Büyüdü. Arkadaş edinmeye de başladı, hatta bu cumartesi “çok az arkadaşım var, yeni arkadaş edinmek istiyorum” dedi. Allahtan başka bir şey isteseymişim: )
İkinci dileğim hiç gerçekleşmeyecek kanımca. Her parka gidişimizde elime alıyorum kitabı, iki sayfa okumadan geri getiriyorum. Zira Arca’nın park halleri kadar ilgi çekici bir kitapla tanışmadım henüz.
Küçük dersin, çocuk dersin, şerefsizim parkta arkadaş edinmenin kitabını yazıyor, sanatını konuşturuyor.
Stratejisi basit temeller üzerine kurulu aslında.
Yanında mutlaka oyuncak götür, oyuncağı tanışma vesilesi haline getir. Avını (pardon potansiyel arkadaşını) parka kendin gibi yalnız gelmiş çocuklardan seç. Yalnız çocuk yoksa grupların yakalamaca oyunlarına kenardan sen de katıl. Birlikte koşmaya başla, bir eksik bir fazla, grup yadırgamayacaktır seni, aralarına katarlar, hiç dert etme. Bir bakmışın seni ebe yapıvermişler.
Senden büyükler seninle muhatap olmayabilir, yılma! Baktın kimseyi bulamıyorsun, küçüklere dadan. Küçükler kolay lokma. Doğuştan bayılırlar oyuncak arabalı ağabeylere. Eh bir de kaydırakta “önce sen kay” şeklinde sahiplenici, koruyucu bir üslup benimsedin miydi, tamam, bırak o koşsun peşinden.
İşte böyle…
Yakında Arca ile “parkta nasıl arkadaş edinilir?” konulu atölye çalışmaları organize edeceğiz, bebesini kapan gelsin bacım. Kursu bitirip arkadaş edinemeyenin parası iade ki mümkün değil en azından Arca ile arkadaş olurlar:)
8 yorum:
kendinden küçüklerle oynuyorsa arkadaş edinmesi kolay, çünkü ufaklıklar abilere bayılıyor. benimki asla kendinden küçükle, kızlarla oynamazdı. hep abi isteyince de arkadaş bulmak zor oluyor. 8 yaşına geldi hala bekliyor ki biz ona arkadaş bulalım. aahhh ahh benim oğlan küçükken arca'dan alaydık bu dersleri iyi oalcaktı.
:))) Arca adamimsin
harika :) oğlumda resimleri görünce anne farkımı bulmaya çalışıyoruz dedi :)
Park da çok güzelmiş bu arada..
Bu park Ahmet Piriştina Parkı mı? Annemler orada oturuyorlar. Ziyaretlerine gittiğim bir pazar günü; içime doğumuş gibi Yeliz'le Arca da bu parka geliyordur diye etrafıma bakınmadım desem yalan olur. İçe doğma işte... Arca tam gözlem yapılacak çocuk. Belki bir gün bana da denk gelir :) Pelin
Bizimki de napsın hep küçüklere kalıyor garibim:) ama seninkine bayılırdı kesin
Pelin evet evet :) biz başka programımız yoksa cmt leri orada oluyoruz inşallah görüşebiliriz:)
Yeliz; yazılarını o kadar çok beğeniyorum ki... İçimizden biri gibisin, makine mühendisi olan meslektaşın eşim, pek bloglarla, kitaplarla ilgilenmez, çocuğumuz da henüz yok. Ben senin blogunu açıp, bazen yazdıklarına kahkalarla gülüp, neşemi bulduğumda : ''Ne okuyor acaba?'' diye bana bakıp düşünür. Düşünsün dursun o :) Bir gün tanışabilmek dileyiyle... Pelin
Yorum Gönder