğer hemencecik uyudu. Sonra babanesi kahvaltıya geldi, yedi arcayı yedi. Geçen gün surat astığı İlknura götürdük öğlen. Pek seviştiler, Arcanın iyi sıhhatte olsunları belli ki gitmişti. Eve geldiğimizde sevilmekten öpülmekten pestili çıkmıştı , napalım oğlum sevgiyle büyüyeceksin, alış bunlara. Son günler hava çok sıcak olunca bir öğle saatlerinde duş aldırıyorum Arcaya, lavabonun altında suyla oynuyoruz, bir de akşam banyo yapıyor. İlknur dönüşü altını temizlerken attım lavabonun altına kendine gelir gibi oldu. Sonra bi süre cıbıl yatak sefası yaparken birden kahkaha attı, İlker salonda duydu, kaptı makineyi tekrar başladık gülmeye...
Ne güzel kameraya çekmiştik ama ben buraya yükleyemedim. Belli bir sürede veya boyutta mı olmalı videolar acaba?

hmm bugün bir pazartesi için güzeldi. Evet iş yoğundu ama eve geldiğimde Arca'nın ilk defa "gel gel" yapmayı öğrendiğini görüdm, koptum gülmekten. Tesadüf de değil hani hep yapıyor. Sol elini - solak olacak sanırım - gel gel deyince yukarıdan aşağıya sallıyor. Ah şu video yükleme işini becerebilirsem ekleyeceğim, tasvir olmuyor. Gece telsizimiz yine bozulunca bu defa servise vermeye karar verdik. İlkerin de işi erken bitmiş, hadi dedi birlikte gidelim. Agorada Tuniş için hediye baktık, Arcaya diş kaşıyıcı aldık, emme saatine daha vakit var deyip bir kahve bile içtik. Arca olmayınca el tutuşabildik, hhhhaaaahhh senelerdir elele gezeriz hiç böyle garipsememiştim. Arcadan başka konularda sohbet ettik, özlemişiz.
Telsiz yok ya önümüzdeki birkaç gece Arcanın odasında uyuyacağım, İlker dün 4 ten sonraki nöbeti devraldı ama uyuyamamış, duyamaz diye, ben yatacağım artık orada.
Bebişimin kokusuyla uyumak iyi gelecek...

hmm büyüme atağı galiba

Yorumlarıyla destek olan, yalnız olmadığımı hissettiren dostlara teşekkürler.

Gece 23 rüya öğününün ardından benim pilim bittiği için resmen sızmışım, 1-1 buçuk arası İlker defalarca uyutmaya çalışmış, olmamış, zaten sesi bana geldi uyandım koştum. Herhalde karnı aç dedik, emdik. Amanın bir koku... Arca sabahtan mutlaka ve gün boyu da birkaç defa kaka yapar, gece ise sadece çiş. İlker konduramamış tabii. Düzenli bebeğin böyle sakıncaları oluyor işte aklına en basit şeyler gelmiyor. Neyse temizlendik üstümüzü değiştirdik, uyuduk bi güzel, 4 te yine kalktık, yine emdik. 7 de uyandığında İlkeri gönderdim yanına, birlikte takılmışlar, 8 e kadar bana müsaade...

Özgüranne bilmediğim bi konuya parmak basmış, bence de olabilir, çünkü Arca 19. haftasında, yani büyüme ataklarının sıklıkla görüldüğü bir haftadayız. Büyüme Atağı ile ilgili Özgürün ilettiği linkleri hemen okudum, paylaşmak isterim.

buradan sonracığıma buradan ve de buradan çok güzel bilgiler edindim. Okudukça Tracy nin benzer konuya değindiğini hatırladım hatta ben bedenen bir büyüme olduğunu sanıyordum meğer yeni yetenekler kazanma ile de sonuçlanıyormuş.

Okuduktan sonra İlkeri aradım, anlattım, nasıl yani olunca dedim ki hani bilgisayar oyunlarındaki level atlama gibi bişey, bu dönem geçince bizim bıdık yeni donanımlara sahip olabilirmiş:)

Bugün nasıl bir sıcaktı, yazlığa gitmek bile istemedi canım, orası da sıcak, sonra yorgunluk... Artık haftaya gideriz. Evden burnumu bile çıkardım bugün. Temizlik yaptım, çamaşır yıkandı, astım topladım. Arca ile oynadık bol bol. Hatta salondaki klimayı hiç açmadım, Arcanın odadaki klimayı açtık, o oynarken ben kitap, gazete, blog okudum; o uyurken temizliğe devam ettim, öğlen saatlerinde lavaboda küçük bir duş aldık, akşamı ettik. Yine gündüz uykuları kısaydı ama en azından yarım saat de olsa uyudu. Yine keyifsizlik var ama olsun artık sebebini biliyorum - tahmin ediyorum ya daha rahatım. En çok bilememek insanı çaresiz bırakıyor. Sürekli soru işaretleri dönüp duruyor. Bir çıkış yolu buldun mu en azından rahatlıyor insan.

