Yeni yıla güzel bir sofra, kuruyemişler, kokina....
Kırmızı mumlar... giyilecek kırmızı bir şeyler. Donumuz yoktu, hırkamızı kırmızı seçtik:)
Şarap peynir? O benim geleneğim:)
En sevindireni nergisler oldu. Bu yıl henüz almamıştım nergis, halbuki çocukluğumun kış çiçeğidir. Mutfak masasında mutlaka bir demet olurdu. Patlamış mısıra benzetirdim o yıllar, şimdi kokusunu içime çekmeye doyamıyorum.
Koku demişken sarhoş kafa ile adaçayı tütsüsünü biraz fazla yakmış olacağım, mutfak duman altıydı ve an itibari ile hala kokuyor. Bereket getirir mi bilmem ama bildiğim tek bir şey var, uzun süre adaçayı içmeyeceğim.
Son olarak yılbaşı adetlerine, yılbaşı ağacı süslemeye batı özentisi diyeni çok pis tepelerim. Bilmeyen burayı tıklasın öğrensin:P
3 yorum:
E daha ne olsun her şey tamam:)2012 sağlık, mutluluk ve bol kazançlı geçsin.
Nergis ve İzmir ben onları hep birlikte hatırlarım, hatta bir de yağmurlu hava ekleyip üçleme yapabilirim.
Nergisi çok severim, ilk öğretmenliğimin, Denizli yıllarımın kokladıkça babaevimi özleten hüzünlü çiçeğidir. Artık daha keyifli duygularla alıyorum ama henüz bu kış eve giremedi bulunup da.
Yılbaşı keyfiniz hayat boyu sürsün Yelizcim, mutlu yıllar...
Nergisi çok severim...ailece keyifli yemekleride...ister yılbaşı olsun bahanesi,ister alelade bi akşamın keyfi...keyfiniz hep sürsün inşallah...
Yorum Gönder