Magandalık sana mı kaldı kadın!

Yağmurun şehri esir aldığı o gün, sabahın beşinde İstanbul’a gitmek için yola çıktım. Bu aralar taksi kullanmıyorum, otoparka bırakmak daha ucuza mal oluyor.

Neyse… Gece gök yere inmiş, sokaklar Venedik’ten hallice… Arka sokaklardan kestirmeden gidiyorum. Zira velet sabahın köründe naz yapmaya karar vermişti. Önümde tıngır mıngır bir beyaz Şahin. Ne sinyali belli olur, ne freni. Sollayayım şunu dedim. Hiç huyum değildir, tin tin takılırım önümdekine, şeytan dürttü kanımca. Magandalık şeytanı. Gaza bastım, tam yanından geçerken bir su birikintisine – su birikintisi pek mütevazi bir tanım oldu, Tahtalı barajından hallice demeli – girdim, bütün su beyaz Şahin’in üzerine…

O kadar sinirlendi ki korna sesi karşıki dağlardan duyuldu.

Bir tırsansın. Ulen bunlar yalnız gezmez, üstelik otobana çıkan varoşumsu bir semttesin, yollar boş. Gaza bassa önünü kesse… Sen tek başına bir kadınsın. Magandalık sana mı kaldı kadın!

İçimden diyorum ki yetişemez… Hay dilimi eşşek arıları soksun, arkamda uzunlarını yakmış bir araba belirdi. Seçemiyorum da, ama beyaz olduğuna eminim. Sağa da çekemiyorum, geçiversin yanımdan diyeceğim.

Sellektör yakıyor. Ben kilitlerimi kontrol ediyorum. Karanlık, in cin top oynuyor, gelin kurtarın desem, maçı bırakıp bana mı koşacaklar? Mümkün değil!

Derken gözüme sağda karakol ilişti. Çeksem kenara, basar giderler mi, korkarlar mı? Karakol dediğin tekin yer de değil ki kardeşim,geçenlerde dayak yiyen kadın geliyor aklıma, hani bir de kadın suçlu çıktı.

Hay elim ayağım tutulaydı da o sollamayı yapmasaydım. Yav kadın sen bir kadın şoförsün, zaten geç kalmışsın, ne halt yemeye elin kırolarını solluyorsun. Bak önüne az sabret sonra geç değil mi? Yok, ne geldiyse başıma hep tezcanlılığımdan!

Ben böyle kendi kendime konuşurken otobana çıkıvermişim. Hah dedim, işte şimdi mıçtın. Bırak insanı araç bile yok yolda, kıracak şimdi önüne, göreceksin ebeni, birlikte hayatının film şeridini hazırlayacaksınız.

Arkamdaki korna çala çala – ve muhtemelen küfürün allahını basarak – geçti gitti yanımdan. Gözümü kapatmışım, kalbim pır pır… Gözümü açtığımda önümde giden aracı gördüm nihayet.

Bir beyaz Tipo gördüğüme hiç bu kadar sevinmemiştim!