21 Eylül 2012 Cuma

Firari cüce

Sezonu bir türü kapatıp da şehre çekilemiyoruz, hala aklımız sayfiyede.

Geçen hafta sonu İlker balığa çıktı, iki turna iki küçük de palamut tutmasalar, çıkmayın kardeşim artık diyecektik, sustuk. İçim gidiyor yav! En son hamileliğimin ilk birkaç haftasıydı, tekneyle açıldık, haliyle atlayamamıştım. Şimdi de cüce var, deniz manyağı atlar tutamayız filan diye eşlik edemiyoruz, evde kocalarımızı bekliyoruz! Balıkçı karısı Yeliz :P
Ne diyordum, yazlıktaydık hafta sonu, bir ara Arca’nın kaybolduğunu fark ettik. Yukarı çıkmıştı. Odasında oynuyor sanıyordum ama sesin kesilmesinden bir bokluk olduğunu anlamalıydım. Arca’dan ses çıkmıyorsa kesin bir haltlar karıştırıyordur. Meğer İlknur havalansın diye balkon kapısını açmış. Balkonda korkuluk yok bizimki de eğilmiş bakıyor, aklım çıktı! Ama olaya fazla anlam yüklememek adına nefesimi tuttum. Bir çakarsa tırstığımı artık her krizde kullanır. Bir de utanmadan “çatıya çıkacaktım annem!” diyor. Manyak!

Bitmedi! Cumartesi akşamı balıkları lüplettik, sofrada memleketi kurtarıyoruz, derken İlker Galatasaray maçını izlemeye gitti, biz devam. Sonra bir ara Arca’nın kaybolduğunu fark ettik. Sabahki hadise hortladı diyerekten bir yukarı çıkışım var, fırtına mübarek. YOK! Odada yok, balkonda yok. Sokağa çıktım yok. Artık Arca diye bağırmaya başladım. Ses yok. Birinin aklına çikolata geldi, eşek herif buzdolabının arkasında çikolata yemekteymiş, ağzı dolu olduğu için de bana cevap verememiş. Var ya üç buçuk attım yeminlen! Babasının peşinden mi gitti, çatıya mı çıktı? Arabanın altında kalmaktan son anda kurtulan çocuklarını bir temiz döven annelerle müthiş empati kurdum şerefsizim!

Bitmedi! Bir yürek çarpıntısı da Pazar sabahı yaşandı. Sabahın köründe kalktı, Deniz bebek uyanmasın diye odada o oynuyor ben uyukluyorum, gül gibi geçinip gidiyoruz. Bir ara dışarı çıktı, “babaannem kalkmış, yanına gidiyorum” diye. “İyi git” dedim uyku sersemi. Birkaç dakika içinde jeton düştü, babaannesine ben teslim etmemiştim ki, ses soluk da yok. Çıkarsın dışarı. Bizimki açık bahçe kapısının önünde çıktı çıkacak. “annem bak babaannem buradan çıkmış olmalı”. Baktım içeri girmeye ikna olmuyor ben sırtıma bir hırka geçirdim, yüzümü bile yıkamadan düştük yollara. Meğer babaanne Deniz’i gezintiye çıkarmış. Hay ben böyle işin! Tabii biz de peşlerinden. Sabahın sekizinde çiğ yağmış parkta götü ıslak velet ile sütyen takmadığı için hırkayı sırtından çıkaramayan uykulu anası biz idik!

En iyisi çalıştıracaksın cüceyi, boş bıraktın mı ya sokağa kaçıyor ya çatıya!
Geçen eline bir çapa verdiydik, bahçeden çıkmamıştı, bahçeyi kışlık sebzelere hazırlıyordu.





6 yorum:

ayak izleri-sevgi dedi ki...

off gene çok güldürdün beni arca.. tam bir afacan erkek çocuğu oldu çıktı bu sıpa.. :))

Gulcin dedi ki...

eyvah eyvah arca firarda cidden. ay bizim ev icin karsiya gecmesi gerekmeseydi keske. kacar kacar bize gelirdi ne guzel olurdu :)

Elif dedi ki...

Arca firarda :)))

laleninbahcesi dedi ki...

Bir keresinde bizim CANKUŞ, evin içinde kayboldu, deliye döndüm artık çığlık atıyorum Caaaaan diye... Bir de yeni baktığım balkondan çıkıverdi, duvara monte olmuş sanki velet görememişim... Bir sarılışım vardı hala hissederim.

İyi ki belli etmiyorsun korkunu valla kullanır kullanmaz mı? bu fırsat kaçar mı?

gulsenz dedi ki...

Merhaba, blogunu kesfttigimden beri hayatima renk geldi, her yazini okumamda yuzumde kocaman bir tebessum beliriyor. Aaa diyorum cocuguyla dalga gecen biri daha ( tipki benm gibi... ) tek fark sen cumle aleme duyuruyorsun bense sadece kocamla paylasip kendi aramizda pisir pisir guluyoruz bu deli veletlerin sacmaliklarina...ANkaradan sevgiler

yeliz dedi ki...

@sevgi ben de bu kadarını beklemiyordum:)
@gulcin, sizi evi biliyor vallaha bir gece ansızın gelebilir:)
elif :)
@lale ablacım ay çok fenaymış sizinki de. bu yaş böyle bir yaş galiba umarım geçer.
@gulsenz; ben de çok memnun oldum, çocuğuyla eğlenen anneler olarak çoğalmalıyız anneliğin tadı başka türlü çıkmıyor:))