MİM : Hayatımda gizli saklı kalmış gerçekleri açıklıyorum!

Ev ödevimizi unutmayalım, Hypo mimlemiş, atlamayalım : )

Göz kırpamam! Yüzümün aldığı şekil o kadar komik olur ki bırak çaktırmayı puhahahah diye gülersin. Çocukken katil kim diye bir oyun vardı katiyen oynayamazdım. Göz kırpmaya çalışırken maymun gibi bir şey oluyorum. Ağzım burnum oynuyor, gözümden başka yüzümdeki bütün mimikler oynuyor.


Sakarım, hem de öyle böyle değil. Vaktiyle epey anlatmıştım sakarlığımı. Artık Arca ile katiyen itişmeli tepişmeli oyunlar oynamıyorum. En son leylek leylek havada oynayalım dedik, kafasını yere patlattım çocuğun, şişti.

Yere düşen bir yiyeceği üfleyip yerim. Arcayı da bu konuda eğitmeyi düşünüyorum, nimet yav atılır mı: )

Haftada bir gün mutlaka bir saatliğine Foruma kaçarım, hiçbir şey yapmasam da D&R’da takılırım.

İndirimsiz sezon alışverişleri mideme oturur, en azından ilk indirim olmalı, hani 25% likle başlayan. Bu sebepten Arca hala kolları kısa gelen kazaklar giyiyor. Ne zaman indirim gelecek hey?

Satranç oynamayı bilmiyorum. Hayır tabii ki herkes bilecek diye bir şey yok ama ben öğrenmeye kasıp kafası basmayanlardanım. O kadar düşünecek vaktin varsa bir buluş filan yap değil mi? Yok ben tezcanlıyım, oyunun doğası bana ters. Ne alaka satranç, değil mi? Kel alaka değil! Okulda Arca için ek satranç derslerine girsin demiş kurum sahibi, bir şey de diyemiyorum ama istemiyorum. Çünkü bir yerden duyduğuma göre satranç denen nane, evde de pekiştirilmeliymiş. Ben tın tınım! İlker “yok canım Arca ile oynayacak kadar bilirsin” dedi. Gerçek şu ki o kadar bile bilmiyorum.

Hayatım boyunca hep yazdım. Günlük tuttum, mektup yazdım, teknik makale yazdım, kompozisyon yarışmalarına katıldım, ödülüm bile var yav! baktım yazacak bir yer kalmamış blog yazmaya başladım. Blogumu okuyan babam bile geçenlerde “mühendis okuyacağına edebiyat okusaydın keşke” dedi, hayatımda aldığım en güzel iltifatlardan biriydi : ) Bir gün "kimse okumasa da ben okurum" düsturuyla yazdığım bir şeyleri mutlaka bastıracağım.

Adet olduğu üzere elim sende yapıyoruz: Lale ablacım, sevgili Leylak dalı, Ruhdağım canım, kuzunun annesi, Alpinin annesi, Defnenilin annesi Seyhan... Yeter mi?