28 Ocak 2022 Cuma

Co-gitsin!

O kadar zor bir haftaydı ki an itibariyle cuma akşamına yaklaşıyor oluşumuza şükrediyorum.


Geçen Pazar günü burnu akıyordu Ergenim Arca'nın, üşüttü yine dedik, sallamadık. Sallamayı bırak aldık çocuğu maça götürdük. Gol attı, arkadaşlarıyla sarıldılar, maçı kazandılar bir çember halinde kucaklaşıp dakikalarca tezahürat yaptılar. 


Eve geldik ki ne görelim, ateş çıkmış 38'e boğazda akıntı sümük filan...


Kıllandık mı? Eh ? Ulen yine covid olmasın sınıfta iki çocukta var biliyoruz. Pazartesi sabahı hızlı ev testlerinden yaptık bingo! 


Arca iki doz aşı ve dört ay önce geçirdiği covid üzerinde antikor mu üretemedi pozitiflerle aşırı temas mı ne etti bilinmez pozitif. PCR testi de akabinde yapıldı ve resmiyete kavuştu. 


Kendisine aşağıdaki tabirlerden yol çıkarsak corospu diyebiliriz! 



Çocukken eve bütün hastalıkları getiren bendim, suçiçeğini ablama bulaştırdım, kabakulak oldum apartmanın bütün çocuklarını hatta yetişkin komşuları hasta ettim. Bitlenmeleri, pirelenmeleri filan saymıyorum. Eve hastalık getirme genleri de benden geçmiş evladıma.hayır yani bir tane de iyi özelliğimi alaydı… ne bileyim güzellik, ne bileyim tatlılık şirinlik… yok ya yeteneksizliğimi alacak (sanat dersleri ortalama altı) ya sakarlığımı ya da işte kolayca hastalık kapmalarımı…


Bu defaki pozitif farklı bir varyant kanımca zira daha ağır geçiriyor, burun akıntısı balgam neredeyse bir hafta oldu geçmedi devam. Ateş halsizlik ve koku gitmesi de olmadı bu defa. Foşur foşur burun geniz akıntısı. 


Bu pozitif vaka bizim departmanda büyük yankı buldu. Zira Salı gününe bir event çekimi planlanmıştı, profesyonel televizyon stüdyosunda yapıldığı için de erteleme mümkün değildi. Marijke ve şahsım olarak çekimlere iştirak edecektik, repliklerimizi filan mis gibi hazırlamıştık. 


Lakin olaylar planlandığı gibi gelişmedi…


Marijke'nin ilkokuldaki oğlu Arca'dan bir hafta önce pozitifi kaptıydı, Marijke de birkaç gün sonra pozitif tabii, oğlan küçük, bizimki gibi odasında izole değil ki bütün gün, ailecek pozitifler. Nitekim Marijke tamamen program dışı kalmış, onun organizasyonla ilgili işlerini de ben devralmıştım. Repliklerini ise Marco'ya vermiştik ki A B C planlarımız hazır olsun. 


Marijke'nin üzerine benim de pozitif olma ihtimalim tüm planı alt üst edecekti ki, işte bizim departmanın büyük heyecanı buydu….


Son dakika kim neyi ezberleyecek, kim gidip bütün organizasyonu idare edecekti?

Neyse ki self testim negatif çıktı. Marijke de karantinasının bir gün önce bitebileceğini öğrenince tüm ekip çekimlere gidebildik. 


Biz bu iki covid arasında ciddi büyük farklılıklar fark ediyoruz. Arca’daki semptomlardan ziyade farklılık yaklaşımda. Dört ayda ne çok şey değişmiş…


Mesela, PCR testi sonucu 24 saatten geç geldi, geçen defa 12 saati bile bulmamıştı. Zaten test merkezi bu defa anababa günü, vaka sayısı bu döt kdar ülkede elli binleri bulmuş.


Burada hiçbir zaman Türkiye’deki gibi ekip olarak ev ziyaretleri, ilaç teminleri filan olmamıştı ama bir ciddiyet vardı, şimdi o da gitmiş, lakayit bir durum. Ulen biz bahar allerjisi mi olduk allahsızlar insan bir ilgilenir!?


Okul sallamadı sonucu evvela… Yani evde kalacağını haber verdik, o kadar. Futbol da benzer. Biz utancımızdan yerin dibine girdik, çocuğu maça götürdük diye, bizden başka  kimse umursamadı. Zaten 1-2 kişi daha eş zamanlı belirtiler göstermiş. 


