Tesadüfün böylesi... 1984

Hemen her yerde, evinde, en mahreminde bile izleniyorsun. Her şeyin kayıt altında.

Hayatının her noktasına müdahale ediliyor, çocuk yapmak / yapmamak konusunda bile senden başka söz sahibi olanlar var.

Tek tip giyinmen gerekiyor, tek tip düşünmen.

Düşünmüyorsan sende bir sorun var, hemen düzeltilmelisin.

Farklı düşünüyorsan ölmen işten bile değil, sorguluyorsan başına her şey gelebilir.

Kitlelerin beyinleri piyango gibi şans oyunları ile uyuşturuluyor. Birileri piyangoları kazanıp duruyor ama kazanan gerçek mi, bilemezsin.

Sürekli bir savaş özlemi, savaş çığırtkanlığı kulakları tırmalıyor.  Sahi savaş ortamı kitleleri uyuşturur, değil mi?

Geçmiş değiştiriliyor, tarih unutturuluyor.

Bir durup anımsamaya çalışıyorsun, aa hiçbir bir şey hatırlamıyorsun! Resmen balık hafızalı olup çıkmışsın.

Haber alma kaynakların tek tip, neye inanman isteniyorsa o aktarılıyor ekranlardan, bazen de mal mal ekrana baktıracak programlar. Yeter ki fazla düşünme, sorgulama, direnme.

Düşünüyorsan, sorguluyorsan, direniyorsan…

Yalancı tanıklar, yalancı kanıtlar, birisinin yok edilmesi gerekiyorsa düzen kurulup sistematik bir şekilde işler.

Ne? Tanıdık mı geldi?

Yok be yav, George Orwell’in 1984 adlı romanını okudum geçenlerde.

İşin komik tarafı aynı günlerde Yılmaz Özdil’in arşiv derlemesi “Beraber yürüdük biz bu yıllarda” da elimdeydi, tesadüfün böylesi…

Hayır bu noktada George Orwell’in ileri görüşlülüğünü mü övmeli, adamın 65 senelik distopyasını  el kitabı etmişler mi demeli, ne demeli bilemiyor insan.

Unutmadan;

Dünyada en çok "okudum" yalanı sallanan kitap 1984'müş. Entel dantel görünmek için söylenirmiş, ben demiyorum, resmen haber yapmışlar, bak burada.