İki buçuk

Bugün tam iki buçuk. İki buçuktan üç desek, yuvarlayıversek, acaba iki yaş sendromlarını da atlar mıyız?

Arca rekordan rekora koşuyor. Dün gece 23:36’da odasından çıktım. Önceki gece 23:00’ü geçmişti. Önceki gecenin günahı öğle uykusunun boynuna! Saat üç ile beş arası uyunan uyku uzun bir akşam eğlencesine ve uykuya dirence dönüştü haliyle.


İstemiyorum gece geç yatsın! Ben kendim yayayım kendime vakit ayırayım diye mi? Tamam biraz öyle ama çocuk dediğin 21:30 bilemedin 22:00’da yataktadır. Ben hafta sonları kesinlikle öğlen bire kadar uykuya sepetlemiş oluyorum Arca’yı. Uykusunun gelmesini beklersen, çok beklersin. Evet despotum! Ve rutinden şaşan Arca saçmalıyor. 22:00’yi kaçırdın mı, sebepsiz ağlamalara direnmelere, uyku öncesi ritüellerini uzatmaya, hiç bitmeyecekmiş gibi arızaya başlıyor. Süreç daha da uzuyor. Hepimiz yıpranıyoruz.

Her hafta birkaç defa karşılaşıyoruz bu durumla. Dün akşam misafiri vardı Arca’nın. Cansu. Nicedir görüşemiyorlardı, akşamüzeri kapının önünde epey arkadaşça zaman geçirmişler, akşam için sözleşmişler. Bu sebepten 22:30’a kadar ayakta kalmasına izin verecektik zaten.

Arca gündüz okulda "paylaşmama" konulu kriz çıkarmış, ağlayarak işini hallettirmeye çalışmış. Hatta Ümit ablayı uyarmışlar, her istediğini yapmayın, ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışıyor demişler. Hiç üstüme alınmadım. Son derece netim bu konuda, ağlar ağlar susar. Ama sanırım Ümit abla kıyamıyor, haklı olarak benim kadar sert yapamıyor. Bundan sonra da dikkat edeceğiz.

Neyse… paylaşmama konusu Cansu ile hemen hemen hiç açılmadı, bütün oyuncaklar birlikte ve paralel oynandı. (Gecenin sonlarına doğru arızadan hemen önce ufak bir çekişmenin dışında … ki o da saylanmaz!) Bize geldiklerinde hemen oyun odasına gittiler. Birkaç defa asayiş berkemal mi diye baktık gizliden, o kadar. Anlaşılmaz bir şekilde seviyor Cansu’yu. Cansu da onu.

Arca ile Cansu’nun arasında tam iki ay var. Cansu küçük olmasına rağmen daha önce konuştu, daha önce yürüdü. Ve dün itibari ile koptum. “NEDEN?” sorusuna başlamış bile. Eyvahlar olsun! Arca’nın şimdilik bitmek bilmez “NEREDE” ve “NE DEMEK”inden daha berbat bir soru bence.

Arca’nın (Balık burcu) sınırsız hayal gücüne karşılık Cansu (Boğa burcu) son derece gerçekçi!

Arca Kırmızı’nın (Cars’taki itfaiye karakteri) nasıl su püskürttüğünü anlatıyor Cansu’ya: “Bak böle fffşşşş diye su püskürtüyor buradan sana, baak.” Cansu “hani su ? yok öyle bişey” diyor. Arca ısrarla hayal gücünün derinlerinden tulumba ile su çekiyor, Kırmızı aracılığı ile Cansu’ya fışkırtıyor, Cansu görmediği şeye inanmayacağı konusunda net! Epey çekiştiler.

Demiştim ya 22:30’a kadar izin verecektik diye… Biraz geç bir saatmiş. Cansu gece ikiden önce yatmadığından onun için gece yeni başlıyordu ama Arca’nın ise pili çoktan bitmişti. Misafirler Arca’nın çığlıklarına daha fazla dayanamayarak kaçtılar, biz Arca ile 23:36’ya kadar debelendik. Sonunda uyudu.

Üç gün alışkanlık için yeterli diye duymuştum. Hazırlıklıyım bu gece 21:15 itibari ile ritüel başlıyor. Bu gece de 23:00’ü görürse, daha da eski rutinimize zor döneriz kanımca.

En güzel çocuk uyuyan çocuk der, evrenin tüm güçlerini yardıma çağırmak için mutlu bir uyuyan Arca fotoğrafı eklerim.


İki buçuk demiştim ya…

Bugün İlker Arca’yı doktora götürdü, aşısı yapıldı. Gayet keyifli bir gün geçirmişler. Benimle olsa kesin arıza yapardı, gıcık oluyorum! Neyse bu tamamen başka bir postun konusu…

Unutmadan, eskiden her doktor kontrolü sonrası yazarmışım, yine yazayım…
Yaş: İki buçuk…
Kilo : 14,9 kg
Boy: 96 cm

Şimdi doktor kontrolüne gitmiyorum bile : )