22 Aralık 2021 Çarşamba

Bugün saydırma günü

 Bok gibi soğuk bir günden, çatır çutur buzlu bir günden merhaba!

Çok sıkıcı bir gün çünkü içimden bir şey yapmak gelmiyor. Çalışarak oyalandım sonra öğle tatilinde ofise gittim, arkadaşımın ev anahtarını almaya, Japonlardan başka ofiste hiç kimse yoktu. 

Şüpheli beyaz araç bir ara bir yerlere gitti, sonra yine geldi aynı yerde. İşte o kadar boşum daha doğrusu içimden bir şey yapmak gelmiyor ki sokağı gözlüyorum. O araç yüzünden İlkeri almaya havaalanına gideceğim zaman eğer İdiller henüz gelmemiş olurlarsa, Arca'ya benimle gelmesini söyledim. 

Yazdığım felaket senaryoları ile dalga geçti. Babasının oğlu.

Ve bu sanırım panik ataklarımı tetikledi. Deniz'in önerdiği terapistleri araştırdım o gazla. Birini bulmam lazım.

Günleri sayıyorum.

Bugün ofise gittim.

Yarın arkadaşın kedisine bakmaya gideceğiz.20 dakikalık mesafeye araba kullanmak park yeri aramak gibi külfetlerden nefret ediyorum ama gün içinde gitmem lazım zira bu akşamı kaçırdık hayvan aç susuz kalacak. Arca lazım bana çünkü kedilere dokunamıyorum sadece suyunu yemeğini verebilirim. İçimden ha boyna İlkere saydırıyorum. Eminim arkadaşım da benim gibi bir tırsık yerine hayvansever İlkere kediyi teslim etmeyi tercih ederdi. 

Burada bir defa daha İlker'e saydırabiliriz bence hem de koro halinde.

Cuma günü Arca'nın karnesini almaya gideceğiz. sonra alışveriş yapmamız lazım malum Noel arifesi sonrası hafta sonu her yer kapalı. Burada da İlkere saydırıyorum. Çünkü market alışverişini sevmiyorum.

Cumartesi muhtemelen bütün gün yayacağız, belki Noel pazarına gidip sosis yer, sıcak şarap içeriz. Yani tabii ki ben içerim ama Arca o kadar büyük gösteriyor ki geçen gidişimizde ona da teklif ettiler. Yine lavantalı sabunlardan alırım.

Cumartesiyi pazara bağlayan gece 02:00 gibi gelecek İlker. Burada da İlkere saydırıyorum. Gelecek de karantinaya girecek de... Benim tatilin büyük kısmını böyle geçireceğiz. Ay neyse ya, bugün günümün büyük kısmını gelişini ertelemesi için kapris yapmadığıma pişman olarak geçirdim. 

Yarın yeni gün. Son iş günü.

Mail falan geldiği de yok herkes dükkanı kapatmış, ben de bir şarap açayım. Panik ataklarımı gevşeteceğim diye her akşam iki kadeh şarap derken alkolik olacağım ya! Ben bir terapist bulayım böyle olmayacak. Hem zaten şarap çözüm değil ki , panik misafirliğe en çok araba kullanırken geliyor, araba süreceksem tek damla koymam ağzıma. Ne anladım ben o işten.

Neyse ya hadi ben gittim. 

Bugün çarşamba (saydrıma günü) - yarın kedi - cuma karne - cumartesi noel - pazar İlker... 

Hazır İlker demişken bir daha saydırıvereyim.

4 yorum:

okuyanguzel dedi ki...

Ben saydıramıyorum ya İlker'e :)

yeliz dedi ki...

Sonra bir de telefonda saydırdım ay hala içim soğumadı ama ilker işte napalım :)))

Evde Yazar dedi ki...

Bende de bu aralar konsantrasyon bozukluğu, mutsuzluk...
Geçecek biliyorum, ama işte çabuk geçse diyoruz...
Sevgiyle,

yeliz dedi ki...

Her şeyin geçici olduğunu bilmek biraz rahatlatıyor