13 Şubat 2012 Pazartesi

İşte böyle tokat gibi iner yüzüne!

Gamze anne ve başlatılan kampanya ne kadar önemli bir konuda ne kadar eksik olduğumuzu gösterdi bize. İlik bankası, kök hücre bankası… Büyük resme bakınca ülkemizin bunlara ne kadar ihtiyacı var aslında, görmüş olduk. Umarım çabalar boşa gitmeyecek ve Gamze kardeşimiz de, onun gibi niceleri de kurtulacak.

Çalışmalara bizzat dahil olamadım ama kıyısından köşesinden yakalamaya çalıştım. Nasıl gönüllü çalışan arkadaşlarım var, o kadar mutluyum ki… O kadar umutluyum ki… İzmirli anneler mail grubu üyeleri gruplar halinde gittiler, detayları öğreniyorum. Dün akşam Nazlı aradı, Gamze ile ilgili en sağlıklı nereden bilgi alabileceklerini öğrendi, çalışanlarıyla birlikte gidecekler. Anneleri kanser atlattı, en iyi onlar biliyor ne kadar zor bir süreç olduğunu…

Ağladım, içim çıktı, kayıtsız kalmak imkansız, duygusuz olmak imkansız. Bütün hafta sonu Arca’ya her bakışımda için Atakan diye sızladı. Bir silkinip sakin kafayla düşününce o kadar çok kızdım ki kendime. Bu yaşıma kadar hiç kan vermemiş olduğumu fark ettim. Üstelik sezeryandan başka öyle aman aman bir operasyon geçirmişliğim, hastalık vs… hiç yok (çok şükür!)

Evlenmeden önce büyük bir fabrikada çalışıyordum, ayın belli dönemleri gruplar halinde kan vermeye giderdi ağabeylerimiz, ben hiç gidemedim. Zira o yıllar 45 kiloydum, annem kan verecek olsam bacaklarımı kırardı garanti. Şimdi besiliyim, doğurdum, bir güzel yenilendim, eh emzirme filan da yok. Ne halt etmeye hiç kan vermedim? Hadi kan grubum Gamze’ye uymuyor, ama elbet birilerine uyar, uyacak!

Uyacak biliyorum. Bu sebepten antibiyotiğimin bitmesini müteakip Ege Üniversitesindeyim. Burnumun dibi 5 dakikalık iş...

İnanıyorum Gamze Atakan'ın büyüdüğünü görecek ve daha niceleri...

İnanılmaz bir organizasyon örneği gösteren Nurturia canlarına, toplanıp gruplar halinde kan vermeye giden İzmirli anneler mail grubu üyelerine... anlatacak kelime bulamıyorum...

Detaylar ve daha fazla bilgi için lütfen bir TIK...

4 yorum:

Cebimdeki renkler dedi ki...

Böylesi bir örgütlenmeyi ben de beklemiyordum itiraf edeyim ama mutlulukla ve gözyaşları içinde takip etmeye çalışıyorum ne aşamada, neler oluyor... Ve Nil' e de yazdım sabah içim çok rahat bu konuda. Bence de Gamze kesinlikle görecek Atakan' ın büyüdüğünü... Bir şekilde eminim işte..

nil dedi ki...

Yeliz'im,aynı yerden bakmışız. ben de kendime kızdım, onca zamandır bildiğimiz bir konu ama yakınımızda olunca duyarlı olmak istedik. Gamze kurtulacak evet Renk'in dediği gibi, ama Gamze sembol de oldu, onca ihtiyacı olan da bunca donörden faydalanacaktır inşallah.

Özge dedi ki...

herkesin içinde aynı his var sanırım.. bekle gelicem gamze diyorum her okuduğumda..
gripten kafamı kaldırır kaldırmaz çapadayım.. tek başıma da değil büütün sülale..

ve kan verdikten sonra gamze ile ilgili bütün gruplardan çıkıcam.. günlerdir kendimde değilim çocukların yüzüne baktıkça suçlu hissediyorum.. hele ki gülüp konuşursam unutup..:(
cocuklarımı etkiliyor yeliz.. çok fena olduk bütün anneler..:(
eminim bana kızanlar olacaktır ama ben takip edecek gücü kendimde bulamıyorum artık..

Evrim dedi ki...

Yeliz,

Ben sistemik rahatsızlığım (ülseratif kolit) nedeni ile kan veremiyorum. Ne akla hizmetse ilik veremeyeceğimi hiç düşünmemiştim şimdiye kadar. Aslında basit bir akıl yürütmeyle ulaşılabilecek sonuçken düşünmemiştim işte. Yurt dışından nasıl bağış yapabileceğimi araştırırken öğrendim. Zaten alt üst olmuştum bir de üstüne işe yaramazlık duygudu eklendi :(