Mükemmel olmamanın hediyeleri

Aynaya iyice yaklaştım, başımı biraz eğdim ve röflelerimin dibinden ne kadar kumral saç çıktığını görmeye çalıştım. Umduğumdan hızlı uzuyor saçlarım. Kuaför koltuğundan nefret eden birisi için kötü bir özellik. Yine en az iki parmak uzamış. Henüz karşıdan bakıldığında fark edilecek kadar değil ama yazı bu kafayla atlatabileceğimi sanmıyorum. Tam gözümü aynadan ayırıyordum ki, onu gördüm. Beyaz tel. Tek bir tane. Mağrur ve dimdik saç derimden fırlamış. Başta muhterem olmak üzere, yaşıtlarımın saçları beyazlayalı çok oluyor. Ama bu ırsi bir şey annem de babam da o beyaz saç olayına çok geç girdiler. Annemin beyazları hala röfle gibi durur. Madam sarı kafa:) Bu sebepten henüz beklemiyordum, sürpriz oldu.

Kaybolmak ve bulmak üzerine

Bir ara doktor olmak istiyordum, kan tutan, küçük bir kesikte bayılan biri için ilginç bir seçim. Ama sanırım bizim yazlığın yakınındaki üniversite yaz kampına gelenlere duyduğum derin hayranlıktı buna sebep. Annem boğulma tehlikesi atlattığında tıp öğrencileri yardım etmişti. Allahım ne kadar önemliydiler gözümde. Bir de sanırım ablamın arkadaşlarından tıp okuyanları gözüme kestirmiştim. Hiç bilmiyorum. Tıp fakültesine girmek için fen lisesi okuyayım bari dedim. Allahtan o dönem doktorluğun bana uzak olduğunu fark ettim.

Paça

Sabahları umumiyetle metronun ikinci vagonuna denk gelirim, getiririm. Denk gelirim çünkü çoğu zaman yürüyen merdivenlerden koşar adım inip yetiştiğimde, kapılar kapanmadan hemen önce o vagon denk geliyor. Ayrıca denk de getiririm çünkü indiğimde Bornova’dan aktarma otobüsleri tarafına çıkan merdivenlere en yakın vagondur, ikinci vagon.

O vagonun benim gibi müdavimleri var. Mesela esmer, tombul, ergen oğlan. Gece bebe beşiği mi sallıyor bilinmez, sürekli uyur, arada silkinir uyanır, gözler küçücük bakınır tekrar dalar uykuya, Bornova’ya kadar da kıpırdamaz. Yani ayaktaysan onun dibinde konuşlanman faydasız, o uyur sen ayaktayken tamamlarsınız yolculuğu. 

Yaz düzeni

Arca’nın okulu erken başlamıştı, erken de bitti. Yani biz karne merasimlerini geçen hafta bitirdik. Fakat havaların ancak ısınmasından mıdır bilinmez biz daha yaz düzenine geçemedik. 

Yaz düzeni: Her gün balkon yıkamak ve akşam yemeklerini balkonda yemek. Evin halılarının süpürülüp kaldırılması, yazlığa giderken kullanılacak çantaların her daim ortalıkta bulundurulması, tüm mont, ceket, okul kıyafeti vs gibi önümüzdeki üç ay boyunca kullanılmayacak giyim eşyalarının göz önünden uzaklaştırılması gibi gibi…

Ufak ufak başlıyoruz. Öncelikle okulda giyilen her türlü giysi hurçlara tıkıldı, kalktı. Kışlık çoraplar, aynen… Montları, zaten epey olmuştu, gözüm görmüyordu. Dün akşam itibariyle de kışlık pijamalara veda ettik. Gözüm Arca’nın odasında. O odayı tamamen boşaltmak istiyorum! Sadeleştiremediğim bir o oda kalmıştı. Oynanmayan oyuncakları kaldırmak, o kamyonla vedalaşmak, pelüş oyuncakları toptan vakumlu torbalara hapsetmek istiyorum bırrrr…

Tüm ihtiyacımız biraz neşe

Bizi büyüten her ne ise, onun peşine düşmeliyiz. Boğazına çökmeli ve bizden aldığını geri vermesini sağlamalıyız. Masumiyet değil, saflık değil, başka bir şey bizden aldığı.

Bizi büyüten her ne ise, elimizden aldığı neşemiz. Bundan sebep hep kendimize döndüğümüzde onu arıyoruz. Neşemizi, coşkumuzu bıraktığımız ıssız köşeleri nafile bir çabayla kazıyoruz. Tırnaklarımızı paralasıya kazmak bize çocukluğumuzdaki neşeyi getirmiyor. Ve hiçbir şey, tam da o çocukluğumuzdaki kaygısız keyfi vermiyor artık.

