Bir hafta sonu evde cüce oyalama klasiği : Mutfak

Dün Arca ile akşamlar yapacak bir halt bulamıyorum diye mızmızlanıyordum ya, aslında bakma abartıyorum, cidden abartıyorum.

SPK'yı sevmem, okuduğum tek kitabı "Anne İş'te" ve Arca üç aylıkken filan okumuştum, işe döneceğim ya akademik olarak kendimi eğitmeye çalışıyordum, başka da alternatifim yoktu. Bir elimle süt sağarken diğer elimde bu kitabı tuttuğumu ve çok etkilendiğimi hatırlıyorum. Deneyimsizlik işte...

O kitapta tüylerimi diken diken eden pek çok saçmalığın yanında hoş bir öykü de vardı. Gerçek midir bilmem, ben inanmayı tercih ediyorum, daha doğrusu "acaba çocuğuma yeterince zaman ayıramıyor muyum" diye telaşlandığım zamanlarda aklıma öyküyü getiriyorum ve vicdanımı rahatlatıyorum diyelim : )
O küçük öyküde der ki, anne çalışıyor ve çok yoğun çalışıyor, kızını günde sadece on beş dakika görebilme şansı var. Her gün o on beş dakika birlikte (ama sadece ikisi birlikte başka kimseyle değil) bir şey yapıyorlar. Hatırladığım kadarıyla bir bez bebek idi. Birlikte bir bebek yapıyorlar. Her gün bebek üzerinde konuşuyorlar, düşünüyorlar, belki bir gün sadece saçını yapıyorlar, belki bir gün hiç bir şey yapmayıp sadece üzerinde düşünüyorlar. Ama sadece birlikte, başbaşa başka hiçbir şey olmadan etrafta. Yıllar sonra kız büyüdüğünde, annesiyle geçirdiği o günde on beş dakikalık mükemmel zamanları sevgiyle hatırlıyor... Böyle bir şeylerdi işte. Kitap içinde güzel çocuk resimleri sebebi ile Arca tarafından sahiplenildiğinden tekrar dönüp bakamadım, bunlar aklımda kalanlar.

Hmm belki de Arca ile yapacak bir şey bulmalı akşamları : ) Neyse ne diyecektim? Yani hafta içi çok fazla ortak yönümüz yok, pek birlikte takılamıyoruz, hadi oynayalım dediğimde bile "sen kızsın seninle oynamam" türünde öküzlüklerle anasını dışlayan evladımla hafta sonu bir sorunumuz yok.

Birlikte mutlaka dışarı çıkıyoruz. Havada karada çıkarım vallaha, açık hava çocuğa evde yapacak bir şey bulamadığımdan değil yani :)

Ev fena cidden fena... Ama kolayı var, vaktin varsa bir de benim kadar titiz düzenli filan değilsen... sokacaksın mutfağa abicim! "mutfak" en bir mükemmel oyun alanı.

Bu hafta sonu yine mutfaktaydık. Boş durmadık tabii ki... mozaik pasta.

Pek çok paketli gıda var tarifte evet iğrenç bir anneyim, bisküvileri Cenk gibi kendim pişirmeliydim lakin Cenk insan değil kanımca:) Kır arkadaşım iki paket bisküvi tamam, niye uğraşıyorsun:) Yapmaya üşenseniz bile Café Fernando'nun tarifine mutlaka tıklayın, gözünüz bayram etsin:) Arca google görsellerden bakarken bunu istedi, kafaladım daha pratiğini yaptık.
Süper düper pratik, bir o kadar da lezzetli mozaik pasta tarifi buradan, buyrunuz tık

Malzemeler:
2 Paket Pötibör (vallahi bilmiyorum yazılışını katiyen ahkam kesemem)
125 Gr. Margarin (Yarım Paket) - Ben tabii ki tereyağı kullandım!
1 Su Bardağı Süt
4 Yemek Kaşığı Kakao
150 gr. bitter çikolata – küvertür olursa süper olur

Yapılışı:
1. Teflon bir tencere yada sosluk içinde margarini eritin, sütü ve kakaoyu ekleyerek karıştırarak kaynatın.
2. Kaynayan süte ince ince kırdığınız yada kıydığınız çikolataları ekleyin ve ocaktan alın.
3. Çikolatalar yumuşayınca biraz daha karıştırarak ılınmaya bırakın. Ara sıra karıştırarak çikolatanın hafiften yoğunlaşmasını sağlayın.
4. Geniş bir karıştırma kabına bisküvileri kırın ve çikolatalı sosu bisküvilerin üzerine dökün. Tüm sosu bisküvi ile karıştırın.
5. Varsa kalıbınıza yoksa mutfak tezgahınıza streç filmi serin ve bisküvili karışımınızı setreçin üzerine dökün.
6. Sonrasında pastanın üzerinde folyo ile kaplayarak derin dondurunuza yerleştirin.
7. 1-2 saat dinkendirdikten sonra çıkarın ve dilimleyerek servis yapın.

Not : Tek paket bisküvi varmış evde, tarifi yarım ölçü olarak yaptık