28 Şubat 2022 Pazartesi

Küçük hayatımdan

 Bu hafta boyunca işle oyalandım, hemen her gün ofise gittim, her seferinde İlker kullandı arabayı, gün içinde iyice yorulup günün sonunda hemen her akşam 1-2  kadeh şarap içtim, erkenden yattım, erkenden kalkamadım, sık sık yaşadığım nöbetleri hatırladım, terapide anlatmak için özellikle hatırlamaya çalıştım, hiç yazmadım, hiç okumadım, hemen hiç spor yapmadım, iki defa Flamanca dersimi erteledim. 

 Birkaç defa daha panik atak ziyarete geldi ama araba kullanmıyordum, dolayısıyla geldi, geçti ve gitti, krize dönüşmedi. 


Birkaç defa kendimle gurur duyduğum şeyleri yazmaya niyetlendim, boş geldi bıraktım. Birkaç defa bir önceki postu silmeyi/taslağa almayı düşündüm ama sonra altındaki bana güç veren / yalnız olmadığımı hissettiren yorumları okumanın iyi geldiğini fark edip vazgeçtim, her birini birkaç defa daha okudum. Çok teşekkürler…


Bu arada havaya ve suya cemre düştü. 

Pencerenin önündeki kavaklar tomurcuklandı, birkaç güne yaprak verir.

Bu arada Arca’nın 13.yaşgününü kutladık. Kutlamalar çerçevesinde bol bol hamburger kızartma pasta yemek suretiyle başlar gibi olduğumuz diyetimizi piç ettik. 


Dünya gündemiyle cebelleştik, cebelleşiyoruz ve yine ne kadar çaresiz olduğumuzu fark ediyoruz. Fark etmek kendimizi korumamıza yetmiyor, üzülmekten başka elden bir şey gelmiyor. 


Küçük hayatımı ve dertlerimi okudunuz, esen kalınız, sevgiyle…

4 yorum:

Fatma dedi ki...

Geçecek, geçiyor, lütfen buna inan Yeliz. Önceki posta da yorum bıraktım, yine bırakmak istedim. İstenmeyen tavsiye vermeyi sevmiyorum ama bu durumun insana kendini nasıl çaresiz hissettirdiğini de biliyorum. Lütfen bil ki geçiyor. Bana en iyi gelen şey nefes egzersizleri, düzenli spor, yürüyüş ve bu konuda yazmak oldu. https://paniccure.com/how-i-achieved-my-cure/ bu adreste 1 aylık bir program var. Oldukça uygulanabilir. Belki denemek istersin.

okuyanguzel dedi ki...

Canımsın... Şu anda ne desem boş biliyorum. Dünden beri düşünüyorum sana ne diyebilirim diye ama bulamadım.

Seni seviyorum, iyi ki varsın.

yeliz dedi ki...

Fatma sana çok içten sarılıyorum, çok çok teşekkür ederim. Lütfen önerlerini, tecrübelerini paylaş, her fikir bana iyi geliyor. Mesela ne zamandır meditasyonnu bırakmıştım, birkaç kişiden iyi geliyoru duymak tekrar başlamama vesile oldu. Ben zaten bu yakınlık hissi için yazıyor olduğumu fark ettim. Verdiğin linke girdim, okudum, birkaç ses kaydını dinledim, bir rutine oturtabilirim, aklıma yattı çok teşekkürler

yeliz dedi ki...

İyi ki varsın Ahu Biliyorsun değil mi, bazen yazarken (her ne kadar kendim için yazsam da) kimse okumasa Ahu okur diyorum içimden , nasıl bir arkadaşsın sen inanılmaz :)