Çünkü…

Bitmemiş “Dava”

Kafka’nın “Dava”sı için ölmeden önce yakılsın diye verdiği eserlerinden biri olduğu söylenir. Doğru bence. Zira romanda bir bitmemişlik hissi, bir edit edilmemişlik şekli mevcut. 

Dumur diyalog #159

Arca evden çıkar sokağa doğru seyreder.

İ: Nereye gidiyorsun Arca?

A: Dolaşıyorum biraz. Benim de yalnız kalmaya ihtiyacım var!

...................

Hayatı ekonomik özgürlük parantezine mahkum eden anlayışla yetişenler, yetiştirenler

Vah babam vah!

“Evimi satarım yine de kızlarımı okuturum”, diyen babam.

“Alacaksınız elinize ekmeğinizi, kocalarınızın önünde dimdik duracaksınız” diyen babam vah!

Vah anam vah!

„Beni üniversite okutmadılar, ama benim kızlarım okuyacak. Kocasının eline bakmayacak. Ekonomik özgürlüklerini ellerine alacak benim kızlarım“ diyen, dışarıda çalışmasa da hep üreten hep didinen anam vah!

Çocuklarımızı koşullu mu seviyoruz?

Arca’nın okulu Özgür Bolat’ın seminerini duyurduğunda İlker’e "mutlaka gitmeliyiz" dedim. Kendisini tanımıyordu ama ben kocamın bu adamdan hoşlanacağına emindim. Özgür Bolat, yazılarını takip ettiğim, bizimki gibi eğitime zerre önem verilmeyen bir ülkede bir şeyler yapmaya çalışan, bence değerli bir eğitimci. Hatta bizim kitap kulübünün ortaya çıkış öyküsünün tetikçisidir kendisi. Bir kitap kulübü kuracağını, bir yazısı aracılığı ile duyurduğunda, Özlem “hadi biz de” demişti, iyi ki demiş. Bak üç yıl bitti bile…

Neyse bizim konumuz seminer ve Özgür Bolat. Dediğim gibi ben bütün yazılarını okuduğum için seminerin birçok cümlesini kendisiyle birlikte mırıldandım. Fakat İlker için çok iyi oldu, ona oku desen, okumazdı ama şahane bir toparlama oldu seminer. Ve tam tahmin ettiğim gibi Özgür Bolat’ı da çok sevdi.

Yaz aylarında ne okuyayım?

Hava durumu her ne kadar aksini söylese de yaz kapımızda gençler:)
Yaz demek, tatil demek, keyif demek, püfür püfür balkonda, deniz kenarında, sohbet aralarında hafif, sürükleyici kitaplar okumak demek...

Geçen kitap kulübünde Funda yaz kitabı tavsiyesi sorunca, bir de üstüne blogu takip eden bir adaşım da benzer bir mail gönderince, onlara evvelden okuduğum kitaplar arasından bir liste çıkardım. İyi tamam da ben ne okuyacağım?

Huzur

Yağmurun sesine uyandık. Beni tek kişilik yatağa atmışlardı, battaniyeye rağmen üşümüşüm, girdim aralarına. Baba oğul yorganın altını ısıtmışlar. Gelişime uyandı cüce. Doğruldu. Zar zor açtığı gözleriyle pencereden dışarı baktı, yağmur. Iıh dedi, girdi koynuma. Ne kadar geçti bilmiyorum, fırtına, gök gürültüsüne ve yağmurun sesine karıştı, uyumuşuz yeniden.

Arca’nın okulu Cuma da tatil edilince bir günlük izin aldım. Teknenin bakımını yapmak isteyen muhtereme yoldaş olalım dedik, yazlığa yollandık. İlk gün bahardı, ikinci gün yaz. Hatta Arca'yı zor tuttuk, Ilıca sahilinde donla denize girecekti.

6 dakika: yüzüyordu

Not: 6 dakika yazıları sevgili macera kitabım Özlem'in kıymetli hediyesi 6 dakika oyun kartlarından çektiğim kelimelerden 6 dakika boyunca aklıma ne gelirse yazdığım yazılardır. Dolayısı ile tamamen hayal ürünüdür:)

"Ev pislik içinde yüzüyordu. Kalk bi temizlik yapalım dedim, kalk da at üzerinden miskinliği temizleyiverelim evi. Yok dedi şurdan şuraya kalkmam temizliği filan da hiç yapamam. Yav arkadaş nasıl bir insansın kokacağız dedim, oralı olmadı. İlk bulduğunla ev arkadaşı olursan olacağı bu. Allahtan yemeğe eli yatkın ama o kadarını ben de yapıyorum, bir el atıverse, vallahi temizliği bitirivereceğiz. Yok illa o koca kıçını koyacak o kanepeye sabahtan akşama evlilik programlarını izleyecek. Bundan öğrendim ben bağkur emeklisi istemezlermiş subay emeklisi ya da emekli sandığından emekliysen karılar varıyormuş sana. Yaa... Bağkurluysan illa soruyorlarmış evin damın var mı. Sonraki soru çoluk çocuk, hani mirasın ne kadar buna düşecek hesap ediyor haspa. Ay şiştim, kızım kalk kalk da bir makine tut şu evi yeminle koktuk, bizi bu programlara çıksak da almayacaklar!"