Dört ay önce pozitif sonucu müteakip telefonlarımız susmamıştı. Devlet aradı, covid merkezi filan…


Tek tek isimler alındı, yakın temas listesi çıkarılmıştı. Bu defa Arca’nın telefona bir link göndermişler, listeyi kendiniz yapın demişler, zorunluluk yok. Zaten bir okul bir de futbol, başka da teması yok ergenimin. İkisi de düşük riskli ortamlar olarak kategorize edilmiş, antrenman ve maçlarda erteleme bile yok.


Biz üç aşılıyız diye bize ne test mecburiyeti ne de karantina. Yani istesem bu hafta ofise de giderdim, vicdani sebeplerle taşıyıcı olmayayım diye gitmedim. Geçen defa hem 1. Gün hem 7. Gün PCR testi vermiştik İlkerle.


Uzun lafın kısası, Avrupa normalleştiriyor diye okuyorum tüm bunları. Aşılama oranları arttıkça hastaneye yatışlar ve ölüm riski düştü diye geçen yılki kadar ciddiye alınmıyor kanımca. Diğer taraftan bu varyant o kadar bulaşıcı ki gerçekten hizmetler yetişemiyor. Herkes ama herkes hasta… 


Şimdi biz muhterem kocamla belirti filan göstermiyoruz, Arca’nın oda izolasyonu 6.gün itibariyle devam, acaba işe yarıyor mu? 


Bu aşırı bulaşıcı varyanttan da kaçabilecek miyiz? Çekirge misali sıçrayıp duruyoruz. Co-çekirge miyiz lan biz? Aman co-gitsin demiş evropa biz mi co-mayacağız!? 


Co-gitsin!

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Çok geçmiş olsun. Liste güzelmiş combesil var tanıdığım çokağır geçirdi. Burdada çok önemi kalmadı gibi sayılar çoğalıyor ama kimse umursamıyor. Hülya

pelinpembesi dedi ki...

aa sizde de mi durum aynı?
kızım da geçen hafta pozitif oldu ve artık eskisi gibi değil durumlar. tüm dünya
ciddiye almıyor , olan olacak kurtulan kurtulacak mantığı oluştu ve belki de böyle olmaya da mecburuz. biraz karantina yaşadık çeşitli karşı söylemlere fokurdamaya başladı insanlar. kızım pozitif çıkınca ben mecbur okula gittim . çünkü aşılıysan işe devam. şimdi tatilde şükür evdeyim. ama eskisi gibi ne sağlık ekibi geldi ne ilaç verildi. sadece telefonla aradılar.
arttık grip gibi birşeye dönüştürdüler.

Adsız dedi ki...

Çok geçmiş olsun Yeliz,

3 yıldır bi kardesim bir ben izole bir hayat yaşadık.Alay edilme pahasına, ruh sağlığından, beden sağliğından olma pahasına...
Bir iki zorunlu hastane ziyareti, bi iki defa yazın bahcede yine maske ile bir iki akraba ile kısa görüşme, bir yakın cenaze katılımı (azami dikkatle) hiç sosyal hayatımız olmadı gibi. Sadece tenha yerlerde kısa yürüyüşler...
3 yıldır nişan, söz, doğum günü iftar, bayram ziyareti, yemekler, arkadaş buluşmaları, günler, komşu çayları gezenlerin arkasından bakıyoruz. Niye; çünkü ben de bağışıklık düşük, yan hastalıklar var ve özel aracımız yok.
Ama o kadar çok yoruldum ki, karşıdakinin de yerine dikkat etmekten, hala yere tükürenlerden mesela, yada markette tüm çilekleri elleyenlerden, sigara dumanını yüzüme yüzüme üfürenlerden, ben hariç herkesle görüşüp beni kendi için tehlike görmediği için ' gel, git' diye ısrar edenlerden...Herşeyden çok yoruldum.Biz sanki yumurtadan çıkmışız, hiç sevenimiz yokmusta bir onların dostu arkadaşı varmış gibi yasakları delenler, gizli gizli bulaşanlardan çok yoruldum.Dikkat edilseydi ilk aylarda herşey çok daha farklı olabilirdi.

Serap

okuyanguzel dedi ki...

Çok geçmiş olsun bir daha uğramasın size.