Kara kitap

Kara kitap hakkında bir şey yazmak haddime değil. Büyük insanlar tezler yazmış, hatta kitaplar yazmış, incelemeler yazmış üzerine, ben mi tüy dikeceğim? Mümkün değil.

Geçen yıl bu zamanlar Tufan kitabı ödünç verdiğinde, "çok acayip bir kurgu, çok zekice yazılmış" demişti.

Geçen kitap kulübünün son Nobel edebiyat ödül konuşması üzerine yaptığımız atölye toplantısında Selda, Orhan Pamuk için genel bir tanımlama yapmıştı: “Medeniyet kuramcısı” ooooo…

Aynı akşam bir tabir de Pınar’dan geldi, “kurgulayıcı / kurcalayıcı,” hmmmm…

Kadınlara bakar mısın, düşünmüş, irdelemişler Orhan Pamuk’u, helal olsun.

O an masada oturanlardan bir kısmımız gözlerini kısıp, bu yaratıcı tabirlere vay be derken Sıla; “eh biz de bu durumda avcı toplayıcı oluyoruz” lafını patlatınca kahkaha koptu.

Bizim kulüp toplantıları genelde böyle oluyor. Tam entel, sorgulatıcı, beyin mıncıklayıcı bir sohbet ortamı oluşmuşken biri bir şey patlatıyor.

Kara Kitap’ı kulüple birlikte okuduğuma şükrettim. Bireysel bir okuma olsaydı, okurdum, keyif alırdım, “hmm şurasını beğendim, burasında zorlandım” gibi birkaç düşünce geçerdi zihnimden, sonra da kapağını kapatır, Tufan’a geri verirdim. Soran olursa da mutlaka oku derdim. Dün akşam tabiri caizse bir bok anlamadığımı anladım! Yani anlamıştım da bir kısmını götümden anlamıştım. Neyse ki bizim kulüpte bir tarafını yırtsan mal sınıfına sokmuyorlar seni, hepimiz malız demiyorum, herkesin o kulüpte var olma amacı ortak demek istiyorum. Ve amacımız edebiyat parçalamak olmadığı için de haliyle kimse edebiyatçı taklidi yapmıyor, kasmıyor.

Diğer taraftan pek tabii, acılı lahmacunumuzu yiyip üzerine kahvemizi hüpletirken geyik çevirmiyoruz, son derece ciddi şekilde kitabı da tartışıyoruz. Tartıştıkça, elimizdeki kitabın, her yönüyle büyük bir eser olduğunu daha da hissettik dün akşam hatta heyecanlandık bile. Mesela Özlem’in “başı ve sonu aynı olan roman” ile “sadece körlerin olduğu bir kitap yazılmalı” gibi satır aralarının Saramago’yu etkilemiş ve “Ölüm bir varmış bir yokmuş" ile "Körlük" kitaplarını Kara Kitap’ın İngilizceye çevrilmesinden sonra yazılmış olduklarını keşfettiğimizde cidden heyecanlandık. Saramago’ya bak sen bizim Orhandan fikir araklamış dedik. Adam da öldü gitti, şimdi sorsan soramazsın.

Neyse uzun etmeyeceğim, dediğim gibi Kara Kitap hakkında yazmak haddime değil, bazı eserlerin büyüklüğünü kabul edeceksin abicim ve eğer iyi bir okuyucuyum diye düşünüyorsan, bilinçli-bilinçsiz yaptığı anlam bozukluklarına, uzun ve karmaşık cümlelerine rağmen Orhan Pamuk okuyacaksın. Ha ben Kafamda Bir Tuhaflık’la başlarım, Kara Kitap’a daha yolum var dersin onu bilemem. Bildiğim tek şey Orhan Pamuk okuna, Kara Kitap mümkünse onar yıllık aralarla birkaç defa okuna!

KARA KİTAP