Tatlı su direnişçiliği

Muhteremin slim fit dönemlerine ait az yıpranmış gömleklerini yatağın altında bir poşetin içinde muhafaza ediyorduk. Slim fit dönemi çok uzun sürmediği için (:P) gerçekten de yepyeniydi hepsi. Ama biraz buruşmuş biraz da toz kokmuş. Yıkandı, ütülenecek. Fark ettim ki, bazılarını ilk defa ütülüyorum. Demek o kısa dönem evde ütüleri bana bırakmayan Ümit abla ile Nadire abla arasına bir zamana denk gelmiş.

Hey gidi zengin günlerimiz diyecek oldum İlker’e, bak şu gömleği ütülemek nasip olmamış bile. Şikayet etmiyorum, zira muhteremle birlikte ev işlerini iyi kotarıyoruz bence, hatta kendimizle gurur duyuyorum. Lakin yaşam tarzımızda ciddi bir sadeleşme yoluna girdiğimizi de fark ediyorum.

Bu fakirleşmemizden ziyade algı ve seçimlerle alakalı biraz da. 

Biraz da farkındalıklarımızın duruşumuza etkisi... 

Okusun da …

Geçenlerde Arca cücesinin babaannesi Salih Memecan’ın iki karikatür kitabını getirmiş, “Sizinkiler” serisinden. Bir süre kitaplıkta öylece durdu, sonra bir gün Cansu’nun doğum günü için Çeşme’ye giderken yanına almak istedi. Yolda okuyacakmış. Bak bu bir ilk. Kitap dergi karıştırmıştı ama bütün yol boyunca kahkahalarla bir kitap okuduğu olmamıştı. Ben gıcık oldum. Okumasına değil de, Salih Memecan’ın bir kitabını bu kadar sevmesine. Ama Arca’ya nasıl anlatılır, bu kitabı yazan adam yalakalık yapmak uğruna, insan hayatını hiçe saydı diye… Okusun da… ne okursa okusun diyemiyorum arkadaş, adama ziyadesiyle bileniyorum:/

Neyse ses etmedik, her takıntı gibi, bunun da tozlu raflarda yerini alacağını düşündüğümüzden üzerine varmadık. Ama Arca tutturdu illa devam kitaplarını istiyor. İlker’e bir kitap alacağım gün (allahım hayatımızdaki ilklere bir yenisi! Kıyamet kapımızda mı ne? İlker onun için kitap almamı istesin, olacak iş değil – fikrini değiştirmesin diye alelacele siparişi verdim zaten), Saftirik Greg’lerden de birkaç kitap ekledim listeye. Evet Sizinkiler’den vazgeçirmek için başka bir bağımlılık yaratmaya çalıştığımı inkar edecek değilim.

Ramazan Geldi Hoş Geldi

Ramazan yaklaştıkça herkesi bir yemek telaşı alıp götürüyor. İftarda ne yiyeceğim düşüncesi herkesi

ayrı düşündürüyor. Hazırlanacak yemeklerin hem pratik hem de lezzetli olması da oldukça önemli.

Tüm gün hiçbir şey yemeyip akşamında ağır yemekler yenmesi de sağlığa zarar veriyor. Bunun için

özel menüler çıkarıp, mutfak alışverişini de ona göre yapmak gerekiyor.

İftar menüsünde ne yapacağını düşünenler için Lezzet.com.tr birbirinden farklı ve sağlıklı tarifler

sunuyor. Başlangıçlar, ana menüler ve tatlılar da dâhil olmak üzere iftarda ne yapacağım

düşüncesinden kurtulacaksınız. Yapacağınız menüleri kabataslak da olsa belirleyerek mutfak

alışverişinizi de ona göre yapabilirsiniz.

İlk defa bu tarifleri deneyecekler için fotoğraflı anlatımların bulunması da yemek yapımını daha da

kolaylaştırıyor. Ayrıca listede yer alan tüm tariflerin denenmiş tarifler olduğunu görebiliyorsunuz.

İftara misafir davet ettiğinizde özel bir menü hazırlamak istiyorsanız ancak aklınıza hiçbir fikir

gelmiyorsa yine Lezzet’in yemek tarifleri sayfasından yardım alabilirsiniz. Kategoriler arasından iftar

yemeklerini seçiyorsunuz ve seçtiğiniz bu kategoriye ait tüm alt başlıklara hızlıca ulaşabiliyorsunuz.

