#6: hatırladığım en eski anı

Denizde kum bende anı! 
Doğumundan yıllar evvel vefat eden dedesiyle ilgili anılara sahip bir insan için çok sakıncalı bir soru:) Başlıyorum:



3 ya da 4 yaşındayken, tek başıma bakkala gönderildiğim o ilk defayı ve bana bahşettiği müthiş özgüven duygusunu hatırlıyorum. Basın Sitesindeki eski evimizde üçüncü katta oturuyorduk. Apartmanın altındaki bakkaldan bir şeyler almıştım. 

A bir de yine aynı yaşlarda yine o evdeyken İzmir'e kar yağmıştı, bahçesine çıktığımızı hatırlıyorum. Sonra bir de sobalı tek oturma odasında televizyon izlediğimizi, "benim annem güzel annem..." diye başlayan hüzünlü bir şarkısı vardı, bir şeylerin ama neydi film mi, dizi mi hatırlamıyorum. Hatırladığım tek şey o şarkıyı ilk duyduğumda içli içli ağladığım. O şarkıyı ne zaman dinlesem ne zaman söylesem hala gözlerim dolar.

O evin kocaman bir holü vardı, elektriklerin sık sık kesildiği seksenlerin başında, gaz lambasının ışığından duvara vuran kocaman gölgemle komik ama korkutucu oyunlar ve danslarla eğlendiğimi hatırlıyorum. Daha da küçükken zenci bebek istediğimi, evet, neden bilmiyorum, çikolata renkli bir bebek tek hayalimdi. 

Bez bebek Ayşe'nin uzun bir süre kimseler tarafından görülmeyen pillerle çalıştığına inanmış, herkesi inandırmaya çalışmıştım. Ah bir de karıncalar. Avucumun içinde sıkı sıkı tutardım onları, ta ki biri dayanamayıp kıskaçlarını tenime geçiresiye kadar. 

En net anılarımdan çoğu ablamla ilgili olanlar, özellikle kıskanç bir cadıya dönüştüğüm zamanları çok iyi hatırlıyorum. Olmayan kaşlarımı çatıp, gözlerimi kısıp, yanaklarımı sarkıtır, yaygarayı basardım. İlla korkunç bir şey olmasına da gerek yok, ablamın prenses saçları ve hanımlığı benim kudurmam için yeterli bahaneydi. 

Ablamın ilkokul birinci sınıfta bir ront gösterisi olacaktı. Pembe bir tütü, ayağında pisipisiler bileklerinde tütünün puantiyeli tül kumaşından bileklikler. Ve de o dümdüz ipek gibi prenses saçlarına yapma çiçeklerden taç. Var ya nasıl gözüm döndüğünü bugün bile hatırlıyorum. Yıkmıştım ortalığı. O kıyafetten olmasa da o saçtan benim de olmalıydı! Oldu da hahahahh! İşte bu da resmi:)

O fotoğrafta olmak için de epey cadılık yaptığım suratımdan belli. Zavallı ablam ne çekti be benden:)