Tatil

Ofis Christmas'ı yeni yıla bağlamış, cillop gibi tatilim var. Sanırım bu şekilde işyeri tatilleri, Avrupa'da oldukça yaygın. Bense iki gün Noel tatili yapacağız derken bir hafta tatili Meksika dalgasıyla karşıladım.



Arca'lar da iki hafta tatilmiş. Arkadaş bunlar burada okula mı gidiyor layloma mı belli değil. Sabah 08:30'da okul başlıyor, akşam üzeri 15:00 gibi bitiyor. Çarşambaları yarım gün. Arca'nın geldiğinin haftasına bir hafta tatil yaptılar. Daha en az iki defa birer haftalık tatil var. Ne ara, ne öğreniyorlar, hiç bilmiyorum. Ödev çok az, olan derslerin de bir kısmı spor bir kısmı yüzme. Ya bir de çok pis tongaya düşmüşüm din dersi var. Yani dinine göre ama biz din dersi almasını istemiyorduk ki... Kültürü, geleneği bize uymayan bir memleketten gelme imam bunlara resim filan çizdiriyor, Arca daha Flamanca anlamadığı için derste dönenleri pek anlamıyor. Din dersi almasını istemeyen aileler, çocuklarının genel kültür gibi bir derse girmeleri için forma yazdırıyorlarmış. Biz de öyle yapacağız. Bunu da Arca'nın özel Flamanca öğretmeninden öğrendim. Çok hoş bir genç hanım. Katrien'i bulmak hem çok kolay oldu hem de zor. Yani gökte ararken yerde bulduk misali...

Brüksel, ağırlıklı Fransızca konuşulan, aynı zamanda Flamanların yaşamak için hiç tercih etmedikleri bir bölge. Bizim ofisten biliyorum. Flamanlar Gent'ten hatta Brugge'den işe geliyor ama Brüksel'de yaşamıyor. Dolayısı ile Flamanca özel ders ararken çok zorlandık. Facebook'u da aklıma Yunanlı arkadaş soktu, eşi Greek Mamas diye bir gruptan çocuklar için çok yardım almış zamanında.

Facebook'tan bizim gibi Türk aileler yardımcı oldu ama aksi gibi anlaştığımız öğretmene adres çok uzak geldi, ders iptal oldu.  Neyse bizim öğretmen işi yatınca, yavrusunu sakınan dişi aslan modunda yine sağ sola saldırmaya başladım, yok bulamıyorum. Arca da kursa gitmek istemiyor. Bir öğlen yemekte Türk arkadaşlara dert yanarken biri dedi ki, Flamanca ders veren arkadaşım var, akşamına Katrien'in numarası elimdeydi. Hey gözünü sevdiğim Allahım nasıl da yardım ediyorsun inanılır gibi değil!

Son bir buçuk aydır Katrien haftada iki defa Arca ile birkaç saat Flamanca çalışıyor. Şanslıyız çünkü, branşı İngilizce olmasına rağmen kendi okulundaki OKAN sınıflarında Flamanca dersi veriyormuş. OKAN sınıfları, Belçika'ya ilk defa gelmiş çocuklara (ortaokul lise yaşlarında) bir yıl sadece dil dersi verdikleri sınıflar. Bir yılın sonunda normal müfredata devam ediyorlarmış. Katrien için Arca yaşında bir çocuğa ders vermek yeni bir deneyim (ona göre kolay bile denebilir). Öğrencileri genelde Afganistan, Suriye gibi çok zor zamanlar yaşayan memleketlerden gelmiş hatta on beş yaşına kadar hiç okula gitmemiş çocuklar. Okul disiplini görmemiş, mülteci merkezlerinde kalan gençler aslında. Arca bir an evvel dil öğrenmeye hevesli, 9 yaşında, beyni görece boş bir velet. Bana Arca ile uğraşmak zor geliyor ama Katrien'in öğrencilerini düşününce... Allah yardımcıları olsun.

Arca'lar dönem karnesi aldılar. Öğretmeni istersek birebir görüşebileceğimizi söylemişti, derhal okula damladık. Çocuklar Arca ile dillerini konuşmadığı için dalga geçmişler. Arca da çatpat Flamancasıyla şikayet etmiş. Biz şok! Neden? Çünkü Arca okuldan hep mutlu geliyor, okulun iyi geçtiğini söylüyor, arkadaşlarıyla pek konuşmasa da birlikte futbol oynadıklarını anlatıyor yani biri bize sorsa, Arca okulda iyi idare ediyor diyebiliriz ama öyle değilmiş.

Geçen cumartesi karnesini Katrien ile değerlendirdik. "Bize hiç anlatmadı" dedim, "hiç! meğer zor zamanlar geçiriyormuş." Kendisi de 7-16 yaş arası ailesi ile İsviçre'den Çin'e kadar pek çok ülkede expatlığı deneyimlemiş olduğu için teşhisi koydu: "Zaten zorlandığınız için bir de kendi dertleriyle sizi sıkmak istememiştir, sizi hayalkırıklığına uğratacağından korkuyordur. Ben de aileme sorunlarımı anlatmazdım."

Allah seni inandırsın bir taş geldi böğrüme oturuverdi. Ah be çocuk oldu mu şimdi?

İşin zor tarafı, biz de bilmediğimiz için yardımcı olamıyoruz. Neyse ki İlker'in oturma izni çıktı da artık dil kursuna yazılabilecek. Arca'nın okulu ile benden daha ilgili olduğu için Flamanca öğrenmeye karar verdi. Okulda tüm öğretmenler, müdür herkes İngilizce konuşuyor ama (gözünü sevdiğim Flamanları) mecbur da değiller hani, dillerini öğrenmeni beklerler. Her gün gidebileceği yoğun kursları araştırıyoruz bugünlerde. Ben de önümüzdeki dönem Fransızca kursuna yazıldım. Heves var ama umut pek yok. Fransızca ne ya! Hiç tarzım değil. Şöyle orta seviye derdimi anlatacak kadar konuşup anlayabileyim yeter. Öyle işte yeni mücadeleler bizi bekler :)

Arca'ya dönecek olursak, şimdilik ilişmiyoruz, yeni yıl heyecanı, sonra babaannenin sürpriz yapıp gelecek olması... Biraz bıraktık ama en yakın zamanda karne üzerinde uzun uzun konuşup yaralara dokunacağız. Bakalım Katrien'in dediği gibi bizi hayalkırıklığına uğratmamak için içine mi atıyor yoksa harbiden de sallamıyor mu?

Gent'ten bir selfie :) Tatil gezmeleri ile ilgili ayrıntılı yazılar, çok yakında bu sayfalarda, internet sağlayıcınızdan ısrarla isteyiniz...