Blog anketi – cevaplamayanı yakarım!

Siz benim burada bacım, ablacım muhabbetleri yaptığıma bakmayın, yazdıklarımı okuyan kocamdan başka bir erkek var. Yani en azından benim bildiğim kadarıyla bir adet: ) Hayır takipçi cinsiyetlerini araştırmışlığım yok, söz konusu şahıs ara sıra yorum yazar, oradan bilirim.

Erkeklerin açık sözlülüğünü çok seviyorum.

Fakültedeki sınıfımda tek kız bendim. Bu tekillik, sahte yoklama imzası attırdığımda başıma çok dert açmıştı, zira zekasını asla küçümsemediğim bir hocam, “hep bir yeliz imzası var yoklamalarda ama ben sınıfta hiç kız görmüyorum” diyerek beni devamsızlıktan bırakmıştı. “SENİN GÖZÜN SINIFTA KIZ MI ARIYOR TERBİYESİZ!!” diye üste çıkma zırvalıklarım nafile bir çabadan öteye geçmemiş, kös kös yaz okuluna gitmiştim.

Allahım çok konuşuyorum, bir sus diyenim yok!


Neyse demem o ki dört sene boyunca sınıf arkadaşlarım hep erkek çocukları oldu. Açık sözlüdürler, bazen acımasızdırlar ama ne düşünüyorlarsa dan diye söylerler. O dört yıl boyunca öğrendiğim en önemli şeylerden buydu. Bir de sınıfta tek kızsan devamsızlık yapmamak gerektiği:/

Çölyak rumuzlu erkek takipçim de böyledir. Olumsuz da olsa düşüncesi, kendisine saklamaz. Bugün bloga reklam almamı eleştiren bir yorum bıraktı. Allah biliyor ya, benim de üzerinde düşündüğüm bir konuydu, derhal cevap verdim kendisine.

Evet, haklıydı, insanların hoşlarına gitmeyebilirdi, zira burası bir ticari medya değil, kişisel bir blogdu. Ben de takip etmekte olduğum blogların reklam alması konusunda kendi düşüncelerimi yoklamış, bir nevi empati kurmuştum. Sonuç olarak haftalarca yazmayıp sırf reklam yayınlamaya bloga girenleri ayrı bir kefeye koyarak geri kalan çoğunluğun samimiyetinden şüphe etmediğim, benim gibi kimi zaman günde birkaç yazı yazan birinin ara sıra araya reklam sıkıştırmasının kimseye samimiyetsiz gelmeyeceği kanaatiyle reklam almaya karar verdiğimi anlattım.

Ve ayrıca utanmadan ekledim; “Bir de arkadaşım benim de kendimce masraflarım var. Kitaptı, yemekti içmekti, gezmekti allah seni inandırsın maaş yetmiyor be çölyak:)Takipçiler olarak aranızda para toplayıverin be kardeşim elinize mi yapışır:)

Şaka bir yana, samimiyetle düşünceni açıkladığın için çok teşekkür ederim. Bu reklam işinin bokunu çıkarmamaya çalışacağım, parasızlığın gözü kör olsun!

saygılar, selamlar:)”

Helalleştik kendisiyle...

Bu yazışma vesilesiyle nicedir aklımda olan bazı soruları bir anket haline getirip okuyanlara sormaya karar verdim.

Soru 1: Şimdi ben çok yazıyorum. Ömrü hayatımda yazmakla ilgili bir ilhamsızlığım, bir konu bulamazlığım olmadı. Zaten yazmaya başladım mı duramıyorum. Okuma hızı benim yazma hızıma yetişemeyen okurlar var. Az mı yazayım diye sormayacağım tabii ki bana ne kardeşim oturun okuyun!

Sadece yazıları biraz daha kategorize ederek mi yazmalı? Elvan bana bir konuşmamızda, belli başlı konuları belli günlerde yaz demişti.

Mesela;

Pazartesi Dumur diyalog günü olsun. Ya da Salı günleri yemek içmekle ilgili (bak utanıyorum tarif demiyorum) yaz. Ya da mesela Çarşamba günleri bilelim ki kitaplar hakkında yazacaksın.

Soru şu;

Yazıların belli bir programı olsun mu? Bilmek mi güzel sürpriz mi güzel?

Soru 2: Kadın kısmı evinin dekorasyonunu senede birkaç defa değiştirir, ben bloga el atıyorum sıkıldıkça. Tepesi atıp da saç rengini değiştiren kadınlar gibiyim. Kökten değiştirsem mi n’apsam?

Soru 3: Şekil şemal itibariyle blogla ilgili söyleyecek bir şey var mı? Hani atıyorum, resimleri şöyle yap, yok efendim yazı karakteri şöyle olsun, şablonun böyle olsun… gibi…

Soru 4: Hazır başlamışken yazmamı istediğiniz bir konu varsa itinayla lügat parçalarım, hiç öyle ay ne yazacağım filan demem. Misal geçenlerde Pinterest kullanımı konusunda yazmamı talep eden bir arkadaşım oldu, yazmam mı canım ciğerim dedim. Bir başkası moda hakkında yaz dedi, tabii ki eğlencesine yoksa ben modadan ne anlarım : )

SORU 5: Son bu son : ) Serbest atış alanı abicim, her türlü eleştiriyi soru 5 kapsamında sallayabilirsiniz.

İştirak edeceklere şimdiden değerli katkıları için teşekkür eder, gözlerinden öperim.