Adım adım ilerlemek isterseniz çorbaları, pilavları, kebapları, türlü türlü tatlıları inceleyebilirsiniz.

Hem görünüşleri ile sofranıza renk katacak olan bu yemekler misafirlerinizin de oldukça keyif alacağı

bir iftar menüsü haline gelecek. Denediğiniz farklı yemekler ile her akşam farklı bir iftar yemeği

vermek zorunda kalabilirsiniz. Çünkü klasik anlayışın dışında farklı tatları bir araya getirerek deneyimli

kişilerce hazırlanan iftar yemekleri tarifleri ile ramazan ayında bile en özel sofraları siz

hazırlayacaksınız.

Kadayıf dolması, Kemalpaşa tatlısı, tarhana çorbası gibi klasik yemeklerin tariflerinin yanı sıra şalgam

dolması, Mardin güveci, şıhıl mahşı gibi oldukça değişik seçeneklerle de karşılaşabilirsiniz. Yemeklerin

isimleri sizleri korkutmasın, hepsi evde rahatlıkla yapabileceğiniz yemekler arasında yer alıyor.

Ramazan ayında enerjinizin düşmemesini sağlamak ve bir yandan da sağlıklı beslenmek için iftar ve

sahur öğünlerine oldukça dikkat etmeniz gerekiyor. Bunu sağlamanız için de Lezzet ustaları sizlere

özel hazırladığı tarifleri ile her an yanınızda oluyor ve deneyimleri ile sizlere yol gösteriyor.

Okuma Bayramı

Her şey Arca’nın okuma bayramında sunucu olarak belirlenmesi ile başladı.

Aslında çok şaşırmadık, ezberi kuvvetli, kelimeleri telaffuzu görece düzgün bir çocuktur bizim cüce. Doğdu beridir bu kadar kitap okunan, bu kadar kelimelerle haşır neşir olan bir çocuk için gerçekten şaşırtıcı bir karar değil.

Gel gör ki, bizim Arca yalnız olmayacaktı. Naz adında bir kız çocuğu ile birlikte sunacaklardı programı. Ezberlerden sorumlu devlet bakanı muhteremle ilk soru işaretimiz kıyafet oldu. Hatta öğretmenine sorduk, papyonlu gömlekli temiz düzgün bir kıyafet önerdi. Tabii bilmiyor Arca’nın özel yaşamındaki kıyafet tercihlerini.

Bizim oğlan kıçına eşofman altından gayrı bir alt giymez. Kot bile giymez, rahat değilmiş, gol atamıyormuş. Üst dersen artık dikişleri atan LCW gömleği var, ekoseli, onu giyerim diye tutturdu. Zira Arca’nın umursama alanı saçları, giyimi değil. Saçlarını nasıl yapacağına karar vermesi yeterli. Babası ile internetten saç modelleri araştırdılar, hatta kuaförle istişarelerde bulundular. Modelde karar kılındı.

Dağıldım, toparlanıp dönücem

Kelimenin tam anlamıyla dağıldığımı hissediyorum.

Hani nereden tutarsan tut elinde kalır ya öyle bir şey işte.

Üstelik derleyip toplayanım da çok ama neden böyle oluyor bilmiyorum.

Cesur Yanınızı Kucaklayın, Brene Brown

İncinebilirlik.

Hayatımda duyduğum en insani kelimelerden biri.

Yaralar alacağını bilmene rağmen kendini ortaya koyarak, duygusal risk alma cesaretini gösterebilmek.

Nisan mimozaları, mor salkımlar, park dutları, Mayıs gülleri

Sabah caddeye indiğim patika üzerine birkaç tane mimoza ağacı var. Daha bir hafta  öncesine kadar bunlar sapsarı, top top çiçekliydi. Bugün baktım hepsi dökmüş çiçeğini. Ama giderken dut ağaçlarına ve mayıs güllerine terk etmiş sahneyi. Bizim parkta dut ağaçları da var, dalları önce göğe yükseliyor sonra salkım söğüt gibi toprağa meylediyor. Her kış o dallar kupkuru ve baharla yeşillenip mayısla meyveleniyor. Biz de iki dal bitki gördüğümüze seviniyoruz avanaklar gibi. Mor salkımlar da bitti galiba, pek görmüyorum. Ama mayıs gülleri her yerde, yıkılıyor dallar. Lazım o dallar bize, Hıdrellez’e hazır olsunlar, dileklerimizi yazıp asacağız dallarına, tez olacak tüm isteklerimiz, inşallah… 

Dumur diyalog #158

Tabağına peynir koydum. Çeçil peynirinden iki parça gibi görünüyor ama bitişik birbirine ayırmayıverdim. Hemen pazarlığa başladı: "İki peynir koymuşsun, bir tane yiyecektim?"

Y: Onlar tek parça Arca bak bitişik.
İkna oldu gibi...