Bugün Arcayı köşe yastığı gibi oturttuk, inanılmaz mutlu oldu, kendisini büyük insan gibi hissetti bence, bilmiş bilmiş etrafa baktı, sonra özüne döndü ve önüne destek yaptığımız yastığın tadına baktı.

Artık odasında daha çok vakit geçirmeye çalışıyoruz, haftaiçi yok misafirdi yok Ümit ablaydı derken emmeleri bile salona taşır olmuştuk, sadece uykuya gidiyorduk odasına. Bugün sadece oradaki klimayı çalıştırmayı da fırsat bilerek bütün günü orada geçirdik, emmeler de daha sakindi, oyunlara konsantrasyon daha güçlüydü. Belki başbaşa kalmak iyi geldi ikimize de. İlker bir cumartesi için erken geldi eve, birlikte yıkadık Arcayı, nasıl keyifliydi, sütten bile daha çok sever oldu yıkanmayı.

Bu akşam eskisi gibi sekiz buçukta yattı, bakalım geceyi nasıl geçirecek.

Haftasonunu yarıladık bile. Yarın ola hayrola...

Arca napıyor??

Arca bu aralar...
-çığlık atmaya başladı. babasının "geliyorum geliyorum" ve de "göbüşünü yiyim mi/popoyu ısırıyim mi" oyunları sırasında heyecanlanıp çıkardığı seslerin eğlenceli olduğunu keşfetti ve artık sürekli çığlık atıyor. tabii durduk yere diil. işte konuşursan filan eskiden gülümserdi, ağır takılıyordu bazen de kahkaha ile tepki veriyordu şimdi direkt çığlık atıyor.

- konuşuyor... ne dediğini anlamıyorsun ama sürekli bir gevezelik peşinde. mimikleri ile birşeyler anlatıyor. bu konuşmaların sorumlusu Ümit abla. Biz de karı koca acayip gevezeyiz de arada Arcayı rahat bırakıyoruz, özellikle oyun halısında... Ama Ümit abladan orada bile rahat yok, oyun halısında bile çocukla konuşuyor. Haliyle Arcanın 5 aylıkken filan konuşacağını ve kafamızı şişireceğini tahmin ediyoruz.

- İlgi dağınıklığı yaşıyor... Daha doğrusu etraf fazlasıyla ilgisini çektiği için konsantrasyon sorunumuz var. Özellikle memede. Az beslendiğinden şüpheleniyorum. Memeyle oynayıp 2 frıt çektikten sonra itiyor. Nimet o evladım, ne zorluklarla süt yapıyoruz sana diyorum, bana mısın demiyor. Napiyim depodan kullansın.

- İşe gitmeme alıştı gibi... Hatta geçen cuma klima montajı yüzünden evdeydim, senin ne işin var evde bakışı attı. Eve döndüğümde trip yapmıyor en azından.

- Anne-baba olayını kavradı... Sabahları yatak keyfi yaparken İlkerle yanına gidiyoruz, bizi bir arada görmekten acayip mutlu. Bir bana bir İlkere bakıp gülüyor, hani hiç ayrılmayın ne birbirinizden ne benden bakışı var yüzünde...

- Herşeyi yiyor.. Eline geçirdiği herşey, birşey geçiremezse eller hep ağzında. Ağzıyla tanıyormuş nesneleri, doğal karşılıyoruz ama görüntü çok komik. Hele ellerini emerken o kadar keyifli ki bi defasında ben de ellerini ağzıma soktum bilmediğim bir tat mı var diye:)

- sosyal bir çocuk olmaya aday... Arca tanımadığı insanlar sokaktaysa sert erkek bakışı yapıyor, eve gelenlere gülüyordu. Ümit ablayla parka gittiklerinde herkese gülücükler atıyormuş. bugün ilk yaşgünü partisine katılıyor, parkta. artık ne kadar anlarsa:)

- Sonunda aslanı ele geçirdi... Oyun halısını aldığımız ilk günden beri aralarında anlaşılmaz bir bağ kurduğu aslanı sonunda eline aldı ve resmen yedi!!!



-Pusette uyumuyor.. bizim puset anakucağı olduğu için ilk zamanlar daha asansörde uyurkalırdı.Şimdi etrafı incelemekten bi türlü uyumuyor, ağlamadığı sürece şikayetimiz yok:)

- banyo manyağı oldu.. artık akşamları mutlaka bir banyo yapıyoruz. eskiden pek üşenirdik yaptırmaya. hem artık daha pratikleştik, hem her akşam başını yıkamıyoruz - daha kolay oluyor, hem de Arca müthiş rahatlıyor. velet resmen seviniyor banyo yapacak diye.

- büyükleri ziyaret etti... İlkerin annesinin fakülteden çok sevdiği hocası ve eşine İlker anane-dede der. Yaşlı olduklarından gelmeleri pek zor oluyor, biz de kaptık Arcayı götürdük onlara. Aman ne sevindiler, Arcayı çok sevdiler, Arca da onları.



