27 Eylül 2008 Cumartesi

havadan sudan şundan bundan..

Bu hafta haftabaşındaki iş streslerim nedeniyle öyle bir gazla başladı ki cumayı nasıl ettim bilmiyorum. Kelimenin tam anlamıyla yoruldum!! Hergün mesai yaptım ama işlerimi de kolayladım neyse ki.
Salı akşamı anneme laptop almak üzere Vatan, Bimeks, Teknosa vs. gezerken saati 23:30 etmişiz. Eve geldim, deli gibi telefon çalıyor. Güner abla, temizlik için perşembe gelecekti, çarşamba geliyim diyor. Daha önceki gün İstanbuldan gelmiş, çantamı boşaltmamışım, bulaşık makinesi bile çalışmamış, ilkerin kirli tabağı bile masanın üzerinde, sabah damlayacakmış. Yok artık dedim. Meğer annemle konuşmuş, o sorun değil demiş. Bu kadın öyle değil ki hanımı sabah evinden alıp getireceksin, kahvaltısı hazır olacak, sonra öğlen önüne yemek koymak lazım, yani öyle gece 23:30 dan sonra ayarlanacak gibi değil, hadi dedim sen kapat annemle konuşayım. Annemi aradım, meğer bana korkusundan İlkerin annesine cumartesiyi söz vermişken ona da gitmeyeceğini söylememiş. Sebep? Çok net... Her hafta gittiği bilmem kim hanım şehirdışından dönmüş ne yap et cumartesini bana ver diye kestirip atmış, sonra başka birine de yanlışlıkla perşembeyi vermiş. Kısacası resmen bize kazık atmış. Hayatımda hiç bu kadar sinirlendiğimi hatırlamıyorum. Hemen İlkerin annesini aradım bari madem çarşambası boş bana gelmesin ona gitsin diye sormak için yataktan kaldırdım, ama mümkün olmadı. Öyle kızdım ki bana da gelmesin, gözüm görmesin dedim anneme, biz kendimiz yaparız temizliği!!
İnanılmaz birşey bu! Bu kadar mı nankör olunur, belki biz çok temizliğe çağırmıyoruz ama annem ihtiyacı olmasa bile sırf para kazansın diye çok defalar çağırdı, oğlu askere gidecek para lazım oldu mu hep yardım etti. Hadi bana neyse de anneme yapılmış bir haksızlıktı resmen.
Bütün gece uyku tutmamış zaten, önce ağzına ne gelirse söylemiş sonra kalkmış sabah gelmiş bütün evi temizlemiş, perdeleri yıkamış, 3 çeşit yemek yapmış, ben yine mesaideydim İlker eve gelince şok olmuş. Tabii bunu duyunca hamilelik hormonlarım devreye girdi ve ağladım. Ana gibi yar olmaz dedikleri böyle birşey işte. Daha asansörden inerken mis gibi kokular geliyordu evden, temizlik kokusu...
İlkerin annesi de kadınsız kaldı, ama o da birşey demedi, meğer anneler bu kadınların nankörlüklerine alışkınmış, olur öyle dedi. Ben hala atlatamadım. Öğreneceğiz bakalım daha neler göreceğiz.
Bu hafta çok yoruldum, sabahları kalkamayacak kadar, ama bayram tatili çok iyi gelecek. İyi dinlenmem lazım, sonrasında yine çok yoğun bir program başlıyor çünkü. Birkaç hafta sonra Dubai çıktı, sonra yine İstanbul, ikameti Elvana aldırayım diyorum:)Düdükcan da kesin gezgin , gazeteci filan olacak korkarım, çünkü ana rahmine düştüğünden beri gitmediği yer kalmadı, Güney Ege sahilleri, birkaç defa İstanbul, Milano, Frankfurt...
Bu sabah başıma ne geldiğini mutlaka anlatmalıyım. Sırt üstü uyuyorum, birden içimde hamile olmadığım izlenimi ile uyandım. Elimi karnıma götürdüm BOŞ! Nasıl bir panik... Sırt üstü yatıyorum karnım içime göçmüş galiba çünkü doğrulup kalktığımda koca göbeğim ve göğüslerim yerli yerindeydi... Derin bir ooooh..
Bu arada Elvan geçenlerde bir link göndermiş, görsel DNA gibi birşey... Kişilik testi yapmak isteyenleri için ilginç bir deneyim. İşte burda: http://www.visulog.com
Şimdi buzdolabını temizlemem lazım, son kullanma tarihi geçmişleri artık atmalıyım ve gezdiğimiz ve gidemediğimiz yerlerden topladığımız magnetlerin de tozunu almak lazım, çok çalışmam lazım çoook...

5 yorum:

Mon Petit Chou dedi ki...

bu kadınların hepsi aynı sanırım. bizimkide iki hafta önce hastayım dedi gelmedi. geçen hafta ise hiç haber vermeden gelmeyince, ben de telefonu yok üst komşuya sordum meğer iş bulmuş. bayram öncesi kala kaldım.

Mon Petit Chou dedi ki...

Bayram sabahları, demli bir çay, su böreği, bayram şekerleri, şeker isteyen çocuklar, Ramazanlık hayvanların sesleri, bir telaş bir koşturmaca. Köprü hep kalabalık, bayram programları, kolonya ikramları, bayram harçlıkları, uzun bayram tatilleri, ev gezmeleri, kısa hal hatır sormalar, el öpenlerin çok olsunlar ve daha bir dolu küçük ayrıntı. Hayatın üzerindeki 'pause' düğmesine dokunun... Kısa bir süre için hayatı durdurun. Mutlu bayramlar...

huysuz dedi ki...

1. bebe gelmeden cümleten (yani anne-kayınanne-sen) mutlaka yeni bir temizlikçi bulun derim valla bu bebeler kök söktürüyor, hiçbir şeye zaman kalmıyor.
2. sanki benim buzdolabı. ben aldım tozlarını ama 2 hafta önce :)
3. iyi bayramlar :)

yeliz dedi ki...

Mukaddescim, sana da iyi bayramlar dilerim. Ben bu kadını biz her hafta almıyoruz diye nazımız geçmiyor sanıyordum, bak sen her hafta almana rağmen yapmış yapacağını. Demek bunlar kısaca nankör yada bizler çok şansızız.
Sevgili Huysuz;
1. Kesinlikle aynı fikirdeyim
2. Buzdolabı beni epey yordu, çok zaman olmuş:)
3. sana da iyi bayramlar

Gokyuzu99 dedi ki...

aaa, bizim buzdolabının fotoğrafı sende ne arıyor :) Şaka bir yana o kadar ortak magnetimiz varmış ki, görsen şaşarsın... :)