- Ziyaretçileri çoktu... Yurttan Emel - aynı zamanda İlkerin sınıf arkadaşı - geçen hafta İzmire gelecekmiş, uğrayayım mı dedi aman ne sevindik. Şansına Forumdaymış, iş çıkışı aldım, birlikte eve gittik. Arcanın ilk masal kitabını hediye etti. Oynadılar, coştular, İstanbul tayfasından ilk Emel gördü Arcayı, Elvan pek kıskanıyor:) ama en sevdiği teyzesi Elvan olacak, kesin:) Sonra pazar günü Tuba geldi, pek seviştiler Arcayla... Teyzelerimize gülücükler, amcalara pek yüz vermiyoruz ama:) Tubayı Emeli görünce İstanbul yapasım geldi. İş için olacak mecbur ama Arcasız gece kalmam mümkün değil, kızları göremeden döneceğim kesin, belki bi cesaret Arcayla olur mu acaba? hem belkim İstanbul ikametli bloggerlarla da buluşma ayarlarız:)

haberler kötü...

kötü haber 1 :
dün apartmanda ilaçlama var dediler, hemen plan yaptım. Arca sabah uykusunu yatakta almayacak ana kucağına konacak, sonra ilaçcı amcalar gelince ümit teyzesiyle birlikte parka gidecekler. ilaç işi bitti mi, ben de arabayla onları alıp anneme götürceğim, hep beraber annemde günü bitirip akşamüzeri eve döneceğiz. Bu arada İlker kndi arabasını servise verip benimkini kullanmak niyetindeydi, aman dedim pazartesi ver, araba bana lazım olur. Herşey ben parka giderkene kadar iyiydi, hatta ilaçlama kısa sürünce süt sağıp öyle çıktım evden. tam parkın sokağına döneceğim, biri arkamdan korna çaldı, bir an dikkatim dağıldı ve GÜMMM! kaldırıma tosladım. tampon indi, jant eğrildi, lastik patladı. artık nasıl çarptıysam. yok yok ben hastayken filan araba kullanmamalıyım, son seferde ilker askerdeyken, frene basayım derken gaza basmış, komşu apartmanın bahçesine girmiştim. kafa kalmıyor bende. bu defaki öyle beter değil ama can sıkıntısı işte. Hemen ilkeri arayıp talimatları aldım. Polislere başka araç yok, hemen gelin dedim, geldiler sağolsunlar. sohbet ederken bi tanesi "abla sende alkol de vardır şimdi" diye takıldı. öyle bir "neeerdeee?" demişim ki adamlara emzirdiğimi açıklamak zorunda kaldım. bu arada ümit ablayla arca hala parktalar, emzirme saati geliyor ama allahtan uyuyormuş. İlker geldi, çekici geldi, araç gitti. kaldık düdük gibi:) en çok ilkere üzüldüm, benim yüzümden arabayı servise vermesi yine gecikecek. bir de yok tutanağı al, yok servise git, adamın başına saçma sapan işler açtım! İlaçlamanın üzerinden 2 saat de geçince eve dönmeye karar verdik.

kötü haber 2 : Arcaya akşamüzeri banyo yaptırdık. eh anne hasta baba yorgun olunca banyolar hep erteleniyor. Misler gibi oldu ama uyumasını beklerken direndi hatta acayip huysuzlandı. neden sonra bir şekilde uykuya daldı. rüya öğününü de aldı. gece bir ara ağlamalarıyla uyandım, baktım ilker otribebeyle burnunu temizliyor, her sabah burun temizliği yapılıyor, niye gece ihtiyaç duydu acaba oldum yattım, bir kalktım 4 olmuş. Arca 2 saatte bir uyanır, gece bile 3 saatte bir emer de, bu da garip!! öyle ağlama da yok, sadece yanına çağırıyor, emerken inanılmaz bir kaka yaptı, sırtına kadar! hmm herhalde rahatsızlığı buymuş dedim. tekrar kalktığımızda sabahtı ve Arca nezle olmuştu!!!! burnu feci akıyor, keyifli ama sürekli bir akıntı acayip rahatsız ediyor. ateş yoktu allahtan. doktoru aradım hemen. nezle için ilaç vermiyoruz ama tonimer ve nazal aspiratörle burnu temizleyin, günde 3-4 defa olabilir dedi. peki ateş çıkarsa? 37,8 i geçerse beni arayın!! Arca uyandıktan sonra hemen ölçtüm 38,2!!! hemen telefon, bizde fitil var , şurup var napalım? hmmm, arca 6300 gr mış tamam o halde şuruptan 1 ölçek verin, 37 civarında seyrederse her saat başı ölçün, 38 in üzerinde 20 dk da bir. akşam 6 gibi yine görüşelim. 37,2 ile 37,9 arasında bi doluı değer okudum. sonlara doğru 38 e yaklaşması canımı sıktı, doktorumuz 38 e çıkmadığı sürece takibe devam ve 10 da tekrar şurup verin, bu arada 38 in üzerine çıkarsa görüşelim dedi. sonra hep 37,5 - 38 arası seyretti, emdik, burnumuz temizlendi, şurubumuzu içtik, huysuzlandık ama uyuduk.

bu gece takipteyiz, keyfimiz yok...